"එයාගේ මරණේ murder එකක්.
එයාට අමානුෂිකව කවුරුහරි වද දීලා.
පැය කිහිපයක් එයා ජීවිතයත් මරණයත් එක්ක සටන් කරලා තියෙනවා.
අපිට සමාවෙන්න එයා තව දුරටත් ජිවතුන් අතර නෑ"
මීට අවුරුදු හතකට කලින් මගේ අයියා නැති උන වෙලේ මං අහපු ඒ වචන අද ආයෙමත් මගේ කන් වල දෝංකාර දෙන්න පටන් අරන්.එදා පාර අයිනේ ඔහේ වැටිලා ඉදන් පැය කීපයක් ජිවිතේ එක්ක සටන් කරලා hospital ගෙනාව මගේ අයියට ජිවත් වෙන්න වරම් නැති උනේ අදිශ් කියන පාහරයා නිසයි.
මේ දේවල් නිසා ජිවිත කියක්නම් විනාස උනාද?අදටත් ජිවිත කියක්නම් විදවනවද?එදා මිට අවුරුදු දෙකකට කලින් shadow ගේ අවසානේ වෙනුවෙන් ලංකාවට පය තිබ්බ මං අද මගේ අයියා වගේම shadow වෙනුවෙනුත් සටන් කරන්න ලෑස්ති වෙලා ඉන්නවා.
පහුගිය අවුරුදු දෙක ඇතුලේ කොච්චරනම් දේවල් වෙනස් වෙලාද?ජීවිතේට මොනා උනත් කමක් නෑ අරමුණ ඉටු වෙනවනම් කියලා හිතන් හිටපු මං අද වෙන මොනවටත් වඩා ජිවත් වෙන්න හීන දකිනවා.
.
.
ජීවිතයත් මරණයත් අතර ගොඩක් දේවල් තීරණය වෙන තීරණාත්මක දවසකට ඉර උදා වෙලා තියෙද්දී මං හිමින් හිමින් එලිය වෙන අහස දිහා බැලුවා.අවුරුදු හතක මගේ මහන්සියේ අන්තිම අඩිය.අදින් පස්සේ සමහරවිට මං ජිවත් උනොත් තව දුරටත් මට නරක හීන නොතියේවි.
මට මගේ ජීවිතේට බලාපොරොත්තු හදා ගන්න පුළුවන් වෙවී.ඉතින් මං ප්‍රර්ථනා කරනවා අද දවස අන්තිම වෙද්දී හැම දෙයක්ම හොද විදිහට ඉවරයක් වෙන්න කියලා.
"මොනාද කල්පනා කරන්නේ ම්ම්ම්"
මගේ කල්පනාවේ තරමත් එක්කම මටත් නොදැනිම මට ලොකු හුස්මක් පිටවෙද්දී පිටිපස්සෙන් මගේ වටේ උණුසුම් අත් දෙකක් බැදුනා.ඒ උණුසුමට කවද ඉදන්ද කියලා නොදන්නවා උනත් මං දැන් හරි ලෝබ වෙලා තියෙද්දී මං අනිත් පැත්ත නොහැරීම ඒ පපුවට පිට දීලා හේත්තු උනා.
ඊයේ දවසම ඇති තරම් විනෝද උන අපි දෙන්නා ඊයේ රෑ ගෙව්වේ සිසිලියේ රිසොර්ට් එකකයි.ඉතින් යන්න අකමැති උනත් අපි ආයෙමත් අනිශාව තියන් ඉන්න shadow ගේ සිසිලි house එකට යන්න ඕනා.
