luna | aile

1.0

Hilâl Kozlu

"Baba, ne oldu neye bu sinirin?" Hepimiz babamın yanına bahçeye toplanmıştık. Soruyu soran Efe abimdi.

"Hanginiz sigara içiyor?" Sorduğu soruyla olduğumuz yerde gerilmiştik hepimiz. Benim bildiğim bir Efe abi içiyordu birde ben. Ama babama ben içiyorum diyemezdim.

Efe Abim bile aşırı tepki vermişken diğerleri ne derdi hiçbir fikrim yoktu. Özellikle babam şu an için her kimse dövecek gibiyken asla söyleyemezdim.

"Ne alakası var baba? Bunca zaman içmememiz-

"Kes boş lafı Emir! Hanginiz içiyor onu soruyorum. Daha doğrusu hangi akıllı içip içip bahçeye attı? Hadi içme gibi bir gerizekalılık yaptınız, bahçeye izmarit atacak kadar mı kafanız basmıyor oğlum!" Babamın bahsettiği geri zekalı ben oluyordum. Ama için herkes öyle yapmıyor muydu sonuçta aşağısı temizleniyordu nasıl fark etmişti ki?

"Baba, bizim böyle bir şey yapmayacağımızı en iyi sen biliyorsun. Sorgulaman bile hata." Poyraz abim sessiz ama sert bir sesle konuşmuştu. Bunları söylerken Emre ve Emir abide gözlerini gezdirmişti. Şu an kesin bir şekilde Emre veya Emre abimden şüpheleniyorlardı.

İkisinden birinden şüpheleniyordu ve bu benim işime gelen bir şeydi. Ama eğer suç onlara kalacaksa ve eğer ceza alacaklarsa onları suçlamalarını kesinlikle istemezdim.

"Siz üçünüzün yapmayacağına eminim. Şu iki salaktan biri ama hangisi kestiremiyorum." Gülme isteğimi tutmaya çalıştım ama pek başarılı olduğum söylenemezdi. Gerçekten hiçbir şekilde benden şüphelenmemişlerdi.

"Baba ne alaka? Bizi niye suçluyorsun? Yapmadım ben öyle bir şey!" Emir abi direkt kendini savundu.

"Bende yapmadım baba!" Emre abi korkuyla çıkışmıştı.

"Ya gerizekalı herifler! Kim yaptı Hilal mi içti attı?" Aslında babam haksız sayılmazdı ama nasıl söyleyecektim ki ben içtim diye.

Bakışlar bana döndüğünde gülümsemem yüzümde soldu. Şu an bu ortamda sigara içtiğimi söylemek istemiyordum. Efe abi biliyordu ama onun bildiğini kimseye söylememem gerektiğini söylemişti bana.

Şu an anladım ki beni Efe abide koruyamazdı. Bildiği için benden çok abimin ağzına ederlerdi.

"Bana ne bakıyorsunuz?" Aynen Hilal baya iyi bi savunma tüm şüpheler üstünden çekildi.

"Kızım, güzel yavrum benim; içmiyorsun değil mi?" Baba gerçekten böyle olmaz ama bu kadar kibar davrandıklarında onlara hiç yalan söyleyesim gelmiyordu.

Hepsinin bakışı dikkatle bana dönmüştü ve bu hiç hoş değildi. Bu şekilde çok baskı altında hissettiğim için yanlışlıkla içtiğimi kabul edebilirdim.

"Bir şey der misin Hilal?" Ya Poyraz abi karışınca işin içine olmuyordu.

"Ne konuşayım?" Gerildiğim her halimden belliydi. Ama şu an suçu birinin üzerine atamazdım. Bana bile bu kadar sinirle yaklaşıyorlarsa Emre ve Emir abime nasıl yaklaşacaklarını bilmiyorum.

"Evin kurallarını bilmeyip içmiş olabilirsin, bizim evde sigara içilmez. İçiceksen dışarıda-

"Sen ne diyorsun amına koyayım! Ne sigarası içsin kız boş boş konuşma." Poyraz abi Emre abinin ensesine yapıştırmıştı. Ben nasıl söyleyecektim şimdi.

"Hilal, kızım soru soruyorum. Cevap verir misin güzelim lütfen." Ben galiba babama kıyamayacaktım.

"Evet ben içtim. Aşağısı sürekli temizleniyordu bende odamda durmasın diye aşağı attım." Hızlıca konuşup gelecek tepkileri bekledim. Hepsi bana dönmüş şokla bakıyorlardı.