Matapos ang pakikipagtalo ko kagabi sa pamilya ko ay tila wala na akong intensiyon na lumabas ngayon dito sa kwarto ko dahil sa labis na kahihiyang ibinabato ko sa sarili ko.
Sinubukan pa akong sundan nina kuya Sean at kuya Charls kagabi ngunit inihabili ko sa kanila na huwag na dahil ayoko rin munang makipag-usap sa sino man gustong kumausap sa akin.
Sa totoo lang kanina pa ako gising at kanina pang may kumakatok sa pintuan ngunit wala akong balak na tumayo para pagbuksan kung sino 'to...at kung buksan ko naman ito paniguradong yayain lamang ako para makapag-almusal na ngunit wala rin naman akong ganang kumain kung ganito ang sitwasyon ko ngayon.
Labis akong nagsisisi sa mga nabitawan kong salita dun sa babae na yun at kay dad...lalong-lalo na din si kuya, alam kong nadismaya siya sa ginawa ko kagabi kasi akala niya magiging masaya ako sa sorpresa niya pero anong naasahan niya wala, puro nalang sigawan...pero anong magagawa ko?...nandyan na ehh...nagkagulo.
Narinig kong bumukas ang pintuan kaya naman agad akong nagmamaangan ng tulog para alam niya kung bakit di'ko binubuksan ang pinto.
"Hija...si manang Delia to...iiwan ko na lamang itong umagahan mo dito hah...at sana pagbalik ko wala nang laman niyan...oh siya alis na'ko" sabi niya pero bago pa man siya makalabas ay nagbitaw na ako ng mga salita
"Uhm manang Delia...can you please tell them that I'm really very sorry about last night?" I said at tumango naman ito
Nakaalis na si manang Delia...ayaw ko sanang kumain pero sa huli nanaig ang gutom ko kaya kinain ko na lamang ang umagahan ko kesa naman magpalipas ako ng gutom.
Gusto ko sanang lumabas ng bahay kaso ang tanong? magiging enjoy ba ang paglilibot ko sa labas o kung saang mang banda ako pumunta? Pero naisipan ko na 'wag na lang baka kung ano panga ulit mangyari sa akin kung lumabas pa'ko kaya mas mabuti siguro kung dito na lamang ako maghapon kesa pakalat-kalat pa diyan.
Nangako ako sa sarili ko na dito lamang ako sa kwarto ko buong maghapon pero ano ngayon ehh lumabas pa rin ako at nandito ako ngayon sa pool, nakaupo habang nagmermeryenda at pinagmamasdan ang tubig nito na kay tahimik lang.
Sana ganito rin katahimik ng buhay ko, yung tahimik lang at walang gumugulong iba but as I wish lang iyon dahil hindi naman lahat ng buhay natin ay laging tahimik kasi nga darating at darating ang mga manggugulo nito...so as I said "no one life is perfect but in God we are all equal to him."
Pero sa nangyayari ngayon sa paligid ko alam kong mga pagsubok lamang ito at matatapos din hangga't kaya mong harapin pero hindi ko sinasabi na panghabang buhay nang wala ka nang kahaharapin na pagsubok once na natapos na ito...kasi after all may panibago rin namang darating na pagsubok na naman...kaya lahat tayo magkakapareho nang sitwasyon pero magkakaiba tayo ng mga pananaw sa isa't-isa.
Nakarinig akong may tumikhim sa likuran ko kaya naman agad akong napabaling sa kanya "anong ginagawa mo dito?" Matamlay kong sabi "after all...you should get mad at me after what I've said last night" bumalik ang tingin ko sa pool.
"Nah...I will never hold a grudge against you, so stop it after all I understand" sabi niya "and I'm sorry too...I didn't know na hindi ka nani-" I cut his words
"Please kuya...don't open again that topic 'cause I can't...so please stop" Sabi ko at diniinan ko pa "tyaka niyo na ipaliwanag ang lahat kapag handa na akong marinig ang mga bagay na yan" tumango naman siya at sinabing.
