La Mia Luce (Uitgehuwlijkt)

8.

's Ochtends wanneer ik weer in mijn bed wakker wordt, is de eerste wat me opkomt dat ik ben begonnen met slaapwandelen. Ik had geen andere verklaring hiervoor. Waarom herinner ik me anders niet dat ik naar mijn bed ben gelopen?
Hoe dan ook. Ik stap mijn bed uit en doe mijn standaard routine die ik al weken doe.

Terwijl ik in de keuken aan het ontbijten ben, is Manal vandaag gekomen. Met haar komst, kwam er vreugde en energie in mijn dag. Manal is een warm, gezellig en praktisch jonge vrouw. Ze is een paar jaar ouder dan ik. Zodra zij aankwam, heeft zij mij als een familielid behandeld die ze al jaren kent. Zij ruimde het huis op in een ogenblik, veegde het op, haalde meteen de schoonmaakemmer tevoorschijn en begon de vloeren te dweilen. Terwijl zij dit allemaal deed, had zij niet nagelaten om een gesprek met mij te voeren. Natuurlijk hielp ik haar ook met opruimen, ookal zei ze dat het niet nodig was.
Om 5 uur namen we afscheid van elkaar. Ik was zo verdrietig die avond toen ze weer wegging. Ik weet niet waarom het mij zoveel heeft geraakt dat ze wegging. Normaal had ik thuis ook niet echt mensen om me heen. Ik was iemand die echt op zichzelf was.

Die avond ging ik vroeg naar mijn bed. Ik had geen zin meer om iets te doen. De volgende ochtend word ik wakker door geluiden die van beneden komen. Manal zou deze week niet komen. Ze had familiefeest. Wie zou er anders zijn?
Ik pak mijn hoofddoek en doe die om. Voorzichtig loop ik naar de deur, voordat ik de deur opendoe pak ik de vaas die op het kastje naast de deur staat. Ik doe de deur open en loop op mijn tenen. De geluiden komen uit de keuken. Ik loop langzaam zonder geluid te maken de trap af. Wanneer ik bij de keuken kom doe ik in een keer de deur open en roep
'Blijf staan waar je bent! Ik heb een wapen in mijn hand!' met mijn ogen dicht en steek de vaas als een pistool voor me.

'Wat ben je aan het doen?'
Deze stem... ik hoor het toch niet verkeerd? Ik maak snel mijn ogen open.

'Wat doe jij hier?' Vraag ik geschrokken en doe de vaas snel achter mijn rug.

'Zoals je weet is dit mijn huis'

Ik loop terughoudend naar de aanrecht en zet de vaas daarop.
'Wilde je die vaas op mijn hoofd slaan of wat?' Zegt hij met een toon alsof hij mijn belachelijk maakt.

'Uhm... nee. Ik wilde die... Wassen! Ja hij is vies' mompel ik.
Hij lacht en krabt in zijn haar. Dit is de eerste keer dat ik hem zie lachen. Ik wist niet dat lachen zo goed bij iemand kan passen. Kan hij niet altijd zo lachen?

'Waarom ben je eigenlijk gekomen?' Vraag ik dit keer serieus.

'Maak je geen zorgen. Ik ga zo alweer weg' zegt hij en al snel verdwijnt zijn lach weer.

Heb ik iets verkeerds gezegd? Natuurlijk heb ik iets verkeerds gezegd! Hoe dom kan ik zijn? Ik ben hem letterlijk uit zijn huis aan het jagen. Hoewel ik er ook helemaal klaar mee ben om alleen te zijn. De aanwezigheid van Yassir in dit huis geeft mij een zinloze rust. Ik heb het gevoel dat het wekenlang alleen zijn mij pijn deed. Ik word hier helemaal gek. Er is letterlijk geen ander geluid dan de tv. Zou het raar zijn als ik hem vraag om te blijven?

'Yassir... kan je... de poort dichtdoen wanneer je weggaat? Hij maakt namelijk rare geluiden' is het enige wat uit mijn mond komt.
Hij kijkt me een paar seconden boos aan. Hij legt zijn kopje op de aanrecht en loop weg.

Domme Malak, ben je nu blij? Je bent weer alleen.

Die avond lag ik depressief in mijn bed met een pot chocoladepasta en sad muziek. De ene minuut lag ik te huilen onder mijn deken en de andere minuut sprong ik op mijn bed te zingen tot ik in slaap viel.

s' Ochtends wanneer ik wakker word hoor ik weer geluiden in het huis. Ik pak snel mijn hoofddoek die op de grond ligt naast het bed en stap uit mijn bed. Als een klein kind loop ik blij elke kamer in met de hoop dat Yassir weer thuis is. Als ik boven niemand kan vinden ren ik door naar de keuken maar daar is ook niemand. Teleurgesteld loop ik de trap weer op om mijn bed in te stappen. Ben ik echt gek aan het worden? Ik moet echt uit dit huis en ik heb Maher heel erg gemist. Misschien kan ik vandaag naar ze toe. Ik pak mijn telefoon en bel tante. Na een paar keer afgaan neemt ze op.