The Archer

Chapter 14

Nagising ako sa mahimbing kong pagtulog dahil sa init na tumatama sa aking mukha. Ayy oo nga pala hindi ko pala kwarto ang aking hinihigaan ngayon. Matapos kasi ang nangyari kahapon ay dinala pala ako ni sir Pricon sa kanyang bahay. Oo siya yung matagal nang nambubusina sa akin kahapon at nasigawan ko pa.

*Flashback*

Kanina pa toh hah...teka nga lang.

"Huyy lintik na'to... lumabas ka dyan at kausapin mo'ko! kanina ka pa nambubusina ah...dimo ba nakikita nasa gilid na nga ako ng sobra tapos nambubusina ka'pa, buksan mo ang pinto man- s-sir Pricon ka-kayo po pala" nagkataon lang ba ito o may sadya lang siya dito?.

"San ka ba nanggaling bakit ka napadpad dito hija?" he asked me

"M-mahabang istorya po sir...I'm sorry for yelling at you sir" I said

"No no it's okay... actually ako dapat magsorry, hindi kita kasi agad namukahan...bakit di'ka na lang sumama muna sa akin? siguradong gutom ka na at tyaka tignan mo ang itsura mo hija" tyaka ko naman tinignan ang sarili ko sa side mirror ng kanyang sasakyan. Ang dumi-dumi at ang haggard ko pa.

*End of flashback*

Bumaba na ako para pumunta sa kusina at alam ko na rin ang pasikot-sikot dito sa bahay ni sir dahil itinour niya ako para naman daw sa kung sakaling magising ako ay alam ko kung saan ako dadaan.

Napakayaman naman pala ni sir...nag-iisa kaya lang siya dito sa bahay na'to? kasi sayang naman kung wala siya kasama dito... Hindi kaya siya nalulungkot kapag ganito.

"Oh hija gising kana pala... halika ka sabayan mo'ko dito" pagyaya niya sa akin dito

Habang kumakain kami ay diko maiwasana na tanungin siya sa mga bagay na gusto kong itanong sa kanya.

"Mag-isa lang po ba kayo dito sa bahay niyo sir?" I asked him

"Hindi sana ako mag-isa ngayon kung hindi nailayo ang unica hija ko" kwento niya

"Is that true sir?...But where is she!?" I asked him again.

"Namatay siya nung sanggol pa lamang siya" he said

"How about your wife sir?" I asked

"She have now another family" he said

"I'm sorry for asking that sir" paumanhin ko sa kanya

"It's okah hija no need to sorry...tanggap ko naman na talo talaga ako" he said

Meron palang dating pamilya si sir kaya lang nawasak sila ng kanyang asawa dahil sinisi daw siya ng kanyang asawa ang pagkamatay ng kanilang anak ng dahil daw sa pagpapabaya nung nasunog ang hospital na kung saan sila nakaincharge.

So namatay ang kanilang anak nung sanggol pa lamang ito. Kawawa naman pala si sir Pricon pero bakit hindi niya parin ulit binubuksan ang kanyang puso sa iba, pero sa tingin ko malabo na siyang magmahal muli...sayang naman kung ganoon...ang bata pa naman niya, siguro nasa mid 40 palamang siya o di kaya kaedad niya lang si Dad.

"Hija...look at this, your a missing person, so why don't you call your parents to inform them where you are? here...call them" he hand me his phone.

"Thank you sir" tyaka ko kaagad dinaial ang phone number ni mommy.

[Hello, who is this?] she asked on the other line.

[M-mom, this is me...Charlie!] I said

[Oh thank God you safe...where are you? where have you been?...dalawang araw ka nang nawawala] two days? really? how come!?