The Archer

PROLOGUE

A/N own opinion: Archer's is not merely handling or using a gun to defeat their enemies. Gun is a one of a dangerous thing and unforgettable memories once you heard it ‘bang’. So instead of a gun, Archer's used a bow and arrow that would represents a love and patience.

We have a party at this day dahil death anniversary ni ate lara...ay ako pala ang nagcecelebrate sa death anniversary ni ate pero sina mom ay iba ang cinecelebrate nila...welcoming party para kina dad and kuya's sa pagbabalik nila dito sa pilipinas kaya maraming inimbita ni mommy at halos mapuno na ang venue dahil sa dami ng tao...eh kasi naman napakaraming kakilala nina mom and dad pati narin sina kuya hindi ko lang maisip kung bakit ako lang yata ang hindi nila ipinapakilala sa iba but it's okay for me hindi naman ako nakararamdam ng selos mabuti nga yon ehh para walang istorbo and yet by the way I forgot to say something, my dad and kuya's are now here since the day that something happened to me.

And I didn't know why or what pero sabi nila 'di na daw sila babalik sa UK I asked them kung bakit pero wala silang sinasabi kung ang bukambibig nila ay yung salitang "basta" na pinakaayaw ko na salita hysst bahala na nga at least nandito sila meron na ulit kaming kasama sa bahay.

It's "January 1" I whispered to myself

It's been a 10 years from now on na wala si Ate sa akin o sa aming tabi -oops wag na magdrama alam kong iiyak na naman ako

*Flashback*

"Ten seconds nalang bagong taon na" it was my kuya Sean

"Sabay-sabay tayong mabibilang" nakita ko yung pamilya ko na may malalaki ng ngiti sa kanilang mukha habang ako naman ay nalulungkot dahil wala pa si ate.

"Darling? Why are you not joining to us? come here" anyaya ni mommy sa akin habang nasa hagdanan ako

"Mom can we just wait for ate?" I asked

"Darling makakasabay parin naman ang ate mo sa hapag so don't be sad okay?" mom answered me

"Oo nga princess, tyaka bigyan mo rin amman kami ng mga kuya mo ng pansin lagi na lang kasi si Lara" tumingin ako kay kuya Jayson

After ten minutes ay di parin umuuwi si ate kaya bigla akong kinabahan and I know my family na nag-aalala din sila pero di lang nila ipinapakita sa akin kasi nalulungkot ako and I know na pinipilit lang nilang magsaya kaya ipinagpaliban ko nalang iyon then suddenly happened nabitawan ko ang glass kaya dun na'ko mas lalong kinabahan and even mom, mad, and kuya's, suddenly appeared a phone rang and it was my dad phone.

"Hello, yeah this is me and who is this?" nabitawan ni dad ang kanyang phone

"Hon what happened" tanong ni mommy kay dad 

"What? Wait we're coming" tyaka kaagad na tumayo si daddy

"Hon what happened?" napatigil siya paakyat ng magtanong si mommy sa kanya. Hinawakan niya si mommy sa balikat niya at tinapik ito tyaka umiling.

"Hindi maganda ang bungad ng bagong taon sa atin" napansin kong may luha na gustong kumawala sa mga mata ni daddy.

"Hon?" nagtanong si mommy sa kanya

Sinabihan niya kami na sumama na lamang kami sa kanya at nang sa tingin ko kung nasaan kami ay nasa labas kami ng hospital. Nang napatakbo si dad patungo sa loob ay ganun din kami nina mommy.