အပိုင္း - ၁၄
" ကိုယ္ျပဳသည့္ကံက ကိုယ္ထံျပန္လာလာမွာပါဘဲ၊
မယံုဘူးဆို အ႐ွင္ အခုခ်ိန္ခါ အျမင့္တစ္ေနရာကေနခုန္ခ်ၾကည့္လိုက္ ၊ ရလာမယ့္ က်ိဳးပဲ့ထိခိုက္အနာတရေတြကို အ႐ွင္ ကိုယ္တိုင္ပဲခံစားရမွာပါ ၊ ဘယ္နတ္ဘုရားကမွ လာဝင္မခံေပးပါဘူး "
ထင္ငါျမင္သာ႐ွိလွသည့္ ဥပမာတစ္ခုကပင္ သူရဇၨ၏စိတ္ႏွလံုးသားထဲ ေတြေဝျခင္းႏွင့္ ဒိြဟျဖစ္သြားရေစျခင္းဟူေသာခံစားခ်က္ႀကီး ဝင္ေရာက္လာရေတာ့၏။
" ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုးကြယ္မႈဟာ တကယ္ပင္မွားယြင္းေနခဲ့တာမ်ိဳးလား "
*
*
*
*
*
*
*
*
ထိုေန႔ညက စိမ့္မဟာၿမိဳင္ေတာႀကီးထဲက ဂူႀကီးတတစ္ဂူထဲတြင္ လူသံုးေယာက္က အတိတ္ကိုျပန္တူးဆြေနၾကသည္။ ထို႔နည္းတူ ေမာရိယတိုင္းျပည္၏ ေတာ္ဝင္နန္းေဆာင္ထက္ အိပ္ခန္းက်ယ္ထဲတြင္ အိပ္စက္ေနေသာလူသားႏွစ္ဦးသည္လည္း တူညီေသာအိမ္မက္တစ္ခုကျပ ျမင္မက္ေနေလၿပီ ။ ေလာကတစ္ခြင္ကိုအလင္းေဆာင္နေသာ စႏၵလမင္းကေတာ့ ေသြးေရာင္တို႔၏ျခံဳလႊမ္းျခင္းကို ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ၾသကသေလာကႀကီးတစ္ခုလံုးတြင္ေတာ့ အနီေရာင္ျခံဳလႊမ္းခံလိုက္ရျပန္ေတာ့၏။ ထို႔သို႔ေသာအခ်ိန္တြင္ လူသားအားလံုးက
တိတ္ဆိတ္စြာၿငိမ္သက္ေနရင္း ေၾကာက္ရြံစိတ္ေတြကိုခံစားေနရသည္။ တိရစာၦန္ေလးမ်ားအားလံုးသည္လဲ ထိုေန႔ညတြင္
ၿငိမ္သက္စြာ ပုန္းေအာင္ေနက်ေလေတာ့၏။
( အတိတ္သို႔ ျပန္လည္မွတ္မိျခင္း)
စိမ့္မဟာၿမိဳင္ၿမိဳ႕ေတာ္ ။ ၿမိဳ႕ေတာ္ဆိုေပေသာ္ျငား မင္းေနျပည္ေတာ္ရံုးစိုက္ရာေနရာေတာ့မဟုတ္ေခ်။ ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ႏွင့္အလွမ္းေဝးလြန္းသည့္ ၿမိဳ႕ငယ္တစ္ခုသာျဖစ္သည္။
ဘုရင္နန္းစိုက္ရာ ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္၏ အာဏာစက္အလွမ္းေဝးကြာလြန္းသည့္ေနရာပင္ျဖစ္လင့္ေသာ္လဲ မၿငိမ္းခ်မ္းမႈမ်ားအလ်င္းမ႐ွိ။ ဆန္ေရစပါးသစ္သီးဝလံေပါမ်ားကာ ၿမိဳ႕ေတာ္ေနျပည္သူမ်ားသည္လည္း ေအးခ်မ္းစြာေနထိုင္တတ္သူမ်ား ျဖစ္ေလသည္။ ထိုၿမိဳ႕တြင္ နာမည္ႀကီးသူေဌးသူႂကြယ္ ကုန္သည္မ်ားစြာ႐ွိေသာ္လဲ ထိုသူေတြမ်ားစြာထက္ ၾသဇာႀကီးမားေသာသူႂကြယ္ႀကီးတစ္ဦး႐ွိခဲ့သည္။ သူ႔အမည္က ဦးသကၠ။ သူႂကြယ္ႀကီးဦးသကၠသည္ ကုန္သည္သူႂကြယ္မ်ိဳး႐ိုးျဖစ္ၿပီး ဇနီးျဖစ္သူ
သဒ္ဒါဝိကာမွာလဲ စိတ္သေဘာထားျဖဴစင္ႏူးညံ႔သူျဖစ္သည္။
ESTÁS LEYENDO
မခူးဝံ့သည့်ပန်း ( မခူးဝံ႔သည့္ပန္း ) Completed
Fanficဒီဘဝတော့ မင်းရဲ့ထံပါး ထာဝရဒူးထောက်အခစားပါရစေလား ရှင်လွန်းငယ်ရေ !! ဒီဘဝေတာ့ မင္းရဲ႕ထံပါး ထာဝရဒူးေထာက္အခစားပါရေစလား ႐ွင္လြန္းငယ္ေရ !! Steat Date - 24.5.2023 End Date - 23.9.2023
