Unknown Past | Lee Minho

-13. Bölüm-

"Şimdi sen hiç bir şey hatırlamıyor musun geçmişine dair?"

Changbin Minho'yu sofrada soru yağmuruna tutmuştu ve çocuğu rahat bırakmıyordu. Minho sıkılan gözlerle Changbin'e baktı ve yanıtladı.

"Evet, hiç bir şey hatırlamıyorum."

Changbin ağzındaki lokma ile kafasını onaylar biçimde salladı. Minho bana yalvaran gözlerle bakarken ona mahcup bir şekilde gülümsedim. Seungmin'se en mutlu olandı galiba. Bizi barıştırdığı için keyfi zaten yerindeydi bir de Minho'ya yapılan bu eziyet çok hoşuna gitmiş gibi görünüyordu. Yani eğer Minho benden yardım beklemeseydi bende onunla oturup gülebilirdim.

Ama tabiki bunu Minho'ya yapmayacağım.

"Peki hafızanızı kaybetmeden önce ne iş yapıyordun?"

Changbin'e 'Ciddi misin?" Bakışlarımı attım. Çocuk bir şey hatırlamıyor, neyin kafası bu. Yavaşça Minho'ya döndüm. Çattığı kaşları ve Changbin'in ciddi olup olmadığını anlamaya çalışan gözleriyle harika duruyordu...

Bayım... O gözleriniz adam öldürür...

"Geçmişime dair bir şey hatırlamıyorum. Annem, babam veya kardeşim var mı onu bile bilmiyorum. Bu kadar soru cevap yetmez mi?"

Minho ciddi anlamda sinirlenmişti. Bu yüzden araya girmek zorunda hissettim kendimi.

"Changbin bencede yeter. Eee Seungmin, nasılsın cicim?" (seungh3ll)

Seungmin bana baktı ve göz kırptı. İşte başlıyorduk sacmalamaya!

"İyiyim cicim. Sen nasılsın?"

"Lütfen başlamayın şu saçma sapan muhebetlerinize."

"Hyung bu bizim Yeon-ah noonam ile eğlenme şeklimiz karışmaz mısın lütfen!"

Gülmeye başladım. Bu anları gerçekten özlemiştim. Sonra aklıma morali bozuk Minho geldi ve ona döndüm. Beni izliyordu... Yüzünde küçük bir tebessüm, gözlerine yayılmış yıldızları ile hemde...

Bayım kalp ve akıl sağlığımı göz önünde bulundurarak hareket eder misiniz lütfen!

Kalbim çok hızlı atmaya başladı ve ben de göz temasını bozmak zorunda kaldım. Aish Minho ne yapıyorsun sen bana!?

<>><<>><<>><<>><<>><<>><<>><<>><<>>

Sofrayı dördümüz topladık. Bu süreç boyunca Changbin üç, Seungmin iki defa neyin var diye sordular. Ama ben tabiki de "Minho'yu beni izlerken farkettim ve heyecanlandım." Demedim.

"Changbin bir bakar mısın?"

"Geldim güzelim."

Changbin'in arkasında yanyana duran Seungmin ile Minho'ya baktım ve gülümsedim onlara. Ardından Changbin'i kolundan tutup mutfağa geri getirdim.

"Changbin'im... Seni böyle bir şey için uyarmak istemiyorum ama Minho'nun üstüne biraz fazla gitmiyor musun?"

"Biraz fazla mı oldu?"

"Eh yani... Yarım saat sofrada oturduysak sen yirmi dakika boyunca çocuğa soru sordun. Ayrıca son soru neydi öyle? Çocuk hiç bir şey hatırlamıyorum diyor sende şaka gibi ne iş yaptığını soruyorsun."

"Ya ne bileyim. Bu çocuğun geçmişini çok merak ettim. Cidden ne iş yapıyordu acaba?"

"Bilmem ki... Ama bizim gibi büyümediğine eminim. Sonuçta kötü günlerini unutsanda kalbinde yaralar kalmaz mı..? O öyle görünmüyor."

"Haklısın..."

Ona kocaman gülümsedim ve sıkı sıkı sarıldım. Aynı evde hasret kalmıştım ona. Ve şimdi doya doya onunla vakit geçirmek istiyordum.

"Hadi diğerlerinin yanına gidelim artık."

<>><<>><<>><<>><<>><<>><<>><<>><<>>

-410 kelime-

@Rosie_qt52 bu bölüm Seongin aşkım içindii <33 Bölümü gününde attığım için gurur duyuyorum kendimle jddmhdmshd
Killer yazması bir tık daha zor bir kitap benim için. Ve şuan zamanım yetersiz o yüzden hemen kısacık bir bölüm buraya yazdımmm <33333333

Yeon-ah'in en sevdiğiniz özelliği nediiiirrr?

Sizi Seviyoremmmmm
KENDINI SEVEN INSANLARA AŞIKMISIMMMM BEENNN

SEUNGMIN'IN HAL VE HAREKETLER CHDNDHNSBDDN

MİNHO'YA EZIYET EDEN BIR ADET CHANGBİN

HARIKA BAKISLARIYLA YEON-AH'I KENDINE DÜŞÜREN BIR ADET MINHO JCMSXHSMHX

Ve Esleminho'yu böyle dövecek olan bir adet EcriChan 🤭💅🏻

NEYSE BEN GIDIYOREMMM BABABABAYYYY