Berdel'mi BxB

18

Oğlum ben müzik eklemiştim çıkmıyor bende sizde çıkıyor mu lan? Ulan bak morelim bozuldu.

Sabah sabah çatlamaya yüz tutmuş başımla galeriye gelmiştim. Bugün izinliydim. İlk ihale yaklaşıyordu. Sezer iyi olabilmem ve kafamı toparlamam için bana izin vermişti.

Şayet ben ne iyi olabilecek nede kafa toplayabilecek değildim. Boğuluyormuş hissi ve etraftan çöken kara bulutlar pekte izin vermiyordu. Ev üstüme üstüme geliyordu bende kendimi buraya atmıştım.

Hava ılımlı olsa bilene sıcaklığını kaybetmiş ellerimi pantolonun arka cebine yerleştirip kısa koridorda yürümeye başladım. Sıkıntılı nefes vererek masa üstünden karton bardağı elime akarak çıkış kapısına yasladım.

Ön cebimden sigara paketimi çıkartıp dişim ile birini çıkartıp dudaklarıma hapis ettim ucunu ateşleyip zehirli dumanın akmasını izledim.

Soğumuş ve az kalmış kahvemden bir yudum alıp başımı yasladım soğuk demire.

Yan tarafta ki amcalar oturup çay içerken. Küçük ses cihazından. Sezen Aksu- Git... Açmışlar çay ve sohbet eşliğinde dinliyorlardı.

Sanki şuan biraz daha kederlenmiştim. Sigara biraz daha efkarlı gelmişti. Gözlerimi kapatıp gerçekten bu sefer en içten sesimle bunları hak edecek ne yaptığımı sordum. Bu hayatta hep mi sevecek olduğum insanlardan darbe alacaktım. Hep mi nefret edilecek olan kişi ben mi olacaktım. Geçmişin cezasını çeken tek ben mi olacaktım?

Gözlerimi açtım. Açmam ile nefesim kesildi. Bir ay iki hafta olmuştu. Gözlerim sert adımlarla siyah takımın içinde ki baranı takip etmişti. Göz göze gelmiştik. Gözlerimi çekip kahvemden yudum alıp sigaramı içime çektim. Dumanını verirken tekrar gözlerimi çevirdim ona adımları yavaşlamış vücudu bana dönük bir şekilde göz güzeydik. Yavaş yavaş çökmekteydi yüzü. Oysa ben bir gecede çökmüştüm. O kadar mesafe olsa da esmeyen hava esip kokusunu burnuma kadar getirmişti. Derin bir nefes aldım istemeden. Gözleri gözlerimi deliyordu ama gözlerinde ne bir nefret nede inkitam kalıntıları görebiliyordum. Seçemiyordum gözlerinde ki duyguyu .

Ben, acaba ben nasıl bakıyordum. Öfkeli, nefret, iğrenir hayır. Daha çok kırgınlık ve biraz da hasret gibi bakıyordum. Çalan şarkı biraz daha yıktı beni titreyen ellerim ile biten sigaramdan bir duman daha alıp karton bardağa basıp büktüm bardağı az uzakta olan çöpe atıp kafamı kaldırdım. Gidiyordu. Yavaş adımlarla baran önüne dönmüş gidiyordu o sıra sezen abla girdi araya.

Artık git

Git... Git...

Git... me dur ne olursun

Gitme kal yalan söyledim

Doğru değil ayrılığa daha hiç

hazır değilim

Aramızda yaşanacak

Yarım kalan bir şeyler var

Gitme dur daha şimdiden

deliler gibi özledim

Gitme dur ne olursun.

O an gözleri bir bana döndü. Kafamı çevirip içeriye girdim. Elimi göğsüme yerleştirip derin derin nefesler aldım. Ne zaman akmaya başladığını bilmediğim göz yaşlarımla. Duvarlara yaslanarak sandalyeye oturdum. Kafamı cama doğru kaldırdım. Çoktan giden adamın orada olmasını istemek kadar acizdim.

Bin defa ölüpte ölememekmiş.

Bu bölümde bu kadarlık. Diğer bölümde baranın hissettiklerini Karan ve bereni ve ve ve Halit aşkomun hayatına girecek herifi okuyacağız eh hadi öptüm..

Yasef kaçar.

Bak müzik falan yoksa söyleyin olmuyorsa enayi gibi şarkı aratıp koymayayim.