23.BÖLÜM

4 1 0
                                    

Bir kere daha sevdiklerimle sınanam hayır! Bu sefer olmaz.

"Doruk! Yalvarırım uyuma! Ben ne yapıcağımı bilmiyorum. "

Yoldan çıkarsam araba takla atar bizde içerde sıkışabilirdik.

Diğer tarafa geçemiyorum, aradaki bariyeri kıramam! Kahretsin onları ezmeden yarışı nasıl kazanıcam.

Doruk kısık çıkan sesiyle konuşmaya çalıştı.

"Sakin ol güzelim. Sen her zaman yaptın. Yarışta ilk karşılaştığımız yarışı ve diğerini hatırla. O zaman da yapmıştın. Sana güveniyo-"

"Doruk! Uyan hayır uyuma. "

Kahretsin çok yaklaştım ne yapıcam!

"Allah'ım sana yalvarıyorum sen bana yardım et. Lütfen kurtulabiliyim şu illetten. "

Tam o anda bir şey oldu sol taraftan  hızla yaklaşan bir araba gördüm.

Ya abim yada ekibiydi.

Abim olamazdı büyük ihtimalle esir alınmıştı.

Ediz ve İlke'ye çok az kalmıştı.

İlke'nin ağladığını uzaktan bile göre biliyordum.

Beklediğim şey oldu ve bir anda Orhan denen piç herifin önünü kestiler.
Bende fırsattan istifade ederek arabayı durdurdum ve siyah tişörtümü çıkartıp yırttım.
Doruk'un koluna bağladım.

"Dayan Doruk dayan sevgilim. "

Arabadan dışarıya çıktım.

"Ersin abi! "

"Ece sen arkadaşlarını çöz. "

"Abi Doruk vuruldu. Hastaneye gitmesi gerek. Lütfen daha dayanamaz. "

"Yetiştiricez.sakin ol. "

Hemen koşup Ediz ve İlke' nin yanına koştum.

İlke ağlamaktan bayılmış Ediz'in dizine yatmıştı.

"İyisiniz dimi Ediz? "

"İyiyiz bişey yapmadılar bize. Bişey olmayacağını biliyordum. Doruk nasıl? "

"Bayıldı hemen hastaneye gitmemiz lazım. Ediz bişey olmıycak dimi. Ben onsuz yapamam. Bir şey olmiycak de. "

"O seni bırakmaz yenge. Adım kadar eminim. "

      
                            ***

Ameliyathane nin önünde yere çökmüş bekliyordum.

Ağlamaktan gözlerim ne kadar şiştiyse zor açıyordum gözlerimi.

Ediz ve Ersin abi yanımda İlke ise bir odada yatıyordu sakinleştirici vermişti ler.

"Ece yapma kızım böyle ciddi bişey yok dediler. Çıkıcaz birazdan. "

"Kandırmayın beni. Banu ölürken de aynısını dediler. " hastaneyi inletir derecede bağırmıştım.

"Sakin ol. "

"Yalan söylüyorsunuz Banu içinde ciddi değil dediler ama noldu hani nerde Banu! "

Ersin abinin beni bir anda kendine çekip sarılması ile yeniden ağlamaya başladım.

"Çok korkuyorum abi ya ona bir şey olursa ben nasıl dayanıcam. "

"Bişey olmiycak Ece güven bana. "

Ediz İlke' ye bakmak için ayrışmıştı yanımızdan.

Kapı açılma sesini duyunca hemen arkamı döndüm.

GÜNAHSIZ AŞKIN KURBANLARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin