Bir insana güvenmek... Ne kadar ani gelişen bir şeydi. Hayatınıza bir anda giriyordu güveneceğiniz kişi, sonra size kendini sevdiriyordu. Beraber mutlu anlarınız oluyor, size onu hatırlatan şeyler oluyordu...
Ve sonra o kişi size hiç beklemediğiniz şeyler yapıyordu! Sizi yarı yolda bırakıyor, arkanızdan bıçaklıyordu ve kan kaybetmeniz için elinden geleni yapıyordu.
Minho hiç beklediğim bir anda beni bir uçuruma kadar getirmişti ve aşağı itmişti... Ben ona güvenmiştim. Lanet olsun ki ona güvenmiş ve sevmiştim... Sevgim basit bir şey değildi. Benim ona karşı olan sevgimin adı aşktı...
Arabadan indi ve kapımı açtı. Elimi tutarken yanına koşan adamlarla konuşuyordu. Yavaşça tutuğu elim ile beni dışarıya çekti, uzun uzun gözlerimin içine baktı.
Sinirle dolan gözlerime bakmak zevk veriyor muydu acaba ona? Dayanamadım ve bir tokat yapıştırdım yüzüne. Geriye giden kafası, yanağını bulan eli ve canının acıdığını belli eden bir ses çıkarması beni rahatlamamıştı! O beni çok yanlış bir yerden vurmuştu.
Yüzünü geri bana çevirdi ama gözlerinden bana karşı bir sinir okunmuyordu.
"Bana vurmakta haklısın fakat bunu yapmam gerekiyor Yeon-ah... Diğer insanlara ne yapıyorsam sana da aynısını yapmam gerekiyor... Lütfen zorluk çıkarma. Sessiz kalma ve avukat tutma hakkına sahipsin. Ve..."
"Susmasana! Konuş."
"Boşver. Şimdi ellerini uzatman lazım..."
Boş boş yüzüne baktım. O kelepçeleri elime takmasına izin veremezdim. Bu geçmişime yenilmek demekti sadece! Ben o binaya kolumdaki demir parçası, insanların iğrenç bakışları ve de koluma girmiş iki aptal herifle giremezdim!
"Bu muydun sen gerçekten? Senin bu yaptığın benim yaptığım şeylerin yanında hiç bir şey! Ne yani utanmadan bir de bana kelepçe mi takacaksın?"
"Bak ikimiz içinde işi zorlaştırma... Bu benim için de çok zor. Sevdiğim kadını ellerimle parmaklıkların arasına koymak kolay mı sence?"
Alayla güldüm. Bu cocuk benimle dalga geçiyor olmalıydı!
"Normal insanlar kendilerine yardım eden insanlara böyle şeyler yapmazlar! Benimde seni sevdiğimi bildiğin halde bu aptalca oyuna devam ediyorsun!"
Başını yere eğdi ve yavaşça ellerimi elleri arasına aldı. Ben daha ne olduğunu anlamadan soğuk metali bileklerimle buluşturmuştu...
O soğukluk bana hatırlamak istemediğim şeyler hatırlatıyordu...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Ya bırak beni! Changbin!"
"Yeon-ah seni yalnız bırakmadım buradayım. Korkma!"
"Bu ellerime taktıkları şey canımı acıtıyor."
Bu adamlar bizim yaşamamızı istemiyorlardı. İnsanlardan para istediğimiz için, aç kalmamak amacıyla uğraştığımız için ellerimi hareket ettirmemi engelleyen soğuk bir demir, beni sürükleyen adamların yüzünde acımasız bir ifade vardı...
Birinin diğerine fısıldadığını duydum.
"Karşımızdakiler küçük çocuklar,neden kelepçe takıyoruz ki?"
Diger adam ise sinirle bunları söyleyen adama döndü.
"Para isteyerek insanları rahatsız edene kadar çalışsınlar."
"Çocuk işçide yasak ama biliyorsun. Hem kaç yaşında bunlar tanrı aşkına, nasıl çalışacaklar."
"Onun yerine seni kelepceleyeyim istersen?"
...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Acaba kısmen dahi olsa bizi savunan o adam şuan kaç sokak çocuğunu karakola getirtip azarlıyordur...
O kadar acımasız insanın yanında eskisi gibi kalması mümkün müdür..?
Yanlış insanlar zengindi ve o parayı yanlış şeylere harcıyorlardı. Biz bunu çocuk aklımız ile çözmüştük ve o paranın bir kısmına el koymak icin uğraşmıştık. Hayatın bizden aldıklarını almak için çabalamıştık.
Yanlış bir yöntemdi ama başka türlü olsaydı her şey... Bir kaldırım kenarında ölen üç çocuk diye haberlerimiz yapılırdı. İnsanlar iki gün ağlar üçüncü gün yine unuturlardı. Ama asla bize ağlamak yerine bizim gibi olanları kurtarmak için uğraşmazlardı.
Biz başta şanssız doğmuştuk sadece...
Kolumdan çekiştiren Minho'ya bile bir tepki veremiyordum. Yaşananları hatırlamak iyi gelmemişti. Bakışlarım yavaşça Minho'yu buldu gözleri dolu doluydu ama ona olan sinirim asla dinmiyordu...
Bayım... Size bakınca sadece bir hayal kırıklığı görüyorum!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~539 kelime~
SELEMELEEEERRRRRR YINE BENNN 🤙🏻
Özlemimden yanıp tutustugunuzu duydum ve bölüm yazdım
(Asla dün Minho'nun polis olduğuna dair bir bölüm yayınlayıp, yorumları okuyarak eğlenmedim djdndbsndhsns)
Nasıl tepkiler gelecek cok merak ediyorummm
Kitabın tüm seyri değişti. Artık sinirli bir Yeon-ah'ımız var gençler jfndjsndjsns
Vee medyadaki şarkı bu kitabı yazarken esinlendigim şarkı... Sizce 19. Bölümden önce anlayışsız ve bencil olan kimdi? Şuan kim? Farklı cevaplar geleceğine eminimmm
Niyseeee
SIZI COK SEVIYOREEMMMMMMMMMMM
IYIKI VARSINIZZZZZZ
Kızçelerimmmmm <33
Bu aralar herkesin morali bozuk... Ve konuşmaya ihtiyacınız var gibi
Ne olur çekinmeyin ve bana yazın size yardımcı olmak istiyorum
Bölüm sonlarına yazdığım şeylerin gram etkisi olmadığının farkındayım ama belki konuşursak size yardim edebilirim :) Ne dersiniz..?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Unknown Past | Lee Minho
FanfictionSen geçmişini hatırlamayan bir meleksin sadece Minho... Bense yaşadığı her dakikayı hatırlayan bir şeytanım... Geçmişini hatırlamadığın için mi böylesin, yoksa sen hep bir melek miydin? Kaan Boşnak | Bizi Nasıl Etkiler? (Angst) 12.07.2023 25.09.202...
