Romione [𝑘𝑖𝑠𝑠𝑖𝑛𝑔]

37.Kız mı? Erkek mi?

Hermione'nin ağzından

5 ay sonra...

Bugün bebeğimizin cinsiyetini öğreneceğiz. Kahvaltımızı yaptıktan sonra hastaneye buharlaştık. Biraz sıra bekledik. İçeriden adımı söylenince heyecanım arttı. Normalde 1 ay önceden cinsiyeti öğrenmemiz gerekiyordu ama bebeğimiz çok inat çıkmıştı. Ron inatlıkta bana benzediğini söylüyor. Galiba haklı.

İçeri girdik.
"Tekrardan hoşgeldiniz eğer bugün bebeğiniz kendini saklamaktan zavgeçerse cinsiyetini öğrenebiliriz"
"Umarım"
"Buyrun uzanın yatağa"
Yatağa yatıp karnımı açtım. Doktor sevmediğim soğuk sıvıyı karnıma sürüp makineye odaklandı. Ron yanıbaşımda elimi sıkıca tutuyor,mankinaya bakıyordu. Ben ise heyecandan gözlerimi açamıyordum.

"Bak babası minik bebeğiniz oldukça hareketli. Bu sefer öğrenmemiz kolay olucak"

Birkaç dakikalık sessiz oldu. Odaklanmış bir şekilde röntgen ekranındaki bebeğimize bakıyordum. Doktor bize dönünce derin bir nefes aldım.
"Cinsiyetini bu sefer öğrenebildim.
Bir kızınız olucak"
Ağzımdan tiz bir çığlık çıktı,ağlamaya başladım. İçimden hep kız dilemiştim,Kendi küçük modelimi...
Ron ellerimden öpüp sıkıca bana sarıldı.
"Mini boy hermione"
Güldüm. O da benim gibi gülerken ağlıyordu. Doktor odadan çıktı. Karnımdaki sıvıyı silip tişörtümü indirdim. Toparlanıp odadan çıktık. Ron sakinleşmişti ama benim gözyaşlarim bir türlü durmuyordu. Geçtiğimiz 5 ayda da hep ağladım,hatta yol da tek başına yürüyen bir insana bile ağlamıştım.. Duygusal bir sürecin daha yarısını atlatmıştım. Doğuma 4 ay vardı.
Ron'un desteği sayesinde kolay bir 5 ay oldu.

Eve gittiğimizde sıcak bir duş alıp biraz uyudum. Uyandığımda mutfaktan mükemmel kokular geliyordu. Mutfağa gittiğimde Ron'un yemek yaptığını gördüm.Yine ağlamaya başladım.
"Yaa aşkımm"
"Ah güzelim uyandın mı?"
"Hıhı"
"Agliyomusun sen?"
"Engel olamadım"
"Gel buraya"
Kollarını açıp kafamı göğsüne bastırdı. Kokusunu içime çektim.
"Güzeller güzeli prensesimin güzeller güzel annesisin sen"
Kafamı kaldırıp dolu gözlerle ışıldayan gözlerine baktım.
"Sensiz napardım düşünemiyorum"
"Bensizliği hiç düşünme güzelim çünkü öyle birşey hiç olmayacak"
"Ben seni hakkedecek naptım acaba?"
"Bu soruyu benim sormam lazım bence"
Ron'un kollarının arasından ellerimi çıkartıp yanaklarını kendime yaklaştırdım. Dudaklarımı tadını özlediğim dudaklarıyla birleştirdim. Uzun uzun öpüştük. Öpüşüme karşılık verirken bir eliylede saçlarımı okşuyordu ve bu beni çok rahatlatıyordu. Ayrıldıktan sonra bir tür daha sarıldım.
"Yarın alışverişe çıkalım"
"Olur güzelim. Ama şimdi yemek vakti. Kendi ellerimle yaptığım yemekleri tatmanı istiyorum"
"Hmm seve seve"
Beraber masayı kurup yemek yedik. Gerçekten eli çok lezzetliydi.

Gece geç saatlere kadar oturduk. En son uykuya yenik düşüp uyuyakalmışım. Ron'un kucağında odaya taşındığımı hatırlıyorum sadece...