"But we are now okay?" He asked at naglaban kami sa pagtitigan hanggang sa tumawa kaming dalawa
"Mayakap nga..." magyayakapan na sana kami ngunit may sumulpot pang dalawang unggoy sa likuran ko kaya heto ako ngayon...pilit na pinag-aagawan nila...pero dahil sa kung ano ang pumasok sa isipan ko ay sabay-sabay ko silang itinulak sa pool kaya ayun pinagtatawanan ko na sila...at tyaka agad kinuha ang phone ko para kunan sila ng picture.
"Mga kuyas dito...1... 2... 3 smile!" natatawa kong sabi at paulit-ulit silang kinukunan ng picture
"Princess stop that" kuya Charls at tumatawa pa rin ako "Don't post it" sabi naman ni kuya Sean
"Ipopost ko ito...bahala kayo d'yan!" sigaw ko bago ko sila iwan
"Hey princess" pagsisigaw nila sa akin...bahala kayo diyan...yan ang mga napapala ng mga unggoy...kung ano-ano kasi ang pinaggagawa.
Kakapasok ko lang sa bahay at patungo sana ako sa kusina ng matagpuan kong may nagmermeryenda doon...ayaw ko sanang tumuloy pero kusa na lamang gumalaw ang mga paa ko papunta doon sa pwesto niya.
Kaharap ko ngayon siya at walang nag-iimikan sa amin at dahil naiilang ako ay ako na mismo ang bumasag sa katahimikan naming dalawa.
"Nasaan sila?" tanong ko at mukang matagal siyang nakasagot sa tanong ko
"Umalis sina mom...I mean ang mga magulang mo tas si manang Delia umuwi muna siya...so tayo lang lima ang nandito" tumango na lamang ako bilang sagot ko
"Look...I'm sorry about last night...I was... I was under controlled of myself" I said to her
"But because there is a part that I should be believe you so I make a deal with you na papayag ako na makasama ka namin sa bahay but if you try to broke my trust?...you've know what happened next kasi iba ako magalit...so do you understand...?" I asked about her name...aghh pati pangalan ginaya niya rin... "Angeles" tuloy kong sambit at bigla naman siyang napangiti ng saglit
Hindi ko alam kung ano ang nagtutulak sa akin upang bigyan ko siya nang chance...pero kung may balak talaga siya dito sa pamilya namin...ay tiyak ko baka kung ano ang gawin ko sa kanya sa di tamang oras ng pagsisinungaling.
"Wait...what about last night? napansin ng lahat na nagulat ka sa narinig mong pagputok ng mga fireworks...may trauma ka ba doon?"
Tinignan ko lamang siya ng Hindi ko sinagot ang tanong niya bago ako lumabas sa kusina at sa paglabas ko ay nakita kong nagtatakbuhan ang mga unggoy na nabasa kaya naman pinatigil ko sila para kauspin.
Isa-isa ko silang tinignan sa mata at nanlilisik pa kaya naman paurong sila ng paurong na tila ba ano rin ang gawin ko sa kanila at bigla na lamang nagsalita si kuya Charls.
"Bati na kayo?" Mahina na niyang tanong sa akin.
"Hindi...kaya pwede bang huwag maging chismoso mga kuya?...nagkakaintindihan ba tayo?" Kaya sabay-sabay silang napatango...takot naman pala kayo sa mas bata sa inyo...pero bago pa ako makaalis ay may binulong muna ako saglit
"Mga bakla naman pala ang mga unggoy kong kapatid" at agad naman nilang narinig iyon at sabay-sabay din nilang itinanggi at habang ako'y tumatawa
"Charlie...bakit hindi mo sinagot yung tanong niya kanina?" tinutukoy niya siguro yung kapatid kuno
"Why would I answer it? Does it important to me? to you?"
"May trauma ka ba talaga?" napatingin ako sa malayo
"It's not trauma...spectator slash intricate bad things" nagawa ko parin ngumiti kahit na alam kong may pagdududa sila sa akin
"What do you mean?"
"What I mean is...you're too interfering" tyaka ko sila iniwan doon
YOU ARE READING
The Archer
Misteri / ThrillerA young woman who is expert in defending herself to all of those her enemy. Instead of escaping from those bad guy that want to abduct her, she'd rather want to face and fight for herself just to show to them that she's not scared to anyone. As of t...
