Serzeniş

6. AŞK BAŞLANGIÇLARI

Yazarın anlatımıyla...

İnsan düşer ama kalmasını da bir şekilde başarır. Ama bazen o kadar aşağılara düşeriz ki kalkmamız çok zor olur...

Barlas ve Yavuz öz kardeştiler onlar. Bir ihanet yok etti kardeşliklerini. Neden yaptı Yavuz bunu neden ihanet etti abim dediği kişiye?

6 yıl önce...

Yavuz teröristlerle anlaşma halindeydi. Öğrendigi bütün her şeyi onlara aktarıyordu. Bu sefer planları değişmişti.Teröristlerin başı olan Haris

"Yavuz! Senin bu abin iyicene işimize karışmaya başladı. Onu ipini kesmeniz lazım."

Yavuz duyduğu şey ile bozguna uğramıştı. Abi dediği kişiyi öldürecekler miydi? Ne kadar iyi olmasalar da abisiydi.

"Ne yapıcaz?"

"Öldürüceğiz."

Düşündüğü şeydi ama olmaması lazımdı. İşlerinin de yolunda gitmesi gerekiyordu. Bir fikir geldi aklına.

"Dinle beni Haris. Benim daha iyi bir planım var. Ben abimin en kıymetlisiyim. Beni ölü gösterip ilk önce bir yıkıma uğratıcaz. Böylelikle hem ben burayla daha fazla ilgilenmiş olurum.Sonra bizim ordaki ikinci adamımız olan Sergen bizim aldığımız silahların raporunu abimin çekmecesine bırakacak. Sonra Sergen ihbar ederek oraya baktırdığında abimi vatan haini ilan edilecek ve hapishaneye gönderilecek. Böylece ayak bağı olmamış olur. Öldürürsek başımız belaya girer."

"Bir rapordan bir şey olacağını sanmıyorum Yavuz. Bir şekilde kurtulabilir. Başka bir şeyler daha bulmalıyız."

Biraz daha düşündüm. Belki tuzağa çekebiliriz.

"Onu tuzağa çekicez."

"Nasıl?"

"Bunun için bir yerini feda ediceksin Haris."

Anlamaz gözlerle Yavuz'a bakıyordu.

"Açık konuş!"

"Abimi bir malikanene çağrıcaksın. Ordaki yasadışı işlerin hepsini göz önüne serili şekilde olucak. Ab- Barlas oraya geldiğinde polislere haber vericez. Hem çekmecesindeki hem de bu olay onu vatan haini yapmaya yeter de artar."

Sevindiğini belli eden mırıltılar çıkarıyordu. Yavuz da memnun olmuştu.

"Tamam işte bu olur ben Sergen'e haber veriyorum."

Kafasını salladı. Yavuz kendi planı için hazırlığa geçti.

Çatışma anı...

Herkes yerlerine geçmiş siper almıştı. Yavuz ise boş boş ateş ediyordu. Teröristlerden çoğu kişi yaralanmıştı. Timden kimsede bir şey yoktu.

Şimdi Yavuz'un ölüm anına gelmişti. Ortaya çıktı ve başını salladı. Karnına bir kurşun yemişti ama planın bir parçası çelik yelek giyiyordu. Bir anda yere serildi.

Bütün timden ses yükselmeye başladı. Adı söyleniyordu. Yaşaması için nidalar atılıyordu. Kendisini taşın arkasına çekince hepsinden mutluluk sesleri geliyordu ama uzun sürmeyecekti bunlar.

Adamlardan biri taşın arkasından Yavuz'a işaret verince saklanması için oluşturulan yere gitti. Çatışma hala devam ediyordu. Yavuz oraya geçtiğinde vurulduğu sanılan yere bir bomba atıldı. Bütün her yeri toz duman kaplamıştı. Orada fazla durmayıp koşarak arabaya geldi. Arabaya bindi. Soluk soluğaydı.

"Burada işimiz bitti. Yani benim işim bitti..."

Barlas'ın ağzından...

Karşımda ölü olduğunu sandığım kardeşim vardı. Kanlı canlı karşımdaydı. Nasıl olur? Şehit dediler. Kesin öldü dediler. Şimdi karşımda bana bakıyordu.