Süveyda'ydım ben 19 yaşında, tek hedefi üniversite sınavında ilk 3'e girmek olan o kızdım. Sırf bunun için mezuna kalmıştım. Ailem öz ailem değildi. Öz ailem beni terk etmişti ve onları merak etmiyordum. Ta ki karşıma garip, tehditkar notlar çıkana...
Nasılsınız?? Ben, biraz başımın ağrıdığını saymazsak fazlasıyla iyiyim çünküüü biz 900 okunmayı geçtik bileee!! Son haftalarda resmen her hafta 100 okunmayı daha geride bırakıyoruz beni ne kadar mutlu ettiğinizi tahmin bile edemezsiniz. Sizi çok fazla tutmadan gidiyorum ben. Keyifli okumalaar!!!
Şarkılar: Gitme Kal Bu Şehirde- Nazan Öncel Kaçar Gider- Dolu Kadehi Ters Tut Uzaktan- Göksel
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
22.Bölüm: DAVETSİZ MİSAFİR
"Binlerce kez beter olsun gece, senin ışığın yoksa." ~William Shakespeare
...
Gözlerim bir Meriç'e bir Alex'e kayarken yeni bir anons sesiyle gözlerimi sinirle kapattım. Kahretsin! Çığlık atmak istiyordum. Bu iki ruh hastası yüzünden uçağı kaçırmıştım!
"Ameliyattan yeni çıktın! Senin burada ne işin var aptal?!" diye Meriç'e bağırdığımda Meriç sadece omzunu silkti. Umursamazlığı yüzünden kafayı yiyecektim.
"Gitme," dedi. Sonra ağır adımlarla yanıma yaklaştı. Aramızda bir adımlık mesafe bırakarak durdu. Bu mesafeden lanet olası kokusunu almak bile tüm sinirlerimi altüst ediyordu.
"Süveyda, yalvarıyorum gitme. Hem ben daha sana verdiğim sözleri hâlâ tutmadım. Onların hepsini tuttuktan sonra eğer yine istersen git, söz bu sefer karışmayacağım."
İçimde bir şeyler kanıyordu, ağlıyordu, çırpınıyordu ve haykırıyordu.
"Sence de sen o sözleri tutmak için çok geç kalmadın mı Meriç?" dedim buruk bir tebessümle.
Bu sefer de dediklerimden cesaret alarak Alex yanıma gelmişti. Meriç'e ters ters bakıyordu. Meriç de aynı şekilde Alex'e bakıyordu. Alex sinirle "Bu o değil mi? Meriç! Az önce sana ne dedi?" Alex kolumdan tutup sıkmaya başladığında sinirlenmeye başlamıştım. "Türkiye'de kalamazsın Süveyda! Sen İngiltere'ye aitsin! Burada bu adamla kalamazsın!"
Meriç Alex'in eline onu öldürmek ister gibi bakıyordu ama eğer müdahale etmeye kalkarsa burada kalmaya ikna edemeyeceğini bildiğinden ellemiyordu.
Sinirle Alex'in eline tırnaklarımı geçirerek kolumdan çektim. "Sen önce haddini bil ve o elini kolumdan uzak tut! Ayrıca senin burada ne işin var?! Sana kaç kere dedim biz diye bir şey yok! Eğer daha fazla sinirlerimi zorlamaya devam edersen aramızdaki arkadaşlık bile biter Alex!" diye bağırdığımda Alex tepkime şaşırarak bir adım geri gitti.
Meriç'in arkasında gördüğüm aynı benimkine benzeyen mavi gözlere gülümsedim. Rüya gelmişti. Nasıl öğrendiğini bilmesem de gideceğimi duymuş olmalıydı.
