2.bölüm (tanışma)

505 50 10
                                    


İnsan hayatını seçemez veya yaşadıklarını bazıları onu kabbulenirken bazıları ise hayatına şekil vermeye vermeye çalışır ben kabbulenenler arasındayım çünkü bana bir hayatım yoktu dört buçuk yıl önce hayatıma son vermişlerdi

"arya"diye bir ses duyunca gözlerimi yavaşça açtım başımda dikilen hümeyra'a baktım

"Hadi kalk artık bugün büyük gün"dedi hümeyra kafamı yorgana daha çok çektim

"Hümeyra rahat bırak beni"dedim yorganı aldı ve yere attı offlayarak yataktan doğruldum duvardaki saate baktım saat dokuz'du yine kahvaltı'ya geç kalmıştım ama zaten gitmek de istemiyordum hümeyra'ya baktım

"Sen niye kahvaltıya inmedin"dedim omuzlarını silkti

"İstemedim"dediğinde kafamı salladım
yavaşça yataktan kalktım

"Eeee ne zaman gelicekler"dedi valizimi açtım ve göz gezdirdim

"İki saat sonra"dedim valize bakarak hümeyra elini valize uzatarak valizden mavi kot pantolonumu,sarı askılımı bluzumu onun üzerinde beyaz ceketimi çıkardı ve bana uzattı

"Al bunları giyi"dedi ona baktım kafasını sol omzuna yatırdı ve bana baktı nefesimi verdim kıyafetleri elinden aldım üzerimdeki kıyafetleri çıkarıp valize koydum hümeyra'nın verdiği kıyafetleri giyidim ve aynanın karşısına geçtim saçlarım darmadağınıktı saçlarımdan bir kere elimi geçirdim ve biraz olsun düzeldiler

"Haah senin de bugün odunluğun tuttu"dedi hümeyra ardından valizden tarağımı alıp bana uzattı tarağı elinden aldım ve hızla saçlarımı taradım ayna'da kendime bakıp baştan aşağı süzdüm o sırada kapı açıldı ve içeriye öykü girdi

"Arya ailen geldi"diyince şaşkınca öykü'ye baktım ardından hümeyra'ya baktım oda şaşkınca bakıyordu

"T-tamam geliyorum"dedim öykü gülümseyerek odadan çıktı bende valizime yöneldim fermuarı kapadım ve valizimi aldım kapıyı açtım ve odadan çıktım hümeyra hızla yanıma geldi

"Hani iki saat sonra gelicek demiştin"dediğinde ona baktım

"Benide şaşırttı"dedim ve aşağı indim yutimhane'den çıktım kapının önünde defne hanım vardı onun yanında ise öykü benim geldiğimi gördüğünde gülümseyerek bana baktı

"Aryacım"dedi elini kaldırarak yanına geldim ve karşında durdum

"İki saat sonra gelicektiniz"dedim net bir sesle

"Sürpriz yapmak istedim"dedi tebbesüm ettim elindeki kumanda ile bagajı açtı oraya gidip valizimi koydum ve bagajı kapattım hümeyra'ya ve öykü'ye baktım ikiside yan yana durmuş bana dolu gözlerle bakıyorlardı onun yanına gittim ve ikisinede kendime çekerek sıkıca sarıldım

"Ağlarsanız sizi döverim"dedim güldüler ve onlardan ayrıldığımda öykü göz yaşını sildi hümeyra ise gülümseyerek bana bakıyordu

"Senin adına çok seviniyoruz arya"dediler omzumda bir hisetmemle kafamı kaldırdım defne hanım omzuma elini koymuş bize bakıyordu

"Hadi aryacım gitmemiz gerekiyor"dedi kafamı salladım elimi omzumdan çekti ve arabanın kapısını açtı onlara son kez baktım ardından arabaya bindim defne hanım kapıyı kapattı kendiside şoför koltuğuna oturdu ve araba hareket etmeye başladı geriye yaslandım gözlerimi kapadım yurttaki anılarım gözümün önüme geldi

"Nasıl hisediyorsun"dedi defne hanım gözlerimi açıp ona baktım

"Biraz garip"dedim ve nefesimi verip cam'dan dışarıya baktım ondan sonra daha fazla konuşmadık yaklaşık iki saat sonra araba durdu defne hanım arabadan indi ardından bende indim bagajı açıp valizimi aldım geri kapattım ve defne hanım'ın yanına gittim geldiğimiz yere baktığımda büyük iki katlı bir evdi villa tarzıydı çok güzeldi

ÜVEY KARDEŞİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin