"နွယ်လေးရေ..နွယ်လေး.."
ပေါဆန်းမွေးဆန်ဖွေးဖွေးလေးများကို ထိုးစွခြင်းကို ရပ်၍..ထမင်း၏အပူငွေ့ကြောင့် စီးကျလာသည့် ချွေးအနည်းငယ်ကို လက်ဖျံဖြင့် ဖိပွတ်လိုက်သည်။ အနောက်မှမစံပယ်၏ခေါ်သံကြောင့် ခေါင်းကိုအနောက်သို့အနည်းငယ်လှန်ချ၍ မေးဆက်ပြသည်။
"ဘုန်းဘုန်းဘုရားက..အားလုံးပြင်ဆင်ပြီးရင် လာတွေ့ချေပါအုံးတဲ့.."
"ဒါပြီးရင် သွားတွေ့လိုက်မယ်နော်..မစံပယ်.."
"အေးအေး..မစံပယ်လည်း ဟိုဘက်သွားကူလိုက်အုံးမယ်.."
"အင်း.."
ပြီးစီးသွားသည်နှင့် လက်ဆေး၍ နာရီသို့ တစ်ချက်ဝေ့ကြည့်သောအခါ..ညနေလေးနာရီတောင်ရှိချေပြီ။ အိမ်မှထွက်လာခဲ့သည့်အချိန်နှင့်ဆိုလျှင် ခုနှစ်နာရီလောက်တောင်ရှိပြီဖြစ်သည်။ ဘယ်လောက်ကြာကြာ ဘယ်သူက ဂရုစိုက်လိမ့်အုံးမလဲ..။ဘယ်သူကများ စောင့်မျှော်နေလိမ့်မလဲ..။ ဘယ်သူကများ..တမ်းတနေလိမ့်မလဲ..ဖြစ်နိုင်ရင် ပြန်မလာဖို့တောင် ဆုတောင်းနေကြလိမ့်မလား..။
အတွေးများနှင့်အတူ..ခေါင်းငုံ့လို့ခပ်ယဲ့ယဲ့ပြုံးလိုက်မိသည်။တကယ်ပါဘဲ..ဒီမိန်းမဟာလေ..မောင်နဲ့ပတ်သက်ရင်..သိပ်ပျော့ညံ့တာဘဲ..။
ဘုန်းဘုန်းဘုရားခေါ်ထားသည်ကြောင့်အတွေးများမြန်မြန်ရှင်းထုတ်ပစ်ပြီး..ကျောင်းဆောင်ပေါ်..တက်ရပြန်သည်။ စိတ်များလေးလံထိုင်းမှိုင်းနေလို့ လှေကားထစ်တွေဟာ သိပ်များနေသည်ထင်။ လွယ်လွယ်နှင့် မရောက်သလို။တည်တံ့စွာထိုင်နေသော ဘုန်းဘုန်းဘုရားကိုတွေ့သည်နှင့် ခါးကိုကိုင်းညွန့်၍ ရိုးကျိုးစွာ ထိုင်လိုက်သည်။ လက်အုပ်ချီ၍ ဦးသုံးကြိမ်ချပြီးသောအခါ..ဘုန်းဘုန်း၏သူပြောလိုသောစကားကိုစလေသည်။
"ဒကာမလေး..မိနွယ်.."
"တင်ပါ့ဘုရား.."
"ရည်မွန်လွန်းတဲ့သမီး..လိမ္မာရေးခြားရှိလွန်းတဲ့သမီး...ဒီဘဝမှာကုသိုလ်တွေများများပြုကွယ်..
သမီးဟာ..ဒီဘဝမှာအကြွေးလာဆပ်သတဲ့..အကြွေးလာဆပ်သတဲ့..ကြေအောင်ချေသွားကွယ်သမီးရယ်..."
YOU ARE READING
သို့/ မောင်
Romance°ငါမောင့်ကိုတစ်ခါမှမမုန်းဖူးပါဘူး..မောင့်အတ္တတွေကိုကြောက်လွန်းလို့..ချစ်ခြင်းမေတ္တာရပ်ဝန်းလေးထဲ..ခြေမချချင်ခဲ့တော့ရုံလေးပါ...°
