ÜVEY KARDEŞİM

13.bölüm (büyü)

Hayallerime yaklaşmak için her geçen gün büyük adımlar atıyordum ve attığım en büyük adım iki gün önce kuzey'in şartını kabul etmemdi

"Arya"diye bir ses duyunca düşüncelerim hızla dağıldı ve kafamı kaldırıp sesin geldiği yöne baktım beden hocamdı

"Birazdan seni çağıracaklar hazır olduğuna eminsin değil mi?"diye sordu aradan iki gün geçmişti ve bugün ilk müsabakalar başlamıştı diğer dallarda ki sporcular kazanmıştı bu benim de kazanmam gerektiğini gösteriyordu kaybetme gibi bir lüksüm yok

"Eminim hocam"dedim hoca gülümsedi bakışlarımı sahaya kaydı hakem gerekli kontrolleri yapıyordu arkama baktığımda tiribün tıklım tıklım doluydu sanki tüm okul burdaydı mübarek bakışlarım bir kendini her yerde belli eden bir çift mavi göz görünce yüzümde bir gülümseme oluştu kuzey kollarını göğsünün altında birleştirmiş büyük bir ciddiyetle beni izliyordu onun yanında Caner, akın,Faruk,Serkan ve azra vardı onlara gülümseyerek el salladım kuzey dışında hepsi aynı şekilde bana el salladılar

"Arya safkan sahaya"diye ismim anos edilince ayağa kalktım ve derin bir nefes vererek sahaya doğru yürüdüm bir kaç saniye sonra sahaya çıktım ve rakibini beklemeye başladım

Bakışlarım tekrardan tiribüne kayınca beni şaşırtan bir isim ile karşılaştım o kişi emin'den başkası değildi beyefendi yenileceğimi düşünerek gelmişti anlaşılan ama avucunu yalatıcam sana emin

Önüme baktığımda rakibimin geldiğini gördüm onu baştan aşağı inceledim iri yapılı bir kızdı siyah saçları ve mavi gözleri ile güzel kızdı gözlerim kızın zayıf noktasını aramaya başladı

Sol ayak bileğinin üzerine tam basmıyordu geçen maçtan bir sakatlık geçirmiş olmalıydı yüzümde tehlikeli bir gülümseme oluştu hakemin düdüğü ile maç başladı o düdüğü duyar duymaz üzerime saldırmak için koştu ama geri çekildim ve arkadan onun sırtına tekme attım kız yere düştüğü an ilk sayıyı ben aldım

İkinci tura geçtiğimizde öfkeleniyordu bunu fark etmiştim düdük çaldı ama bu sefer saldırmadı benim hamle yapmamı bekledi ve bende ona istediğini verdim ona vurmak için yanına yaklaştığım an ozan'ın günler önce morartığı kolumu tuttu beni yere düşürecekti ama yapmasına izin vermedim kasıklarının hemen üstüne vurdum kız kolumu bıraktığı an arkasına geçip dizini vurdum kız yere düştü hakemin düdüğü ile maç bitti ve ikinci maçıda alarak ben kazandım

"Kazanan arya safkan"dedi hakem bağırarak bütün herkes beni alkışlarken bakışlarım tirübüne kaydı Kuzey dışında diğerleri beni ayakta alkışlıyordu kuzey ise gülümsüyordu aynı şekilde gülümsedim bu sefer ise bakışlarım emine kaydı tepkisiz bana bakıyordu el salladım ayağa kalktı ve hızlı adımlarla tirübünden ayrıldı

~emin safkan~

Koridorda koşar adımlarla yürümeye başladım hala şoktaydım arya'nın bunu yapacağına pek ihtimal vermiyordum ama gördüklerimden sonra ne desem azdı

"Emin lan beklesene"dedi doğukan durdum ve arkamı dönüp ona baktım dördüde koşarak yanıma geldiler hepsi nefes nefeseydi

"Lan kardeşin kazandı diye bir insan bu kadar sinirlenir mi?"dedi efe kaşlarımı çatarak ona baktım üzerine doğru bir adım attım

"Bir daha kardeşim dersen seni varya gebertirim"dedim efe sesli şekilde yutkundu omzunda bir el hisettim elin sahibine baktım kadir'di

"Fazla abartmıyor musun?"dedi kadir öfkeyle dişlerimi sıktım

"Ya oğlum kız yetenekli,güzel,başarılı"dedi enes tahammülsüzce nefesimi verdim

"Bu kızla gurur duyacağına ne yapıyorsun"dedi doğukan dişlerimi sıktım