မနက်ခင်းနေရောင်နွေးနွေးအောက်...ပန်းခင်းလမ်းကြားရဲ့ဒန်းလေးပေါ်မှာ..နွယ်စာအုပ်တစ်အုပ်နှင့်အေးချမ်းဖွယ် တည်ရှိနေသည်။ နှင်းဆီပန်းခင်းကြီး ပန်းခင်းကြီးကြားက ပေါ်လွင်နေတဲ့မိန်းမရယ်။ နားကြားထဲဝဲ ညပ်ထားသည့် နှင်းဆီပွင့်တစ်ပွင့်သည် နွယ်ဟူသော မိန်းမ၏အလှနှင့် ပနံသင့်စွာ နေရောင်အောက်တွင် ပို၍ ဝင်းပသွားသလို ။
ဖြာကျလာသော ဆံနွယ်နက်ကွေးကွေးလေးများကို နားကြားထဲ သပ်ထည့်၍ နောက်တစ်မျက်နှာသို့ ထပ်လှန်လိုက်သည်။ အနည်းငယ်အိုက်လာပြီတဲ့ဥတုကြောင့် ဂါဝန်အဖြူဝဲဝဲလေးနှင့် ဖိနပ်မစီးထားသည့် ခြေနှစ်ဖက်ကို ဂလိမ်ခက်ရင်း..ဖတ်နေသည့် ဝတ္ထုအတွင်းစာတစ်ကြောင်းကြောင့် ရင်ထဲတွင်လိုင်းလေးများဝဲဖြာသွားသကဲ့သို့..။
" မောင်ရယ်..ငါရယ်..ကလေးလေးရယ် "တဲ့..။
နွယ်၏နူ့ညံ့သွားသည့်မျက်ဝန်းများ..နွေးထွေးစွာပေါ်လွင်လာသော အပြုံးရေးရေးလေး..စာအုပ်ကိုဖြည်းညင်းစွာပိတ်ပြီးလျှင် မျက်နှာပေါ်သို့ထိုးကျနေသော နေရောင်ကို အကြည်အသာခံယူလေသည်။
နွယ်ပျော်နေသည်လေ..။ စိတ်ကူးလေးဘဲဆိုရင်တောင်.....လှလွန်းတယ်...မဖြစ်နိုင်မှန်းသိတာတောင်.....လိုချင်သေးတယ်....။
ခြေနှစ်ဖက်ကိုဒန်းပေါ်စုတင်ပြီး ရင်ဘက်တွင်အပ်ထားလျှင်...နီရဲနေသည့် နှင်းဆီပန်းများထံ နွယ့်မျက်ဆံညိုလေးများဟာ ခပ်ငေးငေး...။
အတွေးလွင့်မျှောနေသည့် နွယ်နှင့် လျှောက်လှမ်းလာသော ခြေလှမ်းများသည် ထိုနေရာမရောက်ခင်
၁၀ပေအကွာတွင်ရပ်လေသည်။ ထိုအချင်းအရာကို အတွေးထဲတွင်နှစ်မျှောနေသည့် နွယ်သတိမထားမိပါချေ။
ညိုရိပ်မောင်..ဒီနေ့တွေ့ရမဲ့ဧည့်သည်ရှိတာမို့ မနက်စောစောထကာ ပြင်ဆင်ထားပြီး..ဧည့်သည်လာရန် စောသေးသည်မို့..အိမ်အပြင်သို့ ထွက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ပျောက်နေသော တစ်စုံတစ်ယောက်ကို
ပြောစရာရှိသေးဟန်လည်းတူ၏။
သူ၏အရှေ့တွင်ရှိနေသော မိန်းမသည်..လက်ထပ်မှမြင်ခဲ့ဖူးသော်လည်း..ယခုလို ဖြူစင်လွန်းသည့် ပုံစံမျိုးနှင့်ဆိုလျှင် တစ်စုံတစ်ယောက်သိပ်တူသည်။
သူ၏အတွေးထဲတွင်ကော အသိစိတ်၊မသိစိတ်ကပါစိုးမိုးထားသူ မည်သို့ပင် ပုံဖော်ဖော် စကားသံတစ်ချို့ပြီးလျှင် ပျောက်ဆုံးသွားတတ်သော မှတ်ဉာဏ်တစ်ချို့တစ်ဆနဲ့မိန်းမ တစ်ယောက်။
YOU ARE READING
သို့/ မောင်
Romance°ငါမောင့်ကိုတစ်ခါမှမမုန်းဖူးပါဘူး..မောင့်အတ္တတွေကိုကြောက်လွန်းလို့..ချစ်ခြင်းမေတ္တာရပ်ဝန်းလေးထဲ..ခြေမချချင်ခဲ့တော့ရုံလေးပါ...°
