La Mia Luce (Uitgehuwlijkt)

17.

Malak kijkt blij naar de slaperige ogen van Yassir. Hij fluistert in het Italiaans 'La mia luce'. Ze weet eindelijk wat dat woord betekent. Ze had Salim een paar dagen geleden gevraag wat dat woord betekent. Natuurlijk vertelde ze niet dat Yassir haar zo noemt. Maar waarom noemde hij haar zo? Was zij het licht van zijn leven? Voelt hij toch iets voor haar? Haar hart begint snel te kloppen. Ze houdt onbewust haar adem in en kijkt naar de olijfkleurige ogen. Ja, ze vond zijn zwarte ogen op grote olijven lijken.

Yassir laat haar pols los en dan draait hij zich naar de muur. Omdat zijn vingers haar pols hebben losgelaten, voelt ze het koeler worden waar zijn vingers waren. Ze wil weer de warmte van zijn vingers.

Ze herpakt zichzelf en laat voorzichtig haar adem los. Deze keer kijkt ze naar zijn rechterwang. Haar ogen gaan naar zijn baard en dan kijkt ze naar zijn ogen, omringd door lange en gekrulde wimpers. Yassir houdt zijn ogen stevig dicht, met een onrustige uitdrukking op zijn gezicht.

Hij opent snel zijn ogen door de herinneringen van wat er was gebeurt. Hij wil frisse lucht inademen door de misselijk makende geur van bloed die zijn neus bereikt. Zijn keel voelt droog aan.

'Water' mompelt hij zachtjes.

Niet veel later hoort hij het geluid van water dat in het glas wordt gegoten, door de beweging die hij naast zich voelt. Hij plaatst zijn handen op het bed en probeert overeind te komen. De pijn in zijn buik, vermengd met een onbekende pijn in zijn schouder, dwingt een scherpe ademhaling uit zijn lippen, ondanks zijn inspanningen.

'Stop! Ben je gek geworden? Je gaat je wonden schaden', roept Malak. Ze legt haar handen onder zijn armen en helpt hem overeind te komen. Nadat ze het kussen achter hem recht heeft gelegd, helpt ze hem achterover leunen.

Ze pakt het glas water dat ze op het nachtkastje heeft gezet en reikt het naar hem uit, Yassir begint uit het glas te drinken zonder naar Malak te kijken. Zijn maag begint te draaien van het bloed dat hij in het water ziet. Hij trekt het glas weg van zijn lippen. Hoestend probeert hij bij bewustzijn te komen. Wanneer hij zijn ogen knippert, ziet hij dat er geen bloed in het water zit. Hij draait zijn betraande ogen naar Malak terwijl ze het glas uit zijn hand pakt.

"Voel je je nu beter?" vraagt Malak bezorgd.

"het gaat goed," antwoordt hij koel. Haar ogen stralen van geluk wanneer ze zijn antwoord hoort. Ze stralen meer dan nodig was. Is het omdat hij haar la mia luce noemde? Hij had het gevoel dat ze nu wist wat dat woord betekent. Hij opent zijn mond en scherpt zijn woorden om die stralen in haar ogen te doven.

"Waarom zit je zo dicht op mij? Kan dat wormachtige lichaam van je gewoon niet bij me uit de buurt blijven?" zegt hij zonder enige emotie op zijn gezicht, maar zijn ogen beginnen op een andere manier te schitteren.

"Wormachtig?" vraagt ze. Vindt hij haar lichaam op een worm lijken?

'Ja, wormachtig. Je maakt me net zo misselijk als dat beest...' zegt hij genadeloos. Als hij ziet dat de zon-achtige glans in haar ogen langzaam verdwijnt, hoort hij de boze stem van het kind achter de tralies. "Je dood mijn licht! Jij bent net als hij! genadeloos, egoïstisch!" schreeuwt hij boos. Op deze woorden balt Yassir zijn vuist. Hij zou nooit zo genadeloos zijn als zijn vader. Nooit!

