Berdel'mi BxB

13

Bir söz yazmıştım hatırlıyor musunuz?

Yari yar olanın yar sarar yarasını.
Yari yâr olmayanın felek siker anasını...

Hadi başlayıp ortalığı karıştıralım.

Genç adam önünde durduğu odanın kapısında ellerini kapıyı çalmak için iki de bir  uzatıyor ama hiddetle tekrar yanlara düşüyordu elleri. 

Derin nefesler alarak sakinleşmeye çalıştı. Elleri yumruk yumruk edip tırnakları derisinin diğer tarafına geçene kadar sıkıyordu.

Oysa buraya geleli neredeyse bir saat olmuştu. Saatin ilk anlarında dinlenme yerinde oturup düşmüştü. Geri kalan saatler ise kapı önünde geçmişti. İçerideki kişi midesinin çalkalanmasına sebep oluyordu eskinden güzel olan bu çalkalama şimdi mide öz sıvısını saatlerce kusmak istiyordu.

Halit onca nefret ettiği aile fertlerinin içerisine abisi baranın gireceğini hiç düşünmemişti.

Bulantısını boğazını temizleyerek düzeltip kapıyı çalıp içeri girmişti.
Abisi her zaman ki jilet denilen tabirde giyinip masa başında işini yapıyordu.

Halit abisi gibi değildi. Kısır değildi.
Halit doğduğunda cılızdı hatta öyle küçüktü ki gelişmemiş olduğu bilene düşünülmüştü. Aile ilk anda iğrenmişti halitin tenini gördüklerin de ama git zaman gel zaman Halit gelişmiş ve o eski halinden eser kalmamıştı ama çocukluğu da bitmişti. Bir tane bilene aile fotoğrafı yoktu halitin.

Bir baranı severdi.

Şimdi hassas olan midesi onun iğrençliğine kusmak istiyordu.

"Hoşgeldin abicim, nasılsın?"

Halit kusacak gibi oldu.

"Nasıl bu kadar iğrenç ve zalim olabildin sen abi."

Baran kaşlarını çattı. Ne demekti bu?

"Ne diyorsun sen Halit?"

Halit gözlerini kapatıp sakinleşmek istedi.

"Asafa geçmişin bütün suçlarını yıkmaya ne gibi bir hakkın var?"

"Küçük burnunu büyük işlere sokma Halit siniri mi hoplatma."

Halit sahte bir kahkaha bıraktı ortama

"Bunca zaman sana iyi gelecek bir insanın var olduğuna inandım ve oldu da ama şu işe bak iğrenç bir şekilde oyun oynuyorsunuz. BU İŞİN İÇİNE ABLAMI DA KATMIŞSINIZ!!
hadi Asafı düşünmedin kendi kız kardeşini de mi düşünmedin sen baran ASLANBEY! Sen sevmiyorsun ama ablam seviyor sen yuvanı düşünmüyorsun ablamın yuvasınıda mı düşünmediniz."

Halit derin nefesler alarak öksürük bıraktı ortaya midesi bulanıyordu.

"Dedenin hatasını Asafa kesme hakkınız yok."

"Ne sikim anlatıyorsun Halit sen görmedin mi dedemin hâlini yataklara düştü ölümden döndü."

"Asafın nenesi iyiymiydi kadın delirdi aklını yitirdi. Öldü mü kaldımı bilene bilmiyor dede."

"Hiç mi utanmıyorsun yüzüne bakarken. Öperken sarılırken. Hiç mi pişmanlık mı duymuyor musun?"

Baran bir gülüş attı tiz ama eğlenen bir tavırla.

"Onları sen gerçek mi sanıyorsun sen oğlum ev hali anlamasın diye. Dedem nereden vurulduysa oradan vuracağım için sadece temel yaratıyorum."

Halit elini ağzına götürdü. Aklı yetmeye başladığı zamandan beri bu adamı mı örnek almıştı.