8.AYRILIKLAR

61 20 124
                                    

Barlas'ın ağzından...

Karşımdaki kadına inanamayı seçmiştim. Çünkü hislerim ona güvenmek istiyor.

"Sana nasıl güveneceğim?"

Beklediği bir soru gibiydi. Üstünü düzeltti. Karşımda daha rahat bir pozisyon aldı.

"Zamanla... Zaman her şeyi belirler."

Zaman her şeyi belirler ama zamana yetişemezsek belirlemesi yetmez. Aklıma bir soru daha takılmıştı? Bu kadını hiç görmemişken birden neden yardım etmek istedi?

"Peki... Neden?"

Soruyu anlamış olucak ki direk söze girdi.

"Haklısın çünkü. Ben haklı olanın yanında olurum."

Bana yeterli bir cevap olarak gelmemişti. Haklı olduğumu beyan eden birisi ya da bir sebep vardı.

"Sanki bir sebep daha var gibi?"

Gülümsedi.

"Var. Seni seven bir kadın."

Tek isim vardı aklımda ve ayriyeten de kalbimde. Tuana.

"Tuana..."

Sevdiğim hatta şuanda sevgilim. Bu kadını neden sevdiğim gün geçtikçe daha iyi anlıyorum. Kalbim iyiki ona sahip.

"Evet. O olmasa bilmezdim seni. O çok özel bir kadın."

Gülümsedim. Gülümsememin tek sebebi kalbimi ele geçiren o muhteşem kadın.

"Biliyorum. O yüzden onu seviyorum."

Geriye doğru adımlar atarak kapıya kadar geldi. Derin bir nefes aldı.

"Neyse... Ne konuda olursa olsun destekçinim. Söylemen yeterli."

Kafamı ufak eğdim. Bu kısaca eyvallah demekti. Sözlü olarak da dile getirdim.

"Sağol."

Tam kapıyı açıp çıkacakken sevdiğime bir şey söylemek istedim. Burada değildi ama ona söylensin istedim.

"Birsen."

Adını söylemem ile bana dönmesi bir oldu. Sorgulayıcı bakışlar attı.

"Tuana'ya onu sevdiğimi söyler misin?"

Kapıdan biraz ayrıldı. Kulpu tuttu.

"Ben değil bizzat sen söyle."

Kulpu aşağı indirdi ve kapı açıldı. Karşımda sevdiğim kadın duruyordu. O kadar güzel duruyordu ki her zaman ki gibi... Eşsizdi.

Hücreye ilk adımı atıp içeriye girdi. Sonra koşarak bana sarıldı. Elleri belimi sarmıştı. Kokusu bana çok yakındı şuan. Ellerimi kaldırıp saçını okşadım. Sonra bende ellerimi onu sımsıkı sarmaladım. Söylemek istediğim şeyleri söyledim.

"Seni seviyorum..."

Benden ayrılıp yüzüme baktı. Gözleri dolmuştu. Ona ilk defa bunu söylüyordum. Sevdiğimi ona aşık olduğumu belirtmek için söylüyordum. Ellerini yanağıma koydu. Elleri sımsıcaktı.

"Bende seni seviyorum..."

Ona iyicene yaklaşmaya başlamıştım. Dudakları dudaklarıma çok yakındı. Sonra öksürme sesi ile Tuana hemen benden ayrıldı. Birsen yapmıştı. Birsen'e ters ters baktım.

"Ne yapalım aile var burada!"

"Çıkabilirdin!"

"Bence böyle daha iyi oldu ya. Artık sonraya bunlar."

SerzenişHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin