Unknown Past | Lee Minho

-4. Bölüm-

"Misafirimiz mi olacak!?"

Changbin ve Seungmin'in ani tepkisi karşında rezil olma duygusu ve sinirle yerimde zıpladım. Aptaldı bunlar gerçekten. Dişlerimin arasından onları azarlamaya başladım. Onları azarlamaktan ve uyarmaktan sıkılmıştım ama dikkatleri üzerimize çok çekiyorlardı.

"Dışarıdayız! İstediğiniz gibi bağıramazsınız."

Seungmin dik dik Minho'ya bakarken, Changbin sinir ile bana bakıyordu. Sonra bir anda beni kolumdan tuttu ve kenara çekti.

"Yeon-ah bizim uğraştığımız işleri biliyorsun değil mi?"

"Elbette biliyorum. Bak şuan Seungmin ve Minho orada tek başlarına bekliyorlar, bu konuşmayı evde yapalım."

Ona arkamı döndüm ve arabanın yanındaki ikiliye doğru yürümeye başladım. Changbin ile burada kavga etmek istemiyordum.

"Hadi bakalım arabaya."

Seungmin son kez Minho'ya ters ters baktı ve arabaya bindi. Minho'da ondan pek hoşlanmışa benzemiyordu -ki bana öyle bakılsa bende aynı duyguları hissederdim- ama Seungmin gibi de bakmıyordu etrafa.

Seungmin biliyorum insanlarla aynı ortamda bulunmaktan nefret ediyorsun, hatta bazen bizden bile kaçıyorsun. Şimdi ise sana 'Bu adam bizimle bir kaç gün kalacak' diyorum. Affet beni kardeşim ben bile bunu neden yaptığımı bilmiyorum...

"Hadi Minho. Çekinme lütf-"

Cümlemi bir kapı sesi bölmüştü. Changbin kapıyı kıracak kadar sert bir şekilde çekmişti.

Changbin biliyorum insanların hiç birine güvenmiyorsun, hatta belki bize olan güvenini bile sorguluyorsundur bazen. Simdi ise sana 'Bu adam bizimle bir kaç gün kalacak' diyorum. Affet beni Changbin'im ben bile bunu neden yaptığımı bilmiyorum...

"Ne diyordum. Her neyse hadi bin bakalım."

Kapıyı onun için açtım ve binmesini bekledim. Minho'nun, Seungmin ile arasına bıraktığı boşluğu görünce gülümsedim. Aralarındaki boşluğa Changbin ve ben bile sığardık...

~~~~~~~~~~~~~~~

"Yeon-ah"

Changbin'in soğuk ve emir verecekmiş gibi olan sesi içimi acıttı. O şuan enerjik ve bizi üzmemek için uğraşan kişi değil. Ona kızamıyordum çünkü haklıydı. Tanımadığım birini ortak yaşadığımız bir eve getirmek ne kadar mantıklıydı?

"Minho'ya odasını gösterip geleceğim Changbin."

Minho'nun çantasını elinden aldım. İlk önce korktu fakat ben olduğuma görünce gülümsedi.
Gülümsemesi güzel bayım, kardeşlerim ile aramın bozulmasından o kadar çok korkuyorumki. Keşke bu güzel gülümseme ile kavgasız bitirsek bu akşamı.

~~~~~~~~~~~~~~~

Aşağı indim. Changbin ileri geri yürürken, Seungmin koltukta oturduğu yerden ayağı ile ritim tutuyordu. Onları benim yüzümden böyle görmek içimde bir şeylerin yanmasına sebep oldu. Changbin arkasına döndüğünde göz göze geldik. Yüzünde beni korkutan bir gülümseme belirdi ve kollarını kaldırarak konuşmaya başladı.

"O adamı bırakıp gelebildin mi? Biz beklerdik sabaha kadar problem olmazdı. Ne de olsa Changbin ve Seungmin hep burada değil mi?"

Gözlerimi kısarak ona baktım. Şuan fazla sinirliydi, üçümüzde üzülecektik bu akşam belli olmuştu. Alttan almayı deneyecektim.

"Misafir odası bir tık dağınıktı acele ile orayı toparladım sonra hemen buraya geldim zaten."

"Aptalsın biliyorsun değil mi? Kendini tehlikeye atıyorsun, beni tehlikeye atıyorsun tamam ama Seungmin? Onu korumamız gerekmez mi? Ben kardeşimin elimden gitmesini falan istemiyorum Yeon-ah!"

