TACHYCARDIA ( Book 2 & 3 )

70

𝗧𝗼𝗼 𝗺𝘂𝗰𝗵 𝗶𝘀 𝗻𝗲𝘃𝗲𝗿 𝗲𝗻𝗼𝘂𝗴𝗵 ~

*****

"Bakit ka naman natatakot? Syempre may sariling buhay din si Matteo." Sabi ni Cassidy nang ikwento nya dito ang naging usapan nila ni Matteo noong graduation. Kinagabihan iyon at wala na syang nagawa nang isama na ito pauwi ni Mr. DeMarco kahit na gusto nya pa sana itong makasama.

"But I want 'me' to be his life."

Bahagya itong nagulat at pinaningkitan sya ng mga mata. "Malala ka na, Del Ocampo. Para kang stalker na siraulo."

"Bakit? Natural lang naman yun, diba? Ayoko lang syang mawala sakin. Kapag nag college tayo, baka may makilala syang iba."

"Natural lang din na may makilala sya, Shao. Wala ka bang tiwala kay Matteo?"

It's not that I don't trust him..

Pagkababa sa tricycle ay agad nyang hinila si Matteo papunta sa likod ng bahay ng mga DeMarco kung saan sya madalas dumaan kapag pumapasok sya sa bahay nito.

Natatakot lang ako, dahil alam ko na may makikilala si Matteo na mas higit pa sakin..

Magkalapat ang mga labi, parehong habol ang hininga, may pagmamadali at pagkasabik na halos dumugo na ang labi ng isa't isa.
Sa harap ng bahay, may mangilan ngilan pang tricycle na dumadaan pero walang ibang naririnig si Shao kundi ang mga marahas na paglanghap ng hangin ni Matteo kapag hindi nya ito binibitawan. Basa ang mga labi nito at walang pag iingat ang bawat pagsalubong sa mga halik nya, na lalo lang dumagdag sa init na tuluyan nang dumarang sakanya.

Kahit noon pa man, magaling nang humalik si Matteo. Noong una ay hindi pa ito marunong pero madali itong natuto lalo na nang sya na ang humahalik dito. Girls are naturally submissive to men, kaya siguro hindi natuto si Matteo sa mga nakilala nito. But a man together with another man, both are dominant by nature, parehong nagpapagalingan sa mga bagay dahil pareho lang ng karanasan, lalo na pagdating sa sex.
Ganon si Matteo, noong una ay ayaw nitong nilalamangan pagdating sa ganoong aspeto ng relasyon nila pero lagi nya rin itong naiisahan.

And somehow, dominating someone who is already a dominant feels like some kind of achievement.

Gaya nalang ngayon.

Nang tuluyan nang gumabi, mabilis silang nakapasok sa loob ng bahay. Maingat man, pero hindi sa isa't isa. Nang makapasok sa kwarto ni Matteo, sandali nyang pinutol ang halik, binuksan ang ilaw para tingnan ang mukha nito.

Napako ang tingnan nya sa mga labi ni Matteo, namumula at basa pa ang gilid ng bibig pababa sa baa nito. Magulo ang buhok at namumungay ang mga mata.

"Ayoko nang may ilaw."

"Pero gusto kitang tingnan." Aniya na pinigilan ang kamay nito sa switch.

Wala na itong nagawa nang pilit nyang hubarin ang pang itaas nitong damit, ibaba ang suot nitong shorts at itira ang itim na boxer.
Nang magsawa ang mga mata sa pagtitig sa katawan nito, saka nya lang pinatay ang ilaw.

Sinimulan nyang halikan ang leeg ni Matteo habang hindi mapigilan ang paglakbay ng kamay nya sa bawat parte ng katawan nito, na para bang unang beses nya iyon nahawakan.

"Matteo?"

Sabay silang natigil dahil sa katok sa pinto. "Tulog ka na ba?"

"Si pa-"

Mabilis nyang tinakpan ang bibig nito nang magpatuloy ang katok. "Matteo?"

"Hmng.." Pigil nitong daing nang ipasok nya ang kamay sa boxer at pumisil sa pagitan ng mga hita nito.

Inalis nya ang kamay na tumatakip sa bibig ni Matteo at kahit pumipiglas dahil sa mga katok sa pinto, tumanggi syang tumigil sa paghalik dito hanggang sa mawala ang tao sa pinto.
"Shaolin!" Masama ang tingin na singhal nito sakanya at malakas syang sinampal sa pisngi.

Balot ng kamunduhan, ngumisi sya at hindi man lang naramdaman ang hapdi sa pisngi gaya nang dati.

Balak nitong bumangon pero agad nya itong ikinulong sa pagitan ng mga binti nya, "Saan ka pupunta?" Tanong nya habang inaalis ang butones ng pantalon.

Nag iwas ito ng tingin at namula ang pisngi, "T-titingnan ko lang si papa.." Mahina nitong sabi.

Ibinaba nya ang katawan at ipinihit ang mukha nito paharap sakanya, "Tama bang titingin ka pa sa iba kahit nasa harapan mo na ako?"

Nanlaki ang mga mata ni Matteo at itinulak sya sa balikat, "Papa ko yun!"

Natawa sya, "Oo na, papa mo, kaibigan mo, kapatid mo, kapag nasa harapan mo ako, kahit sino pa yan, " Wala sa sariling ikiniskis nya ang ilong sa gilid nglabi nito, ",dapat sakin ka lang nakatingin, Matteo."

Idiniin nya ang katawan dito at buong gabi na parang hibang, maduduming salita ang lumalabas sa bibig at kung saan saan nakarating ang mga labi at mga kamay.

"Shao, pagod na 'ko." Malat ang boses na sabi nito sa kalagitnaan ng gabi.

"Isa nalang.."

Mahina pero malutong itong napamura bago pilit na tumagilid ng higa, "Kanina mo pa yan sinasabi. Matutulog na'ko-" at malakas na hinampas ang kamay nya, "- at 'wag ka nang humawak! Tama na.." Pahina nang pahinang daing nito pero nang marinig na malalim na ang tulog, nagsimula ulit syang kumilos sa likod nito hanggang sa muli itong magising. Dahil sa pagod at antok wala na itong nagawa kundi ang tanggapin nalang ang ginagawa nya hanggang sa sya na mismo ang tumigil nang makaramdam na ng pagod at pagsakit ng ibabang parte ng katawan, na alam nyang dadalhin nya nang ilang araw.

Hindi nya na nagawa pang ihiwalay ang katawan kay Matteo na puno rin ng pawis ang katawan, malapot na likidong kumalat na sa bedsheet at pumuno na ang amoy sa buong kwarto.

Ngumiti sya at kuntentong pumikit.

Kahit kailan, hindi nagmimintis si Matteo na pasayahin sya.

******