Partnerim

24. Huzur

"Karın seni aldatmış baba. O karnındaki çocuk senin değil bir başkasının çocuğu, başkasının bebeği, başkasının evladı." Dedim. Babam şok olarak bana baktı, konuşamadı. Başını olumsuz anlamda salladı, bana inanmıyordu.

"Bana inanmıyorsun ama kendimi sana kanıtlayacağım. Bana 15 dakika zaman ver sana bunu ispatlayacağım." Dedim, hiçbir tepki vermeden başını olumlu anlamda salladı. Telefonumu çıkarıp Serkan ı aradım.

"Alo efendim Rüzgar."

"Serkan gelebilirsin."

"Tamam 2 dakikaya oradayım."

Dedi ve telefonu kapattı. Babam düşünüyordu bir anda.

"Ben Meryem'le konuşacağım." Dedi. Sırırttım.

"İstersen getireceğim kişi gelince çağır." Dedim tam o sırada kapı çaldı. İçeriye tanıdık biri geldi oda Serkan dan başkası değildi.

"Merhaba efendim." Dedi, babam ona tuhaf tuhaf baktı.

"Sende kimsin? Ne işin var evimde." Dedi. Serkan da ben gibi sırıttı.

"Ben çocuğunuz bildiğiniz bebeğin babasıyım." Dedi, babam donarak baktı bu cevap onun için gayet yeterliydi.

"Baba, istersen Serkan sana olanları anlatsın." Dedim ama babam konuşamıyordu sadece başını olumlu anlamda salladı. Serkan bana anlattıklarının aynısını babama da anlattı ve kayıtları da gösterdi. Babam şok olmuş gözlerle Serkan'ın telefonuna bakıyordu. Anlaşılan bize inanmıştı, cebinden telefonu nu çıkarıp Meryem i aradı.

"Meryem derhal çalışma odama geliyorsun." Dedi ve yüzüne kapattı. 1 dakika sonra Meryem kapıdan içeri girdi.

"Efendim hayatım beni çağı-"Diyecekken bizi görünce lafı yarıda kaldı. Bakışları ilk önce babama kaydı sonra Serkan a baktı.

"Serkan senin ne işin var burada." Dedi. Serkan kollarını göğüsün de birleştirirken.

"Sana çocuğumun peşini bırakmam demiştim ve dediğimi yapıyorum." Dedi, ben bakışlarımı babama çevirdim. Babam Meryem e nefretle bakıyordu. Meryem hemen babamın yanına geldi ve elini tutmaya çalıştı.

"Hayatım bizi ayırmak için yapıyorlar bu bizim çocuğumuz." Dedi, güldüm.

"İşimiz gücüm yok sizi mi ayıracağız. Hem daha önemli işlerimiz var, siz aklımıza bile gelmiyorsunuz." Dedim. Meryem bana nefretle baktı. O sırada babam sonunda konuştu.

"Bütün eşyalarını al ve evimden defol Meryem. Bir daha seni evimin yakınında bile görmeyeceğim." Dedi. Meryem hemen itiraz etti.

"Hayatım saçmala ben sensiz yaşayamam." Dedi.

"Meryem." Dedim, bana baktı. Ağlıyordu.

"Neden yapmadım demiyorsun. Şuan yaptığını kabul ediyorsun, bilmem farkında mısın?" Dedim. Meryem şok olarak bana baktı. Sinirli ona baktım.

"Hem Sen ne hakla benim sevgilimi tehdit ediyorsun. Onu zor duruma sokuyorsun." Dedim.Babam bana şok Gülerek konuştu.

"Sana o söyledi dimi. O APTAL ÇENESİNİ TUTAMADI DİMİ AMA ONA SÖYLEDİM EĞER BEN YANARSAM İKİNİZİDE BİRLİKTE YAKARIM DEDİM. FAKAT SALAK ŞEY BENİ DİNLEME-" Diyecekken bu sefer ben içimde ki siniri dışarı vurdum.

"BANA BAK ONUN HAKKINDA DÜZGÜN YOKSA SENİ ELİMDEN KİMSE ALAMAZ ANLADIN MI? Bizi de yakacakmış, GERİZEKALI SEN ANCA KENDİNİ YAKARSIN." Diye bağırdım. Bana şok olarak bakıyordu. Babam daha fazla uzatmamak için.

"Hadi Meryem bütün eşyalarını topla ve bir daha ne benim ne ailemden birinin yakında ol yoksa bu sefer başına hiç iyi şeyler gelmeyecek." Dedi. Meryem gözlerini hepimizde gezdirdi.