Partnerim

17. Sürpriz

Kardeşiyle tanışacağım için içimde bir heyecan vardı ama aynı zamanda babası ve babası'nın karısı da oradaydı. Hemen başka bir şey düşünmeye başladım ama aklıma ilk gelen şey Rüzgar'ın Metin e niye öyle baktığıydı. Bunu sormak istiyordum ama alıcağın cevaptan da korkuyordum. Ama sormasamda tüm gün bunu düşünürdüm, o yüzden sormaya karar verdim.

"Neden Metin le yanımıza geldiğinde çocuğa o kadar kötü baktın?" Rüzgar anlamayan gözlerle baktı.

"Nasıl bakmışım?"

"Resmen dövücek gibi baktın, koluna dokunmasam  fark edicekti." Rüzgar bir anda sinirli bir sesle konuşmaya başladı.

"Keşke öyle baksayım da anlasaydı. Resmen sadece sana baktı. Sen kağıdı gösteriyorsun o sana bakıyor, bana bakıyorsun sırtına dokunuryor. Sonra gelde çıldırma." Az önce çaktırmadan beni kıskandığını söyledi resmen veya ben öyle anladım. Boş bulunup konuştum.

"Sen beni mi kıskandın?" Biraz bana baktı, sonra geri önüne döndü.

"Evet kıskandım." O BENİ KISKANMIŞ, RÜZGAR BENİ KISKANMIŞ. Hemen o gazla nedeni ni sordum.

"Neden kıskandın peki?" Rüzgar yola bakarak konuşmaya devam etti.

"Bilmiyorum. Ama seni başka biriyle görünce kıskanıyorum." Yoksa Rüzgar bende mi hoşlanıyordu. Konuyu kapatmak camdan dışarı baktım. Güzel evlerin olduğu bir siteye girmiştik. Arkamızda Aslı'nın arabası vardı. Sonra çok güzel bir evin önünde durduk. Rüzgar arbadan indi ve benim kapımı açtı. Arabadan indim ve kızların yanına gittim. İpek çok güzel beyaz bir elbise giymişti. Aslı'nın üstünde Mor bir üst ve beyaz bir etek vardı. Rüzgar a döndüm.

"Ceyli'nin haberi yok dimi?" Rüzgar başını olumsuz anlamda salladı. Sonra bize kapıyı açtı. Bahçeye girdik, bahçeleri çok büyük ve çok güzeldi. Rüzgar zile bastı. Bir kadın kapıyı açtı.

"Hoşgeldiniz." Rüzgar gülümseyerek içeri girdi.

"Hoşbulduk Fatma Abla, benim prensesim odasında mı?" Adının Fatma olduğunu öğrendiğim kadın cevap verdi.

"Evet odasında Rüzgar Bey. Sizin için birşeyler hazırlıyım mı?" Rüzgar biraz düşündükten sonra konuştu.

"Hepimize limonata getirebilirsin." Fatma Hanım başını sallayarak gitti. Bende girişi inceledim genellikle gri renk ağırlıktı girişte kocaman yuvarlak bir masa önünde de çiçekler vardı. Sol tarafta salon vardı, salona çaktırmadan baktım orasıda çoğunlukla siyah ve gri ağırlıklıydı, sağ tarafta mutfak vardı. Önümüzde de merdiven vardı. Rüzgar bize döndü.

"Evet şimdi, İpek sen arkama geç ilk ben giricem sonra ben girebilirsin deyince siz girin tamam mı?" Hepimiz başımızı onaylar anlamda salladıktan sonra Rüzgar ı takip ettik. Rüzgar kapıyı tıklatıp içeri girdi ve kapıyı hafif aralık bıraktı, İpek kapının kolunu tutuyordu. Aradan iki dakika geçtikten sonra içeriden ses geldi.

"Girebilirsin." Ve İpek kapıyı açtı hepimiz bir ağızdan.

"SÜPRİZ!" Diye bağırdık. Küçük bir kız şaşkın şekilde bir İpeğe bir bize bakıyordu. Ceylin bir anda İpeğin boynuna sarıldı, İpek te ona sarıldı. Ceylin hemen konuşmaya başladı.

"Biliyor musun ben senin çok büyük hayranınım kitapların harika. Hepsini benim için imzalar mısın ve sana sormam gereken o kadar çok soru var ki." Ceylin bunların hepsini tek nefeste söylemişti. Bu haline güldüm, Rüzgar a baktım. Ceylin e bakıyordu, o çok iyi bir abiydi ve bu hayattaki tek zaafı Ceylin di. Sonra bana baktı göz göze geldik ve ben gözlerimi kaçırmadım sonra birbirimize güldük, ben Ceylin'nin odasını incelemeye başladım. Odası pembeydi, kapı nın solunda oyuncakları ve barbie evi vardı, onun yanında bir rafta fotoğraflar vardı. Fotoğraflara baktım Rüzgar ve Annesiyle olan ve sadece kendi olan fotoğraflar vardı. Rafların yanınada yatak vardı, yatağın yanında çalışma masası vardı, Onun yanında da giyinme dolabı sonra asıl beni cezbeden kitaplığıydı. O kadar çok kitap vardı ki ama benim gözüme takılan bir manga serisi oldu. Benimde daha önce okumuş olduğum gençlik yolculuğu serisiydi, ben fark etmeden kitaplığına doğru yürüyüp birinci mangayı aldım. Bu mangayı çok özlemiştim. Mangayı incelerken solumda bir hareketlilik hissettim ve soluma baktım, Rüzgar vardı.