12.bölüm (risk)

225 25 7
                                    


Birine güvenirsiniz ve hayatınızda ki yeri çok büyük olur o kişiye arkanızı dönersiniz o benim yanımda dersiniz

Eymen'in yeşil gözlerine baktım güven veriyordu kendimi onun yanında huzurlu hissediyordum gülümsedi ve ben de derin bir nefes verdim

"Ailemle olanları biliyorsun zaten"dedim bakışlarım kucağımda duran ellerime kaydı

"Geçenlerde emin diye birinden bahsettin kim o?"diye sordu onun ismini duyduğum an bugün ki olanlar geldi aklıma beni yakalayışı ve anlamla bakan gözleri yüzümde istemsizce bir gülümseme oluştu

"Üvey abim"dedim aynı gülümseme ile bu sırada siparişlerimiz gelmişti içiceğimden bir yudum aldım

"Anladım başka?"diye sordu ona arka tarafı anlatıp anlatmamak arasında tereddüt'e kalmıştım

"Onun dışında bir spor kulübüne üyeyim"dedim ve pastamdan bir çatal alarak ağzıma attım

"Peki sevgilin veya sevdiğin biri var mı?"dedi bir anda kafamı kaldırıp ona baktım

"Ha?" Diye bir ses çıkardığımda dayanamadı ve ufak bir kahkaha patlattı o zaman anlamıştım ne dediğini gülmeyi bıraktığında melül melül onun suratına baktım

"Bir an mavi ekran verdim"dedim otuz iki diş sırıttı

"Belli belli"dedim masadan çatalını aldı ve tatlısından bir çatal alıp ağzına attı

"Eee soruma cevap vermedin?"dedi kahvemden bir yudum aldım

"İki sorunun cevabıda hayır"dedim gülümsedi ve o gülümsedikçe resmen gözlerinin içi parıldıyordu

"Peki ya üvey abin ondan etkilenmedin mi hiç?"dedi dudaklarım şaşkınlıkla aralanırken kafamda bir çok soru işareti belirdi nerden çıktı şimdi bu?

"Üvey abim benim o tabikide ondan hoşlanıcak değilim"dedim Eymen'in gülüşü büyüdü elini uzattı ve dudağımın kenarında kalan pasta kremasını baş parmağı ile aldı ve geri çekildi gözlerim fal taşı gibi açıldı

"Tamam tamam anladım"dedi gülerek az önce yaşanan şeylerin şokunu üzerinden attım bende gülümsedim ve önüme döndüm ikimizde tatlılarımızı yerken bir çok konuda sohbet ettik ve onun hakkında daha fazla şey öğrendim

"Saat'de baya geç oldu"dedi ayağa kalkarak onunla o kadar çok konuştuk ki saatin kaç olduğunu fark etmedim bile etrafa baktım güneş yavaş yavaş batmaya başlamıştı ve gökyüzüne ise mükemmel bir görüntü hediye etmişti

"Sanırım evet"dedim bende ayağa kalktım ve çantamı aldım

"Ben hesabı halledip geliyorum"

"Ortak öderiz"dedim gülümsedi ve kafasını sağa sola salladı

"Bu seferlik benden olsun dedi bu fikir ne kadar içime sinmesede inatçı olduğunu biliyordum o yüzden bu tartışmaya hiç girmedim

"İyi peki"dedim gülümsedi ve hesabı ödemek için içeri girdi tam bu sırada telefonumdan mesaj geldi telefonu açtım kimin mesaj attığına baktım emin'den di

"Bölüyorum ama prenses arya eve gelmeyi düşünüyor mu acaba?"diye mesaj atmıştı bu çocuk gerçekten beni delirtecekti nefesimi verdim ve cevap bile vermeden telefonu çantama koydum

"Agresifiz biraz"diyerek gelen etmeni duydum ona baktığımda gülerek yanımda bitmişti

"Biraz öyle"dedim eliyle kafenin çıkışını gösterdi

"Size evinize kadar eşlik edebilir miyim hanımefendi"dedi güldüm ve kafamı salladım o yürümeye başlayınca bende onun arkadasından yürüdüm ve ikimizde kafe'den çıktık

ÜVEY KARDEŞİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin