Zielkrachten 3: Verstrengeld

25. Tristan: Bran beschermen

A/N Hoi!!

Deze week even 3 updates. Dit omdat ik aanstaande maandag naar Amerika ga!! Ik heb er super veel zin in. We gaan een rondreis doen en ik kan dan natuurlijk niet updaten.

Ik ben drie weken weg dus het duurt even voor een nieuwe update.

Daarom geef ik jullie er deze week maar drie :p

Veel leesplezier!

————————————————————————-

Rowan is al vroeg weg. Ze had afgesproken om met Alex te gaan kijken naar een nieuwe jurk voor het gala. Nu ik er over nadenk, moet ik ook nog een nieuw pak. Daar heb ik helemaal geen zin in, maar aangezien mijn oude doorboord is, zal ik wel moeten. Ik denk na over wanneer ik dat moet gaan doen. Waarschijnlijk even overleggen met de jongens. Ik weet niet wie er bij hun nog een nieuw pak moet. Bran springt bij mij op bed. Zijn gezicht vrolijk lachend. Het is duidelijk dat hij al even wakker is, terwijl ik nog wakker aan het worden ben.

'Wat gaan we vandaag doen?' Hij stuitert van de energie, maar ik heb eigenlijk helemaal nergens zin in. Behalve om onder mijn dekens te kruipen. Ik slaak dan ook een hele diepe zucht.

'Bran, doe eens even rustig. Ik ben echt geen ochtendmens.' Bran zucht overdreven op mijn commentaar en rolt met zijn ogen naar mij.

'Maar ik wil iets gaan doen,' zeurt hij. 'We gaan altijd iets leuks doen, als ik bij jou ben.' Verbaasd kijk ik hem aan en schrik bij zijn woorden. Ik kom hem inderdaad altijd halen om iets leuks te gaan doen. Zou hij daarom ook bij mij en Rowan willen wonen? Omdat hij dan denkt, dat we elke dag iets leuks gaan doen? Dat is niet de bedoeling, want je kunt niet altijd alleen maar leuke dingen doen. Nu is dit zo, omdat we hem weinig zien.

'Bran,' zeg ik met een serieuze toon. Hij hoort het al aan mij en kijkt me verveeld aan. 'Waarom wil je bij mij wonen?' Hij begint meteen te glimlachen op mijn vraag. Vrolijk bij het idee om weg te gaan bij Isabel en leuke dingen te gaan doen. Hij is ervan overtuigd dat er buiten de kamer alleen maar leuke dingen zijn om te doen. Hoe ga ik hem uitleggen dat dat niet zo is?

'Omdat het met jou altijd veel leuker is, als bij tante Isabel.' Bam, dat is een klap. Hij wil bij mij wonen, omdat we altijd leuke dingen doen. Mijn vermoeden wordt dus bevestigd. Hij is ervan overtuigd dat hij alleen maar leuke dingen hoeft te doen, zodra hij bij mij komt.

'Je weet toch wel dat je bij mij ook stomme dingen moet doen?' Hij trekt een gezicht naar me, alsof hij wil zeggen dat dat niet zo is. Ik denk kort na voordat ik verder ga.

'Let Isabel goed op je?' vraag ik hem. Hij fronst zijn wenkbrauwen als ik het hem vraag. Alsof het de meest domme vraag ooit is.

'Wat bedoel je?' Ik wrijf door mijn gezicht. Hoe leg ik dit aan een zevenjarige uit?

'Zorgt ze goed voor je?' Hij begint te wiebelen op het bed. Ik zie hoe hij erover nadenkt.

'Ze is liever dan tante Sersee. Tante Sersee snauwde heel veel. Dat doet tante Isabel niet. Ik mag best veel van haar, zolang ik maar in de kamer blijf als ik alleen ben. En ik mag mijn gaven niet gebruiken, als ik alleen ben.' Hij trekt een pruillip bij de laatste zin, omdat dat iets is wat hij maar al te graag wil. Al is het behoorlijk logisch dat hij dat niet mag. Zijn gaven zijn behoorlijk sterk en het is best lastig om je gaven als zevenjarige onder controle te houden.

Misschien is het toch beter, dat hij bij Isabel blijft wonen. In ieder geval totdat ik klaar ben met school. Ik bijt op mijn lip, als ik er over nadenk. Hoe ga ik dit nu aan hem uitleggen? Hij zal het zeker niet leuk vinden, als ik het zeg.