Distimia✔

Pranoj!

Ishte nje dite e ngrohte me diell,teksa Alvin po kerkonte per nje recete gatimi ne laptopin e tij.Nderkohe qe Daniela kishte shkuar ne nje takim pune,ai po planifikonte qe kur ajo te kthehej ti bente nje surprize.

Do te kthehej ne kuzhine pas shume vitesh.Nuk kishte qene ndonjehere ndonje kuzhinier i madh,por ndonjehere ndihmonte te emen teksa ajo gatuante.Qe atehere,Daniela ishte kujdesur per te.

Mendoi qe edhe sikur nje tost me sallam te bente per te,do te ishte nje 'surprize' dhe me pas qeshi me veten.Kerkoi per receten e strudel,embelsires se preferuar te te dyve gjate periudhes se gjimnazit.Gjithmone kishin qerasur njeri-tjetrin pas shkolle,por asnjehere se kishte gatuar vete.

U fut ne kuzhine,duke bere si fillim nje lemsh te madh me ene kuzhine apo sende qe as qe i dinte nese duheshin apo se si quheshin.Nxorri veze,miell,fryres e ca ingrediente te tjere qe ne syrin e tij duheshin per embelsira.

Nisi me rrahjen e vezeve duke ndezur nje makineri e cila sperkati gjithandej neper bufe.Kishte qene nje shtrydhese.E hoqi nga priza e iu kthye recetes ne internet.Ndonese e lexonte se cfare nevojitej apo menyra se si pergatitej,nuk e ndiente veten te fokusuar.

E pra,s'ishte aspak i perqendruar ne ate c'ka donte te arrinte,por dukej se nuk hiqte dore.Mbante telefonin ne njeren dore dhe lexonte disa here te njejten fjali.Ndihej i paafte per te kuptuar se cfare vertet shkruhej ne ate recete kaq te thjeshte.

Pas 1 ore perpjekje,me perzierje e rremuje ne bufe,Alvin arriti te gatuaj nje shkume veze sic nisi ne fillim duke i vendosur thjesht 2 luleshtrydhe lart.E pra,ndonese nuk arriti strudelin,nje lloj embelsire te ashtuquajtur arriti ta bej.Piu nje gllenke uje nga sikleti qe e kishte kapluar prej nje ore dhe filloi te shtronte tavolinen.

Vendosi nje mbulese,fruta,embelsiren e famshme dhe nga nje gote me prosecco.Edhe nese Daniela nuk do e kishte marr ate vend pune,Alvin kishte menduar serisht nje tjeter okazion per t'u gezuar.

Pas pak castesh,Dani hyn ne shtepi.Sheh per Alvinin perreth por nuk ja zune syte.La canten dhe hoqi kepucet.Eci drejt kuzhines.Habitet nga rremuja,por nis te qesh teksa sheh tavolinen e shtruar.

"Pa shiko zoti Alvin! Kemi ndonje te ftuar special qe po e priske me ...shkume veze?"-qeshi Daniela.Alvin u hodh ne krahet e saj dhe e puthi.

"E ftuara speciale e jetes sime nuk eshte me nje e ftuar.Ti je familje per mua"-e pa ne sy dhe me pas e puthi ne balle.

"Si shkoi takimi?"-pyet ai me pas pa u ndare nga perqafimet e ledhatimet.

"Shume mire.Neser do nis punen"-u gezuan te dy.

"Jam krenar per ty!"-tha Alvin dhe e ftoi te uleshin.

"Cila ishte ekzaktesisht receta?"-qeshi Daniela teksa provoi embelsiren.

"Strudel..."-tha e qeshen me te madhe.Nderkohe qe shijuan proseccon me embelsire e fruta,Alvin ndaloi per nje moment.

"Dan,me duhet te te them dicka!"-fjalia tipike qe ne 90% te rasteve kishte rezultuar me nje situate te nderlikuar nga pas.

"Me thuaj!"-u shpreh ajo e mori fryme thelle.Alvin u ul ne gjunje.Nisi te qesh nga sikleti.Daniela s'po kuptonte asgje.

"Nuk ja kam thene ndonjehere per poezi e pershkrime romantike...nuk bej per asnje pune ne jete,por ty te dua shume.Nuk e besoj dot qe deri me tani kam qene aq me fat sa nuk e kam kuptuar.Thjesht dua qe ketej e tutje,te mos ndahem kurre nga ti.."-mori fryme thelle.Nxorri nga xhepi nje nga ato telat qe mbeshtillen here-here qeset e karameleve.

"E di.Behet me unaze,por...a do martohesh me mua?"-Daniela shpertheu ne lot.U ngriten te dy dhe perqafuan fort njeri-tjetrin.Me unaze apo pa unaze,dashuria e tyre e meritonte nje fije shprese per ta jetuar te ardhmen.

"Pranoj! Pranoj!"-vendosi ne gisht 'unazen' prej tele dhe e puthi Alvinin ne buze.

"Te dua,Dan! Nusja ime"-tha serisht e kete here ishte e vertete.Daniela do behej nusja e tij.

"Te dua o burre!"-tha ajo.