උදේ ඉදන් දවල් වෙනකම්ම අපිට එක දිගට ලෙක්චර්ස් තිබ්බා.. වයසක ලෙක්චර්ස් ලා දෙන්නෙක් ඇවිත් සබ්ජෙක්ට් දෙකක් කරලා ගියා.. ඊට පස්සේ ශානුයි මායී කැන්ටිමෙන් කාලා හවස ලෙක්චර්ස් වලට එලිමහන් රංඟ පීඨයට ගියා..
මෙතන හරිම නිදහස්.. මන් ආසම ගොඩනැගිලි වලින් වටවුණ පරිසරේකට වඩා මේ වගේ පරිසරේකට.. පළවෙනි අවුරුද්ද පොදුවේ හැම එකම ඉඟන ගන්න නිසා ලෙක්චර්ස් වලට කට්ටියව කාණ්ඩ හතරකට බෙදලා තමා උඟන්නන්නේ.. ඉතින් අපේ කාණ්ඩේ ඉන්නවා අසූවක් විතර..
මායී ශානුයි එලිමහන් රංඟ පීඨයට ටිකක් ඉස්සරහට වෙන්න තියන ලොකු අඹ ගහ යටින් නතර වුණා.. ළමයි තැන තැන කියව කියව හිටියා.. ඒ එක්කම රංගපීඨයේ ස්ටේජ් එක උඩට තෙහස් අයියයි, නෙත්රු අයියයි, තව කිහිප දෙනෙකුයි නැග්ගා..
කොහෙන් ගියත් ඇයි මෙයාලවම හම්බෙන්නේ කියලා මම හිතින් හිත හිතම එයාලා දිහා බලන් හිටියා.. තෙහස් අයියා කතා කරන්න පටන් ගත්තා..
" අද අපි සින්දු කියන්නයි යන්නේ.. ඒකයි හැමෝවම මෙතනට එක්කගෙන ආවේ.. මේ ටිකේම ඔයාලා ලෙක්චර්ස් වලට ගිහින් මහන්සී නේ.. ඉතින් වෙනසකට එක්ක මේක අපි ඕගනයිස් කලා.. "
මම ශාන් දිහාවට හැරුණා..
" වෙනදටත් මෙයාලා එනවද.. "
" එක දවසක් ආවා සප්න.. ඇයි.. "
" නෑ නිකන්.. "
මන් ආයෙම ඉස්සරහා බලා ගත්තා.. ඒ එක්කම එතනට මල්කාන්ති මැඩම් ආවා.. එයා තමා සෞන්දර්ය අංශය භාරව ඉන්නේ වගේම එයා සංගීතය උඟන්නනවා.. තෙහස් අයියා එක්ක විනාඩියක් විතර කතා කරලා එයා එතනින් ගියා.. මැඩම් යනවා එක්කම තෙහස් අයියා ආයෙම අපි දිහාවට හැරුණා..
YOU ARE READING
නොනිමි🌷✅
Non-Fiction® Nonfiction Bl ❝ ප්රේමය නම් එහෙමයි.. දවා අළු වූ පසුත් අළු මතින් අවදිවෙයි.. එය හුදෙක් ෆීනික්ස් කුරුල්ලෙකුගේ ප්රාණය සේයී.. ඉතින් ප්රේමය ඇවිලෙන, නිවෙන, නවතින තැනයි ❞ සොල්හී ♡