ÜVEY KARDEŞİM

4.bölüm (klüp)

İnsana yararlı olan kişiler bazen yanı başında olmuyor aralarında kilometrelerce uzakta olabiliyor

Bu sefer benim ki kilometrelerce uzakta değil di aynı okulda hatta aynı sınıfta olduğum hatta ve hatta daha tanışalı bir gün bile olmamış bir kız beni kendi arkadaş grubu ile tanıştırmak istiyordu gülümseyerek gruba girdim bir çok mesaj vardı

"Napıyorsunuz"yazmıştı mustafa diye biri

"Lan gruba yeni biri gelmiş"yazmıştı mustafa başka biri ise mustafa'nın ilk mesajına cevap vermişti

"Yatıyorum sen"yazmıştı deniz isimli biri

"Kanka yatarken nasıl yazabiliyorsun"yazmıştı mustafa

"Peki sen 16 yıldır beyinsiz nasıl yaşadın mıstık"yazmıştı deniz güldüm

"Lan yeni birini almışım gruba sizde gelmiş anca birbirinize laf sokun"yazmıştı azra bende mesaj yazdım

"Yok yok sıkıntı yok gayet komikler"yazdım yanına da gülen emoji koyup gönderdim üstten bildirim geldi bakışlarım mesaj sayfasından ayrıldı ve bildirime baktım anonim arkadaşımdan mesaj gelmişti

"Napıyorsun"yazmıştı beklemeden mesajına cevap verdim

"Oturuyorum sen"yazdım mesajıma baktı

"Bende aynı daha iyi misin?"yazmıştı nefesimi verdim ve gözlerimi kapadım

Sen her zaman güçlüsün ve öyle de kal gardını asla indirme

Dedim içimden ardından gözlerimi açtım ve hızla mesaj yazdım

"Gayet iyiyim merak etme"yazdım ardından ekledim "neler yaptın?"

"Okul ev aynı sen"yazdı alt dudağımı dişlerimin arasına aldım

"Okul falan"yazdım mesajimı direkt gördü bir şeyler yazmaya başladı sonra geri sildi yine bir şeyler yazıp sildi bunu bir kaç kere yaptı ardından mesajı attı

"İyi"yazdı sabahtan beri gerçekten bunu mu yazmıştı artık onunla eskisi kadar yakın değildik olamıyorduk aramızda kocaman dört buçuk yıl duvarı vardı ve onu yıkmamız baya zaman alıcaktı telefonumu yatağa bıraktım ardından ayağa kalktım ve odamdan çıktım aşağı indim mutfağa girdiğim kendime sandivinç yaptım aklımdan emin'e de yapmak geldi yapsam istemez benle aynı anda okula bile girmeyen birisi neden şimdi gelip benim yaptığım bir şeyi istesin ki?

Derin bir nefes verdim ne vardı bunda bu kadar düşünecek
Bazen kolay görünen şeyler o kadar zor oluyordu ki altından kalkamıyorduk sandivincimi tabağa koydun ardından salona geçtim tekli koltuğa oturup kendime film açtım hem sandivinçimi yiyip hemde film izledim sandivinç o kadar güzel olmuştu ki beş dakika sonra tabak bon boş kalmıştı eee o kadar adam dövdük ve topukladık bir zahmet olsun kapının açılma sesini duydum ardında içeri biri girdi bu defne hanımdı

"Merhaba aryacım"dediğinde ona gülümsedim

"Merhaba"dedim salona girdi ve üçlü koltuğa oturdu çantasınıda yanında bıraktı

"Yarın okuldan geldikten sonra klup'e gidersin"dediğinde çantasından bir kart çıkartıp bana uzattı kartı elinden aldım ve incelemeye başladım

"Bu klüp kartın adresi arkada yazıyor"dedi ardından ekledi "seninle gelmek isterdim ama yarın çok önemli bir ameliyatım var"dediğinde kafamı kaldırıp gülümsedim

"Sorun değil"dedim

"Eee okuldaki ilk günün nasıldı? Sevdin mi okulunu?"dedi

"Evet çok sevdim"dedim