Berdel'mi BxB

25

Bir sene önce hastane odası.

Hastanenin iğrenç kokusu ile harmanlanmış odada Asaf sıkıntı ile ofladı. Yüzüne aldığı derin yaranın en ufak hareketinde acıması neredeyse bütün vücudunu etkiliyordu. Bugün yada yarın taburcu olabilecekti morlukları her ne kadar geçmiş olsa da bedeni üzerinden buldozer geçilmiş gibi bir hissiyat yaşıyordu.

Yavaşça doğrularak arkasına yaslandı.
Kapısı kravatı gevşemiş gömlek yakası bir yana kaymış nefes nefese kalmış ecel terleri dökmüş halit ile açıldı.

Yüzünde ki dikişine son kez yapılan pansuman ile eski kahya Yaverin evinin yolunu tuttular.

Arabanın tekeri çakıl dolu olan karışık yolda zor bela durmuştu. Emniyet kemerini çözen iki genç yeşilliklerin bağ tarlalarının arasında olan küçük tahta bir kulübe gözüküyordu. Halit son kez elinde ki kağıtta yazan adrese baktı.  Gözleri yanında stres olmuş elleri bandajlı olan Asafa ilişti. Tahta bahçe kapısını ittirerek ilerlediler. Bağ bahçesinin içine girdiklerinde etrafı kolaçan ettiler. Tahtalarda ki küfler örümcek ağları ortamı kimsesiz gösteriyordu. Halit sinirle elinde ki kağıdı buruşturup fırlattı.

"Siktiğimin ibnesi inanmam gerekiyordSözleşme imzalattı bir de piç. Asaf kusura bakma senide yordum buraya hasta hasta."

Asaf elini kaldırıp Halitin omzunu pat patladı. Kulübenin kapısı tiz bir iniltiyle açılırken siyah bastonla elinde ki sobah kazanı ile bir amca gözüktü. Gözlerini kaldıran yaver yaşının verdiği yaşlılıkla bile hatırladığı çocuklara baktı. Kül dolu kazanı kapı önüne bırakıp "ahir zaman geldi demek. Geçin içeri gelin gelin."

Kapı aynı tizlikle kapanırken yer minderine bağdaş kurarak oturdular. Yaver amca çekyatına oturup ayaklarını uzattı önünde ki bir tas kuru üzümü çocuklara uzattı. Kendilerine hiç yabancılık vermeden davranmasına şaşıran Halit ve Asaf birer avuç aldıkları üzümlerle meraklı gözlerle yaşlıyı izledi.

"Evvela." Dedi yaver amca. "Tanışalım. Yaver ben siz tanımazsınız çok küçüktünüz tabii."

"Sen Halit olmalısın sende Asaf değil mi?"  Diye devam ettirdiği cümlesi ile gülümsedi. Yaver amca gülümsedi başka bir şey sormadan başladı. Geçmişe.

"Sözümü kesmeden dinleyin."

"Bundan seneler önce senin babannenle senin deden sevdalıydı. Bu filmlere konu olan sevdalar gibi. Gençliklerinde su başında birbirlerine tutunmuşlar. O zamanlar şimdiki şirketler yok tarlalarda ki çoklukla sahip olunan ağalık vardı. Bende o zaman tığ gibi bir delikanlıydım sizin konakta."

