The Archer

Chapter 44

"Charlie, I think like sila ang makakatulong sa akin" sabi niya sa akin habang nilalahad ang litrato.

Nagulat naman ako sa kanya dahil sa pinakita niya sa akin "are you okay" she asked me at pilit naman akong tumango sa kanya.

Pinagsawalang bahala ko na nga ang litratong iyan pero pati ba naman dito pinapaalala sa akin. Bumigat ang pakiramdam ko dahil baka hindi ko kayang sagutin mga magiging katanungan ni Bella.

"B-bella, who are they?" I'd lie

"My parents told me na siya ang hihilingan ko ng tulong since malaki daw ang agwat naming dalawa" paliwanag niya sa akin kaya mas lalong bumigat ang pakiramdam ko sa kanya, bakit ganito ang nararandaman ko?.

"Charlie, alam mong matutulungan mo ako dahil anak ka nito diba?" pagtuturo niya kay dad

My fist suddenly clenched dahil sa namumuong galit sa sarili ko, wag ngayon Charlie please.

"Charlie, please dalhin mo naman ako sa kanya, gusto ko lang mabigyan hustisya ang pagkamatay ng mga umadopt sa akin at para narin makilala ko kung sino ang totoo kong mga magulang" pagmamakaawa niya sa akin, halos pigilan ko na ang sarili ko na wag ako magalit.

"I can't, hindi ganun kadali Bella, p-paano kung-" I was cut off

"Kung anak nila ako? yun ba yun? Charlie nilinaw sa akin ng mga magulang ko na hindi siya, iba daw" dahil sa sinabi niya ay napatingin ako sa kanya at nabigyan ng lakas-loob na tulungan siya.

Nang matapos ang buo naming klase ay sinamahan ko muna si Bella sa gymnasium para kunin ng mga gamit niya. Habang hinihintay siya ay tinext ko muna si Felice kung umuwi na para sana sumabay ng uwi, pero hindi daw sila dideretso sa bahay nila dahil pupunta sila sa mansyon.

I think like alam ko na kung sino ang makakatulong kay Bella.

"Bella, hindi kita dadalhin sa isa sa kanilang tatlo" sabi ko sa kanya at tumingin naman siya sa akin

She ask me kung saan kami pupunta at nginitian ko na lamang siya

"I'm glad that the three of you was be friends now" Tito Fred said kaya kumunot naman ang noo ko

"What do you mean Tito?" I ask him

"Malalaman niyo din" sagot naman niya

I'm really so confused but I can do it, ako ang tatapos sa lahat

Pumasok na kami sa loob at ganun na lamang namangha si Bella ng tignan ko siya "is everything okay?" I ask her but she just shook her head

Nakita ko si Lolo na bumaba "hey lo" I greeet him "oh my Josefa!" tawag niya kay Lola at nagulat naman siyang napatingin kay Bella kaya napatingin din ako sa kanya

"Charlie apo, happy birthday, oh my!" Lola greeted me at napabaling na naman ang tingin ko kay Bella ng parehas sila ng reaksyon ni Lolo

Lolo greeted at me too, hindi ako masyado makasabay sa usapan nila dahil nagsisink-in pa sa isipan ko kung bakit ganun na lamang ang naging reaksyon ng mga grands ko kay Bella.

I forgot, di kaya siya talaga ang tinutukoy nila sa akin noon na kailangan kong maging kaibigan?

"Charlie apo? Your so quiet?" Lola ask me but I just shook my head and then she nod at me then she smiled.

"Lo, La, pwede bang dito muna siya titira sa ngayon?" I ask them at kaagad naman silang pumayag.

Magpapaalam na sana akong umuwi na dahil bumibigat na naman ang pakiramdam ko kaya lang pinigilan ako ni tito para daw kausapin ako.

"How do you feel?" He ask me

"I'm g-good Tito" I answered and then he nodded

"Ganun lang talaga sina mama, masaya lang sila na makita nila ang isa pa nilang apo" biglang sabi ni Tito sa akin at kumunot naman ang noo ko sa kanya