" අඩෝ ලොකු බොසා.. උබලා තාම නිදිද "
තෙහස් අයියාගේ දොරට ගහන සද්දෙට මම හිමීට ඇස් ඇරගත්තම මට ටිකක් එහාට වෙන්න නිදන් ඉන්න තෙහස් අයියව මම දැක්කා.. වෙලාවකට මෙයා මනුස්සයෙක්ද කියලා හිතෙන තරමට කඩවසම් නේද කියලා මට හිතුනට මොකද මෙහෙම දකින දකින පාරට ඒක හිතෙන එක ගැන මට හරි ලෝභ හිතුණා.. දොරට තට්ටු කරන සද්දෙටද කොහෙද එයා එහෙ මෙහෙ වෙද්දි මම ඇස් වහ ගත්තා..
ටික වෙලාවකින් ඇද එහෙ මෙහෙ වෙද්දි මම හිමීට ඇස් ඇරලා බැලුවා.. ශෝර්ට් එකේ පටිය තද කරලා ගැට ගහගෙන බිම උන්ඩි වෙලා තිබ්බ ටී-ශර්ට් එක අතට අරන් ඇද ගත්ත එයා ඇද පැත්තට හැරෙනවා එක්කම මම ආයේ ඇස් පියා ගත්තා..
ටික වෙලාවකින් මගේ කොණ්ඩ ගස් අතර ඒ ඇඟිලි එහෙ මෙහෙ යද්දි මට ඉබේම මිමිණුනා.. හරිම සුමුදුවට මගේ නලලෙන් හාදුවක් තිබ්බ තෙහස් අයියා ඇද රෙද්ද මගේ ඇඟට දාලා ගියා..
දොර අරින හඬ නෙත්රු අයියා ඇතුලට එන හඬ ඇහුණට මොකද ටික වෙලාවක් කාමරේම නිහඬ වුණා.. ඊට පස්සේ හරි හිමින් කතා කරනවා ඇහුණා..
" සොරි වෙන්නෝනේ කරදර කලාට.. ඒත් ලොකු ප්රශ්නයක්.. "
" මොකක්ද.. "
" ශාන් ට.. "
" ඒ මොකක්ද.. "
" එයා ඉන්න අපර්ට්මන්ට් එකේ කට්ටියට රටේ සීන් එකත් එක්ක රටින් යන්න හම්බෙලා නෑ.. ඉතින් අද ආයෙම එයාලගේ ගෙදර ඉදන් මෙහෙට ඇවිල්ලා.. එයාලත් අවුලෙන්.. ගෙවපු ගාණ ආයෙම දෙන්නත් පොරොන්දු වුණා.. ඒත් ශාන් ට මේ හදිස්සියේ යන්න දිහාවක් නෑනේ.. "
" ඕකේ මොකක්ද බන් අවුලක් තියෙන්නේ.. එයාට මෙහෙට එන්න කියන්න.. වැඩේ ඉවරනේ.. "
YOU ARE READING
නොනිමි🌷✅
Non-Fiction® Nonfiction Bl ❝ ප්රේමය නම් එහෙමයි.. දවා අළු වූ පසුත් අළු මතින් අවදිවෙයි.. එය හුදෙක් ෆීනික්ස් කුරුල්ලෙකුගේ ප්රාණය සේයී.. ඉතින් ප්රේමය ඇවිලෙන, නිවෙන, නවතින තැනයි ❞ සොල්හී ♡