"Kısaca anlatmaya çalışacağım. Aklınızda kalan cevapsız soruları haddi hesabı olmadan hakka girmiş olanlara soracaksınız. Hacerle Numan benim aracılığımla mektuplaşırlar buluşurlardı. Kimsecikler duymazdı sezmezdi amma bir gün konakta kıyamet koptu. Fabrikatör bir ağa vardı onunda yaşı geçmiş bir kızı numana söz taktılar. Bazen durup vicdan azabı çekerim keşke hacere deseydim de ahını almasaydım. Ne bilelim bir gece Hacer numanla birlikte olmuş. O sırada numanın nişanını duyunca ortam kızıştı sevgi namelerini eksik olmayan numanın mektupları kesildi Hacer karnındakiyle ne edeceğini kestiremezken düşürdü. Numanın haberi yoktu çocuktan bilseydi kuma alırdı haceri. Numanın ickici bir kardeşi vardı. Bir gece söz bitirip düğün ettiler hacerle. Hacerin bekaretinin bozulduğunu fark edince çok zulüm etti meğerse karnında ki çocuk ikizmiş diğerini de düşürdü zavallı inim inim inledi gecelerce ne bakanı oldu ne soranı. Numan ve karısı krallar gibi yaşarken Hacer süründü. Konağın içinde numanın karısının kölesi oldu eridi bitti. İçini anlatırsam kendinizi tutamazsınız. Konaktan zor bela kaçıp izini kaybettirdikten sonra. Şehirde ki bir doktor bir daha çocuk sahibi olamayacağını söylemiş. Git zaman gel zaman güçlü bir ağa ile tekrar evlendi geri döndü. Çocuk sahibine oldular. Çok çekti Hacer saçından sürüklendi konakta yemediği dayak işitmediği laf en çok zoruna gidende numanın önünde yaşanmasıydı. Numan bir laf etse karısını engellerdi ama o zamanın hıncı ile zevkle izledi Numan ah o Numan. Hacer içinde ki en son sevgi kırıntısını nefretle,kinle, intikam ateşiyle öyle bir büyüttü ki senin bu hale gelmene sebep olmuş Asaf evladım. Keşke o şehirden hiç gelmeseydin onca yükün altında birde bunlar binmeseydi üstüne."

Ayağa kalkıp yavaş adımlarla pencere önünde durdu.

"Yüzünüze bakarak anlatacak gücüm yok ne yazık ki öyle öfke doluyum ki kendime buraya kapattım kendimi yıllarca burada yaşadım ceza çektirmek için. Hacerin böyle olmasında benim de suçum var Numan mert adamdır sahip çıkar hacerine dedim ama bir aması var işte. En son buluşmaları bu bağ bahçesi oldu. Hacer diğer yavrusunun yaşadığını hissettiğinde bütün gururunu hiçe sayıp numandan yardım istedi hacerin gözü numanı bile görmüyordu. Kaçmama yardım etsin bir daha dönmem diyordu. Numan öfkelendi tabi karısına yüklendi kardeşini doldurdu o yavrucakta tutunamadı yaşama. Gözünü bir hırs bürüdü numanın öyle eziyet ediyordu ki bir zamanlar ölüp bittiği kadına."

Derin bir nefes alıp göğsünü ovaladı yaver amca vakti azdı göçüp gitmeden tek niyeti buydu. Boğazına düğüm olan yıllarca sırtında bir yük olan geçmişi anlatmanın bir huzuru vardı. Hissediyordu vakti dardı.
Derin bir nefes alıp devam etti.

"Hacer yıllarca babanı doldurdu öz babasının kanından değil numandan olduğunu işledikçe işledi. Sen Asaf eğer bugün bana gelmeseydin kader getirmeseydi seni bana baranla kan bağınız var diye baban komplo kuracaktı. Senin şiddet görüp konaktan kovulman abinin berenle evlenmesi senin bir gece de buraya dönmen  bu berdel her şey bir planlama bir intikam tutkusuydu. Ne yazık ki Baranın seninle evlenme sebebi de buydu. Biliyordu iki aciz tarafın harcadığı cocuklardınız siz. Ah bu hikayede bir tek masum vardı o da beren Baran o baran yok mu abine aşık olması için neler yapmadı neler küçük bir kızı kendi kardeşini harcadı sevgisini."

Gerçeklerin yavaş yavaş ortaya çıkması haliti asafı şoktan şoka sokarken. Kendisini nefeslenmek için dışarı atan Asaf boğazını tuttu. "Bir piyondum demek."  Ailesinden herkes biliyordu. Canı için kendisini hiçe saydığı abisi bile babaannesi yere göğe sığdıramadığı babaannesi.

O gece her iki konakta zelzele çıktıda evler yıkıldı. Silahlar çekildi. Bağırışlar ağlayışlar kesilip kesilip yükseldi.

O gece Halit bildiğini sandığı adamın kölesi olmuş. Asaf ise imzalamayı reddettiği kağıtları imzalayıp davayı yürürlüğe girmesini sağlamıştı. Bir gece döndüğü evine aynı bir gecede terk etmişti. Yeminler etti dönmeyecek içinde ki acı sızı deşsede kendisini dönmeyecekti gelmeyecekti sevmeyecekti. Babaannesinin mirasını devam ettiriyordu tek bir farkla onun uğraşacak gücü kalmamıştı artık.

Yasef kaçar.
Bölümler yüklenmiyor.