MATTHEW LUKE SELVANIA (YELLOW TULIPS)

Chapter 27

Inutusan ako sa dean office para ibigay itong papers na pinadala sakin ng adviser namin.akmang bubuksan kuna ang pintuan ng marinig ko silang nag uusap.

Andrew!hanggang kaylangan muna sasabihin sakanila ang totoo!?"Dean Sean shouted na siyang pinag taka ko.

Please not now sune.hindi pa ako handang malaman ng dalawang bata na ako ang amang kinamumuhian nila."Nakaramdam ako ng kung dahil sa kanyang sagot.

Pero Andrew malalaman at malalaman din nila.wag mong hayaan na unahan ka ng iba."Umiiyak na sabi ni dean sean.

Hayaan mo akong mag sabi sa kanila.anak ko sila kaya hayaan mo ako."Mahinahon na sabi ni Sir Andrew."Hindi pa ako handang sabihin na ako ang ama nila.na isa akong Delvion at anak ko sina Frostia Zerafia at Deviant Ace."Napahawak ako sa aking bibig dahil sa gulat.tuluyan na akong napa atras at tuloy tuloy ang pag tulo ng aking luha.

So all this time siya ang ama namin.

Tangina naman oh.

Hindi ako nakagalaw ng bumakas ang pinto at linuwa doon si Sir Andrew.mas lalo akong nanlumo ng makitang nandun si Luke na ngayon nag aalalang tumingin sakin.

Totoo ba?"Walang emosyon na tanong ko sakanya.tumango naman ito at akmang lalapitan na ako ng inunahan ko itong umatras."At ikaw luke.talaga bang nakalimutan mo ako?"Pagak akong natawa sa tanong ko.tuluyan na akong nanlumo ng yumuko ito.

"Tangina,so all this time pinag loloko niyo ako?tangina anong kala niyo sakin laruan?gago pala kayo e,ang galing niyo.napa ikot niyo ang ulo ako.tangina kayo."Tuluyan ng tumulo ang aking luha.

Akmang lalapitan na ako ni Luke agad ko itong pinigilan."Wag kang lalapit sakin!Sinungaling ka.siguro pinag tatawanan mo ako nung mga panahon na nag mukha akong tanga kakahabol sayo.tangina mo luke.ang gago mo!gago ka!"Sigaw ko sakanya.kita ko ang pag daan ng sakit sa kanyang mata.pero wala akong pakialam.

Takbo lang ako ng takbo hanggang sa natagpuan ko ang aking sarili sa Isang madilim na lugar.tangin pag iyak kolang ang aking naririnig.

Tangina nila pinag kaisahan nila ako.

Talaga bang mahina ako?bakit ba ako mag pauto sakanila.

Hi Miss Delvion."Isang pamilyar na boses ang nag pukaw sakin.hanggang sa maramdaman ko ang kanyang presensya sa harapan ko.

Sabi kunaman sayo e.layuan mo si Matthue pero anong ginawa mo?pinag sisiksikan mo parin ang sarili mo sakanya."Tumawa ito ng malakas na siyang ikina inis ko."Ano ka ngayon?masakit ba?"Natatawa niyang sabi.

Atras ako ng atras habang siya ay palapit sakin.

This is the time for you to know Frostia."Nangilabut ako sa sinabi niya."Ginamit kalang ng sister Lilian mo."Nanlaki ang aking mata dahil sa gulat.

Anong ibig niyang sabihin?

Gusto niyang mag higanti lilian.dahil ang mga magulang mo ang siyang pumatay sa pamilya niya.dinala ka niya dito para pahirapan ka.plano ang lahat.pinag kaisahan ka ng mga pinag katiwalaan mo."Seryosong sabi niya dahilan para mangilid ang luha ko.

Sinungaling ka!"Matinis kong sigaw at siya naman ay malakas na tumawa.

Sige paniwalaan mo ang sarili mo,ginamit kalang nila para lumakas ang unebersidad na ito."Ani niya.wala na akong ng lumapit ito sakin ang dinaplisan ako sa braso."Wag kang tanga."Tuluyan na akong napahiyaw ng hiwain niya ang aking leeg."Let's start the real shot Miss Delvion."Napahiyaw ako ng walang pag aalinlangang pinutok niya ang baril sa tagiliran ko at kinaladkad ako sa kung saan.hindi kuna alam kung nasan kami.

All i know is i want to die.

Tangina ang sakit nila.

---------