Układ | ZAKOŃCZONE

Podziękowania

Chciałam serdecznie podziękować wszystkim osobom, które zdecydowały się zapoznać z historią Marcela i Rozalii, bez względu na to, czy to opowiadanie przypadło Wam do gustu, czy nie.

Dziękuję.

Dziękuję za każde wyświetlenie, gwiazdkę, czy komentarz.

Ta historia miała dużo wzlotów i upadków i to nie tylko fabularnych. Nie raz miałam ochotę ściągnąć ją z publikacji, ale dotrwałam do końca, a Wy razem ze mną. Uważam to za spory sukces.

Na ten moment na pewno nie planuję drugiej części, Układ pozostaje jednotomówką, losy bohaterów zakończyły się tak, jak planowałam to od samego początku.

Czasami spotykamy odpowiednią osobę w nieodpowiednim czasie, czasami bohaterowie nie przechodzą diametralnych zmian, czasami w kółko popełniają te same błędy, czasami chcąc dobrze, robią coś całkowicie odwrotnego, czasami terapie nie przynoszą szybkich efektów, czasami miłość między bohaterami nie wystarcza, aby pomóc się podnieść z kolejnego upadku.

Nie jest to idealna historia, nie jest napisana w górnolotny sposób, wymaga dużych poprawek fabularnych, gramatycznych, opisowych, i każdych innych możliwych, ale dobrze bawiłam się przy jej kreowaniu i pisaniu.

Jeżeli po tym wszystkim nadal macie ochotę czytać coś spod mojej klawiatury, to zachęcam do obserwacji profilu. Zaraz powinna wpaść publikacja zapowiedzi historii kolejnych bohaterów, trochę inna od tej. Poniżej przytoczę opis, na zachętę udostępnię prolog i za jakiś czas rozdział, a właściwa publikacja rozpocznie się, gdy uda mi się napisać wystarczającą liczbę rozdziałów na zapas. To, czego nauczyłam się przy Układzie, to nie pisać rozdziałów jeden po drugim, bo to całkowicie nie moja bajka.

"Maja Serafin zdaje się, że ma wszystko - idealnego partnera, pracę marzeń, kochającą rodzinę, a także dwie najlepsze przyjaciółki. Wydawać by się mogło, że wiedzie szczęśliwe życie, jednak głos wybrzmiewający w głowie dziewczyny, który nie należy do nikogo kogo zna, ciągle przypomina jej o drobnej skazie na perfekcyjnie wykreowanej rzeczywistości - wypadku, który wymazał z jej pamięci wspomnienia z kilku lat.

Przypadkowe spotkanie wznieca delikatny powiew prawdy, który zachwiewa doskonałą iluzją ułożonego życia, a rodzina okazuje się ukrywać więcej niż to konieczne.

Jednak przeszłość nie lubi, gdy jest zapomniana, dlatego postanawia o sobie przypomnieć, rozbudzając uśpione demony i wypuszczając je na wolność."

https://www.wattpad.com/story/339634927?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=tacoukradlaksiezyc&wp_originator=MRTAXlQjPU%2FkYCnfwHjKIHuDGkZ615ticrsFpvBZOmVsrVeIWne6bJVRmLOYKbHWWQb6rt1bls08NAlx43p%2Bfi0uN%2Bbl2N3NpvxHMWO94hCZeRMWarqqmbZQbaJO3dWR

Jeszcze raz dziękuję i do zobaczenia!