x=24

339 10 5
                                    

Today is the day at puyat na puyat ako kagabi dahil sa kakaaral at kakamemorize ng formulapara ma prove ko ang ibang formula. Miss Cruz stayed at my apartment dahil gusto niya raw ako makitakahit hindi ko na raw siya kausapin. She tried to offer help several times but I kept on rejecting it kahit nahihirapan narin ako.

"Did you sleep?" Jinky asked as I sat down in my seat. She has bags under her eyes too unlike mine na kapag puyat ay lumalalim ang ilalim ng mata ko.

"I had two hours of sleep." I said lazily and laid my head to the table. Wala pa akong breakfast dahil ayokong ma late today.

After sometime magkasabay na dumating si Miss Cruz at Angel. Buti hindi na late si Angel. 

"May tulog kayo?" Bulong na tanong sa amin ni Angel pagkaupo niya sa gitna namin ni Jinky.

"Two hours." I said as I yawned.

"Same" Segunda naman ni Jinky. 

"Pass the test papers to your back and start answering the questions. Read the instructions carefully. You have two hours and a half to answer it." She said in a loud voice para marinig namin ang lahat. She gave me a quick glance before she sat in her chair. 

I read the paper pero parang nawindang na ako. Buti na lang talaga ay napag-aralan ko ang lahat at 80% of the test ay naalala ko pa sa pinag-aralan ko. I started answering the questions and skipped those questions na hindi ko talaga maalala kung paano e solve. Babalikan ko na lang sila mamaya.

One hour had passed I already answered almost 90% of the test but some of it are unsure. Tinitigan ko ang mga kailangan kong e prove na equation. I forgot how to do this kaya naman pinatong ko na lang ang ulo ko sa lamesa at natulog. Total wala rin naman akong maisasagot. Babawi na lang ako ng tulog. 

"Anyone who is finished can pass their papers." I heard Miss Cruz instructed pero wala ni isa sa amin ay tumayo para magpasa. Ang iba ay nakatulala na lang sa bintana. 

"Anong silbi ng ang taas ng oras na binigay sa atin kung wala rin naman akong maisasagot?" Bulong-bulong ni Angel kaya napatawa kami ng palihim ni Jinky. 



"Naka sagot kayo lahat?" Jinky asked as we walked papuntang canteen dahil kakain raw kami. 

"Hindi nalimutan ko yung inaral ko." Angel said in exhaustion.

"Same" I lazily said. 

"Sana makapasa tayo." Ani naman ni Jinky bago maupo sa table namin. Hindi ko namalayan na nasa loob na pala kami ng canteen. 

"Soon we'll find out." 

Nag-order na kami at kumain. Bigla namang umingay ang paligid dahil pumasok sa canteen ang grupo ng ex ko. They are known for being loud kaya it is no surprise for us. I looked at them and saw my ex enjoying their company. Good for her.

I ignored the people and continued eating. 

"Ay Kaeth, bakit hindi ka na namin ma contact? At hindi narin namin nakikita na may dalang phone." Jinky asked kaya napatingin din sa akin si Angel. Sakto naman ay dumaan yung ex ko. 

"It got wet kaya tinapon ko na." Maikli kong sagot at tinapos na ang pagkain. Wala na kaming natitirang subjects today dahil mga prof namin ay binigyan kami ng time na makapagreview. 

"I should go now, may lalakarin pa ako." Paalam ko sa kanila at umalis na. 

Lalabas na sana ako ng campus ng maalala na naiwan ko pala yung cap ko at hydroflask sa room kaya lumiko na ako para kunin ito. I need to buy a phone today dahil nagagalit na ang parents ko na hindi nila ako ma contact agad-agad. My mommy offered to buy me a phone but I rejected it since may pera naman ako. I want to be independent from them financially.

I entered the room and wala ng tao kaya hinanap ko na ang cap at flask ko buti na lang ay itinabi lang nila ito sa upuan ko but I jumped out of shock because when I turned around I saw her. 

"What are you doing here?" I asked coldly. She stared at me for a minute before walking towards me.

"I saw you were in a hurry kanina kaya sinundan kita baka napano ka na." She answered when she was about a half meter away from me. 

"I gotta go." Lalabas na sana ako ng room ng hawakan niya ang braso ko.

"Re, do you still love me?" She asked and it stunned me. I can't find the right words but I already known that I have moved on from her.

"I still do." Panimula ko and I saw how her eyes light up. I faced her and hold her both arms. 

"I still love you but not in a romantic way anymore. I think I will never stop loving you but the definition of love I have for you now is never the love that I have given you in the past. I love you more like as a friend. We have memories shared and I will forever treasure that. So please do move on already from me. Because I am moving forward too." Pagkatapos kong sabihin iyon ay umalis na agad ako sa room. 

Nang papalabas na ako sa gate ay nahagip ng mata ko si Miss. I was about to smile but she rolled her eyes and turned around kaya hinabol ko siya.

"Hi Miss." I greeted her, she walked fast kaya binilisan ko rin ang lakad ko. 

"Why are you following me Miss Alba?" She asked strictly kaya napahinto ako sa paghahabol sa kaniya. Bakit ko nga ba siya sinundan? 

"Ay hindi ko rin po alam. I just want to say hi po sana. I'll go now po." Tumalikod na ako at maglalakad na sana pabalik. 

"Come with me." She said at nauna ng maglakad, I followed her from behind at mukhang papunta kami sa parking lot dahil lumiko kami papuntang gym. 

"Where are we going Miss?" I asked ng papasok na sana siya sa sasakyan niya.

"I don't know, I want to spend time with you." Mahinang sabi niya bago pumasok kaya pumasok narin ako. 

"Mall tayo Miss bibili ako ng phone ko. Napagalitan na ako ng parents ko dahil hindi ako ma contact." Paliwanag ko at agad naman niya inilabas ang sasakyan sa parking lot. 

Malapit lang ang mall dito kaya naman ilang minuto lang ay kaagad kaming nakarating. Miss is silent the whole time kaya panakaw nakaw ako ng tingin sa kaniya. She is not like this when I am around tho. 

"May problema po kayo Miss?" I asked ng makalabas kami ng sasakyan matapos niyang e park ang kotse niya sa basement ng mall.

"Nothing." She replied shortly at nauna ng maglakad. Kaya hinabol ko na siya. She is walking fast so I jogged in her direction.

"Miss you are not like this." I said when I was beside her. She stopped in her track and faced me. 

"Do you still love her?" She asked while looking dead coldly at me. Napalunok ako dahil sa lamig dala ng titig niya.

"Who Miss?" I know who she is pertaining but I want it to be confirmed.

"Your ex." 

"Of course I do." 

"Reality is indeed harsh." Then she walked away leaving me behind out of words to say.















Implicit of x^2+y^2=9Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon