නොනිමි🌷✅

13

බෙල්ල හිරිවැටීගෙන එනකොට මම හිමීට ඇස් දෙක ඇරියා... යාන්තමින් කාමරේට එළිය වැටිලා තිබ්බා.. මැෂින් වල සද්දෙයි එයා හුස්ම ගන්න සද්දෙයි ඇරුණම කාමරේම නිහඬව තිබුණා..

මම හිමීට නැඟිටලා එහා මෙහා වෙලා තිබ්බ එයාගේ ඕපන් ශර්ට් එක හරි ගස්සලා රෙද්දත් හිමීට පොරවලා බලාගෙන හිටියා..

මෙහෙම ඇදක ඉන්න ඕනි කෙනෙක් නෙමෙයි මල්ලි ඔයා.. මොනාද මේ කර ගත්තේ..

මුළු රෑම අල්ලගෙන හිටිය ඒ අත ආයෙමත් මම අල්ල ගත්තා..

මම ඔයා ගැන දන්නේ හරිම පුංචි කතාවක්..ඒ පුංචි කතාව ආතුලේදී මම ඔයා ගැන මේතරම් හිතනවා නම් ඔයාගේ සම්පූර්ණ කතාව දන්න අය ඔයා ගැන කොහොම නොහිතයිද..

මම ඒ අත හරිම සිනිදුවට අතගෑවා.. එවලේ වගේම දැනුත් මම ඒ අතේ පුංචි රෝස පාට ඇඟිලි උඩින් තොල් තියලා තද කරලා අත ඇද උඩින් තියලා බාතෲම් එකට ගියා..

***

හීනියට වැටුණ එළිය එක්ක මම යාන්තමින් ඇස් දෙක ඇරියා.. මම කාමරේ පුරා හිමීට ඇස් යැව්වා.. තෙහස් අයියා හිටියේ මගේ ඇද ළඟමයි.. ඇද වතෙන් ඔළුව තියාගෙන හිටියා..

මනුස්සයෙක්ට පුළුවන් ද මේ තරම් හොඳ වෙන්න..

මම එයා දිහා බලාගෙන කල්පනා කලා...මගේ එක අතකින් අල්ලගෙන එයාට එහෙමම නින්ද ගිහින් තිබුණා... කිසිම බැඳීමක් නැතුවම තෙහස් අයියා ඕනිවටත් වඩා ඉක්මනින් මගේ හදවතේ ඉඩක් ගත්තා..

ටික වෙලාවකින් එයා හෙලවෙනකොට මම ඇස් පියා ගත්තා.. සමහරවිට එයාට අහම්බෙන් මෙතන නින්ද යන්න ඇති කියලා මට හිතුණා.. ඉතින් එහෙම වෙලා නම් මම ඇහැරිලා ඉන්නවා දැක්කම එයාට වරදකාරී හැඟීමක් ඇති වෙයි කියලා මම ඇස් තදින් පියා ගත්තා..