Malak voelt pijn in haar hart als ze hoort dat Yassir haar vergelijkt met een worm en dat ze zelfs hem misselijk maakt. Daarom ontliep hij haar de hele tijd en kwam hij niet naar huis. Ze knippert met haar betraande ogen en slikt moeizaam.

'Ik ben liever een worm dan zo harteloos als jij, genadeloze klootzak!' zegt ze woedend. 'Wat betreft dat ik misselijk makend ben, heb je gelijk. Ik wordt ook misselijk van mezelf dat ik me zorgen maak om iemand als jij. Ze staat snel op van het bed en verlaat de kamer.

In de ruime badkamer leunt ze met haar handen op de wastafel en begint diep adem te halen om zich te kalmeren. Met betraande ogen kijkt ze in de spiegel en kan het niet helpen om niet naar haar lichaam te kijken.

Ze bijt op haar lip om te voorkomen dat er geluid uitkomt terwijl de tranen uit haar ogen stromen. Vervolgens opent ze de kraan en brengt het koude water in haar handen naar haar gezicht. Ze zal niet huilen om wat die man zei. En haar gekrenkte trots dan? Ze kan niet geloven dat ze dagenlang huilde om deze man die haar altijd zonder aarzeling pijn doet. Is hij te harteloos, of is zij te medelevend naar hem, wist ze niet. Het enige wat ze weet, is dat ze nooit meer tranen zal laten voor die man.

Na een paar keer haar gezicht te hebben gewassen, kalmeert ze en pakt een van de gestapelde handdoeken om haar gezicht af te drogen. Daarna verlaat ze de badkamer en gaat de keuken in om ontbijt te maken. Ze kan niet zeggen dat ze al gewend is geraakt aan dit huis in twee weken, maar ze maakt eten om de tijd te doden. Salim heeft alle nodige boodschappen gedaan, omdat zij Yassir niet wilde laten, totdat hij wakker wordt.

Hoe dom is ze geweest, ze brandt nog steeds voor de tijd die ze onnodig heeft verspild door te wachten op het moment dat hij wakker zal worden. Met de opkomende gedachten wordt ze opnieuw boos en begint ze met het klaarmaken van het ontbijt om haar gedachten te verzetten. Anders zal ze het werk dat de mannen hebben achtergelaten met een mes zelf afmaken. Ze fronst geïrriteerd haar wenkbrauwen.

Yassir luisterde verbaasd naar Malak's boze woorden. Hij heeft haar weer pijn gedaan. Waarom voelt hij ook pijn in zijn borst in plaats van blij te zijn? Is dit niet wat hij wilde. Ze zal nu niet meer bij hem in de buurt komen en hem haten. Dat is toch wat hij wilde of..?

Dit was het beste voor ze beide denkt hij. Als hij aan haar liefde zal wennen zal hij haar niet los kunnen laten. Ze hoort niet bij hem. Niet in zijn leven.
__________________________________

Snel verscheen je in mijn leven,

Hoe het gebeurde, begrijp ik niet, Hoe ik me zo verbonden voel met iemand, ik weet het niet,

Ik, die nooit vertrouwde, nooit wilde vertrouwen, Wil voor het eerst iemand vertrouwen.

Ik had dromen die nooit uit zouden komen, ik wordt met een glimlach wakker uit dromen die nooit uit zouden komen.

Ik verander. Telkens als ik in de spiegel kijk, Zie ik een ander persoon, steeds weer anders

Dit is iets wat ik jarenlang niet kon doen, Maar jij deed het gemakkelijk. Telkens als je me aanraakt, Word ik mooier. Elke aanraking van jou maakt me mooier.

Ze zeggen dat liefde de persoon verandert,

En ik denk dat dat waar is.

Het voelt alsof je me naar mezelf hebt gebracht. Voor het eerst heb ik een hart, voor het eerst voel ik mezelf. Elke dag hou ik meer van je.

Jij bent de licht dat mijn duisternis verlicht

Mijn la mia luce