LAST DATE

Chapter 8

Hoş geldiniz.

Medya: Feza Yalaz

Beğenir ve yorum yaparsanız mutlu olurum.

Yorumlarınızı çok merak ettiğimi söylemek isterim.

Twitter da #Lastdate etiketiyle attığınız tweetler çok hoşuma gidiyor. İlginize teşekkür ederim.

Keyifli okumalar...

✨

Ertesi gün...

Sınıfın kapısının önüne geldiğimde dersin çoktan başlamış olduğunu görerek, ofladım. Hocanın sınıfta yankılanan tiz sesi kapının ardından duyulurken, geç kaldığım için içimden kendi kendime söyleniyordum. Elimi kaldırıp, kapıya doğru götürmüştüm ki bir an da arkamda hissettiğim bedenin sahibi benden önce davranarak kapıyı ardına kadar açtı ve bedenimi yavaşça içeri doğru itekledi.

Hocanın ve tüm sınıfın bakışları üzerimize döndüğünde boynumu çevirerek arkamda duran bedeninin kim olduğuna baktım. Ağzım şaşkınlıkla açılmıştı çünkü görmeyi beklediğim kişi kesinlikle Feza değildi. İrileşen gözlerim bir kaç saniyenin ardından bizi çatık kaşlarıyla izleyen Esen hocaya tekrar bulunca, "Kusura bakmayın hocam," diye mırıldanarak bakışlarımı kaçırmıştım.

Bir cevap vermeden eliyle oturmamızı işaret eden hocaya başımı sallayarak karşılık verdikten sonra sırama doğru yürümeye başladığımda Feza'nın çoktan en arka sıraya oturmuş olduğunu gördüm. Yanına oturmamı bekliyordu ama tüm gözler üzerimdeyken yanına gidemezdim.

Sırama oturup, biyoloji ders kitabımı çantamdan çıkarmak için eğilirken Arda ile göz göze gelerek kaşlarımı çattım. Bakışlarını üzerimden çekmeyerek, yüzüme dik dik bakmayı sürdüren Arda'nın bakışlarından hariç ensemde başka bir gözün ağırlığı hissediyordum. Silgi alma bahanesiyle arkama dönünce bu sefer Feza ile kesişen bakışlarımı bir süre sonra kaçırarak, önüme döndüm.

Bir kaç saniye sonra cebimdeki titreyen telefonu sıranın altında aldığımda çaktırmadan baktığım ekrana art arda gelen mesajların Feza'dan olduğunu görmüştüm.

Feza Yalaz: Bu yavşak sana dik dik bakıyor mu yoksa ben mi yanlış görüyorum?

Feza Yalaz: Ben bu çocuğu döverim Pera.

Feza Yalaz: Bak hala bakıyor pezevenk.

Feza Yalaz: Kalk yanıma gel.

Feza Yalaz: Hani yanımda oturacaktın?

Gözlerim şaşkınlıkta açılırken, görüldü atarak telefonu tekrar cebime attım. Ne diyeceğine iyice şaşırmıştı.

Dersin geri kalanında olabildiğince odaklanmaya çalışsam da hocanın üzerine basa basa anlattığı sinir sistemini bir türlü anlayamamıştım. Teneffüs zilinin çalmasıyla boşalan sınıfta yalnız kaldığımda yerimden kalkarak cama doğru yürüdüm. Bir süre sonra okulun arka bahçesinde olan basket sahasındaki tanıdık yüzle gözlerimi kıstığımda basket topunu potanın içinden geçiren kişinin Feza olduğunu görmüştüm.

Gözlerim duvardaki saate kaydığı esnada yanına gitsem mi gitsem mi diye ikilemde kalırken onunla karşılıklı konuşmaya çekindiğimi fark ederek ilk seçenekten vazgeçtim. Dışardan o kadar soğuk be ulaşılmaz duruyordu ki karşısına geçip bir şey sorsam beni tersleyecek gibiydi. Halbuki mesajlaşırken onu durmadan tersleyen taraf bendim.

Aklıma görüldü attığım mesajları geldiğinde elimi alnıma vurdum ve cebimden çıkardığım telefonun ekranında parmaklarımı gezdirmeye başladım.