Direk konuya girmesi beni bir tık korkutsada sessiz kalmadım.

"Evet aptalım, sokaktaki bir adamı evimize aldım resmen. Savunmam yok, yaptığım tek şey aptallık. Ama sence ben izin verir miyim Seungmin'in gitmesine?

"Bak insanları kandırdığın, polislerin peşinde olduğu, arandığın bir iş yapıyorsan kimseye güvenmeyeceksin! Özellikle de bu işi kardeşim dediğin insanlar ile yapıyorsan."

"Tamam haklısın. Bak ben özür dilerim. Ona en yakın zamanda kalacak bir yer bulacağım. Dikkatsiz davrandı-"

"Dikkatsiz davranma işte! Biz birbirimizi ne kadar zor bulduk bilmiyor musun?! Sen bulamayacağın bilerek hala aradığın babanı arıyordun. Seungmin ise nefret ettiği babasından, onun baskılarından kaçıyordu. Bense o yetimhaneden, o zorbalar-"

Changbin sinirle söylediklerini farkettiginde bir anda sustu. 'bulamayacak olduğum babam...'
'Babasından kaçan Seungmin...'
'Yetimhanedeki zorbalar...'

"Yeon-ah, Seungmin özür dilerim. Bir anlık sinirle konuştum."

Beynimde tek bir cümle yankılanmaya başlamıştı:
'bulamayacak olduğum babam...'

Ne yani Changbin'in gözünde babamı bulma ihtimalim yok muydu? Bana bulacağımdan emin olduğunu söylemişti...

"Yeon-ah özür dilerim. Babanı bulacaksın, beraber bulacağız."

"Changbin cidden böyle mi düşünüyorsun? Benim babamı bulma ihtimalim yok mu yani senin gözünde?"

"Yeon-ah..."

"Se-sen ciddisin yani... İki saniye önce 'beraber bulacağız' dedin! Hani yalan söylemiyorduk biz birbirimize!"

"Yeon-ah mantıklı düşün babanın yaşayıp yaşamadığını bile bilmiyoruz. Bulma ihtimalin yüzde kaç sence?"

Kırgın gözlerle ona baktım. Hani bulacaktık...

"Yeter artık! Karşımdakiler Hyungum ve noonam değil. Benim tanıdığım Yeon-ah düşünmeden hareket etmezdi. Benim tanıdığım Changbin ise düşünmeden konuşmazdı. İkinizde çok pişman olacaksınız yapmayın artık! Düşünmeden hiç bir şey yapmayın. Evet hyung sinirlendin ama neden kızı hassas noktasından vuruyorsun, hm? Noona neden bizi bilmiyormuş gibi davrandın bugün?"

Seungmin biraz durdu ve derince bir nefes alarak son sözlerini söyledi.

"Hyung hani dedin ya noonaya aptalsın diye. Kusura bakma ama sende aptalsın. İkinizde aptalsınız sadece!"

Ve evet korumaya çalıştığımız küçük kardeşimiz bizim savaşımızda bizden çok hasar almıştı...

"İyi geceler"

Kendimi direk o odadan dışarı attım. Yapabildiğim tek şey kaçmaktı. Onlarla kalıp konuşabilirdim ama ben kolay yolu seçtim... Her zamanki gibi.

~~~~~~~~~~~~~~~

Oooo kavga bayılırım HJASMSJWMS

İnternet bulduğumda atarım diye bölümleri şimdiden yazıyorum. Hem ne güzel birikiyorlar. Valla rahat hissetiriyor böyle olunca JDMWUWMWJWKWA

Bir de güzel yazabilsem Ah dhsnsh. Bir anlık gazla attım kitabı silmeye gönlüm el vermiyor. Bölümlerin hiç biri içime sinmiyor, kafamdakileri yazamıyorum nedense.
Yine çok zekiyim ~ Yeon-ah

Neyse 1 hafta yazmadım baya unutmuşum her şeyi, garip djemshjweh

Umarım düzgün ve hoşunuza giden bir bölüm olmuştur.

Changbin, Yeon-ah, Seungmin ve Minho dörtlüsü ile kalınnn <33

Şu dünyadaki en değerli varlık olduğunuzun farkına varın ve ona göre yaşayınnn . Kendinizi sevin ve değer veriinnn <33

Görüşmek üzere <333 sizi seviyoremm