"තමුසෙලා කවුද?මට යන්න දීපන්.උබලා හිතන් ඉන්නේ මාව මෙහෙම අරන් ඇවිත් යහතින් ඉන්නද?කවුද උබලා?"
ආසවටවත් ඉර එළියක් නොඑන විදිහට හදලා තිබුන Black Rose Mafia එකට අයිති සිසිලියේ තිබුන බිල්ඩින් එකක එක්තරා කාමරයක් ඇතුලේ ඉදන් කෙනෙක්ව පැහැර ගත්තම කියන්න පුළුවන් සුපුරුදු වාක්‍ය ඛණ්ඩය කියන ගමන් එක්තරා මැදි වයසේ ගෑනු කෙනෙක් බෙරිහන් දෙන ගමන් හිටියා.
මෙච්චර වෙලා ඒ ගෑනු කෙනා දිහා කාමරෙන් එළියේ ඉදන් කැමරා වලින් බලපු මමයි ආයුයි දොර ඇරන් ඇතුලට ගියා.කවුරුහරි ආවයි කියන එක තේරුන නිසාද කොහෙද ගැට ගහලා තිබුණ පුටුව හොලවන ගමන් කාමරේ ඇතුලේ හිටපු ගෑනි තව හයියෙන් කෑ ගහද්දි ආයුට දොර ලග ඉන්න කියලා අතින් කියන ගමන් මං ඒ මුණ ඉස්සරහට ගියා.
"ඉතින් Mrs.අනිශා අධිකාරි ,එහෙම නැත්නම් මං Mrs.ඩියෙගෝ කියන්නද?කොහොම හරි අපි ආයෙත් මුණ ගැහුනා එහෙනම්"
"තමුසේ! තමුසේ කොහොමද ජිවත් වෙන්නේ"
"ශ්ශ්ශ් Mrs.අනිශා ඔයා බොරුවට කෑ නොගහන තරමට ඔයාට හොදයි.අනික ජිවත් වෙන්න මං කවදාවත් මරුනේ නෑ හාහාහා..."
"තමුන්ට මොනාද ඕනේ"
"මට ඕනේ මොනාද කියන්න තමුන් හොදටම දන්නවා mrs.අනිශා"
"තමුන් මොනා ගැනද ඔය කියන්නේ"
"කියන්නේද මං කියන්න හදන්නේ තමුනුයි තමුන්ගේ පුතයි එකතු වෙලා අවුරුදු 28ක් තිස්සේ හැමෝගෙම ඇස් වහලා කරන් යන සෙල්ලම ගැන."
"තමුසේ!!මොනාද තමුසේ ඔය කියන්න හදන්නේ"
"කලබල වෙන්න එපා Mrs.අනිශා.මං ඔයාට කලබල වෙන්න තරම් දෙයක් කිව්වේ නෑ.හැබැයි මං දැන් ඔයාට කතන්දරයක් කියන්නයි යන්නේ.ඉතින් හොද ළමයා වගේ සද්ද නැතුව අහන් ඉන්න.
මීට අවුරුදු 28කට කලින් Black Rose Mafia එකේ හිටපු ලීඩර් Mr.ඩියෙගෝ තමන්ගේ බිස්නස් වැඩකට ලංකාවට එනවා.ඒ ආපු වෙලාවේ තමුන්ට අහම්බෙන් වගේ එයාව මුණ ගැහෙනවා.එහෙම මුණ ගැහුණම තමුන් දැන ගන්නවා mr.ඩියෙගෝ කියන්නේ mafia වල පීනන්න තරම් සල්ලි තියෙන මනුස්සයෙක් කියලා.
