The Archer

Chapter 45

CHARLIE'S POV

Kanina ko pa hinihintay si kuya Sean dito but what the hell did he took so long? Ilang kilometro lang naman ang tatakbuhin ng kanyang sasakyan.

"Sinong hinihintay mo hija?" nagulat ako dahil sa may nagtanong sa akin

"Y-you look f-familiar" as I said and he smiled at me

"Yes I am, you forgot me now?" he asked me and I didn't know what I say to him, he tried to tap my shoulder but before he can do it, I move away from him, I didn't know why? but I feel like something strange from him.

I move in to another place just to get away from him, I watch his every move but a little bit of his move, I have noticed in his neck, to clarify that thing I go closer to him, and to my shocked, oh no! Seriously? definitely this is not a coincidence, I know...this is a trap. They're just want to scared me to be able that they can catch me easily but I will never let them to do their plan to me.

"Why hija, is there a problem?" Nagulat ako dahil hindi ko namalayan na nasa harapan ko na pala siya

"Uhm w-wala naman ho" utal kong sabi

"You can run if you want" pabulong niyang sabi sa akin at bigla naman akong kinilabutan at nanghihina

"The next time we meet, better be careful na hija dahil hindi mo na alam ang susunod na mangyayari sa'yo" pagkasabi niya iyon ay iniwan niya akong nanghihina dito. Where the hell is kuya Sean...I need him.

SEAN POV

Mabilis kong pinaharurot ang sasakyan ko dahil nakikita ko si Cha na nanghihina at hindi masyado makagalaw dahil sa lapit ng lalake sa kanya. Balak ko sanang sundan ang lalaking iyun pero mas inalala ko ang kapatid ko kesa sa kanya.

"Cha! wake up Cha!" nang hindi siya magising ay binuhat ko na siya at ipinasok sa sasakyan

"Hey Cha... please wake up!" As I said unti-unting namulat ang kanyang mga mata

"Tell me ano masakit sa'yo, anong ginawa ng lalaking yun sa'yo?" I asked her but she didn't respond at me, pinainom ko siya nang tubig at bigla na lamang may tumulong luha sa kanyang mga mata

"It's already done" saad niya kaya naguluhan naman ako kung anong ibig niyang sabihin, I tried to ask her pero hindi na siya umimik pa.

I dropped her off at her school at bumaba naman siya kaagad ng walang paalam sa akin, ni hindi man lang siya nagsalita o tinawag ako bagkus bumaba siya ng wala sa sarili niya, pipigilan ko na sana siya na wag pumasok baka kung ano na naman ang gawin niya dito pero agad naman siyang nagsalita at bumalik na kaagad ang sigla na mukha niya

"Don't pick me up later" she said at tatanungin ko na sana siya pero inunahan niya ako

"I have something important to do, don't worry kuya, I can handle myself" handle myself daw pero nanghihina naman kanina, tumango na lamang ako sa kanyang desisyon at pumasok na sa loob ng sasakyan. Hindi ko mabasa kung ano ang tumatakbo sa kanyang isipan.

CHARLIE'S POV

Papasok na sana ako sa room namin kaya lang naagaw ang atensyon sa may tumawag sa akin