LAST DATE

Chapter 12

Hoş geldiniz.

Medya: Feza Yalaz

Twitter da #Lastdate etiketiyle yorumlarınızı ve düşüncelerinizi benimle paylaşırsanız sevinirim.

Ben dayanamam hemen paylaşıyorum.

Sürekli yorum yorum demek istemiyorum ama bari bu bölüm yorumlarınızı göreyim.

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Keyifli okumalar...

✨

Yarım saat sonra...

Yatağımda dönüp dururken bir türlü gözüme uyku girmemişti. Bu gece ballı süt bile uykumu getirmiyordu. Bugün yaşadığım korku tüm hücrelerime sinmiş gibiydi. O kadar korkmuştum ki hâlâ daha aniden gelen ürpermelerle bedenim titriyordu. Sağa sola dönerken uyuyamayacağımı anladığımda yatakta oturur pozisyona geçerek, sırtımı yatak başlığına yasladım. Bir kaç saniye sonra komidinin üzerindeki titreşen telefonumun ekranına düşen bildirimle karanlık odayı kısa bir an aydınlattığında kaşlarım çattım ve hemen uzanıp telefonu elime aldım.

Feza kişisinden bir mesaj...

Feza: Cama çık!

Pera: Ne???

Feza: Cama çık Pera.

Feza: 5 dakika yüzünü görsem yeter.

Pera: Sen aşağı da mısın?

Feza: Bu saçma soruyu şaşkınlıklığına veriyorum.

Üzerimdeki yorganı hızlıca atarak pencereye doğru koştum. Tül perdeyi çekip, sokak lambalarının aydınlattığı sokağa baktığımda dikkatimi ilk çeken büyük siyah bir motordu. Sonra onu gördüğümde kalbim deli gibi atmaya başlamıştı. Başındaki kaskını çıkarıp motorun koluna asarak, saçlarını eliyle dağıttı. Sonra da başını kaldırıp, kaldığım apartmana doğru bakmaya başladı.

Hızlıca bir mesaj yazıp, gönderdim.

Pera: 2 dakika bekle aşağı iniyorum.

Odamdan çıkarak parmak uçlarımla kapıya doğru yürüdüm. Neyseki annemin uykusu derindi bu yüzden kapının sesini işitmeyeceğine emindim. Ayakkabılıktan elime geçen bir çift ayakkabıyı ve anahtarları alıp, kapıyı yavaşça üzerine örttüm. Apartmanın içindeki merdivenleri koşar adım inerek demir kapıya vardığımda üzerime hiçbir şey almadan dışarı çıktığımı fark etmiştim.

Demir kapıdan çıktığımda çıplak tenime temas eden serin havayla ürpersem de kalbimdeki heyecan kanımın kaynamasına yeterliydi. Etrafa bakındığımda ışığı yanan tek tük evler hariç tüm sokak derin bir uykudaydı.

Gözlerim; ellerini ceplerine gizleyerek motoruna yaslanmış bir halde beni bekleyen Feza'yı bulduğunda bakışlarımız nihayet kesişmişti. Nefeslerimi kontrol altına almaya çalışarak ona doğru yürümeye başladım. Her adımımda heyecandan bayılacak gibi hissediyordum.

Ne diyeceğimi bilemez gibi yüzüne baktığımda ondan neden çekindiğimi bilmiyordum belki de korkum hoşlandığım çocuğun karşısında rezil olmak istemememdi.