11

85 16 0
                                    

Bir hafta çabucak geçtiğinde çantamı aldım, hoseok'a sıkıca sarıldım ve boynunu öperek kokusunu derince içime çektim.

Geri çekildiğimde dudaklarımı öptü.

"Gel tamam mı"

"Elbette gelicem bebeğim"

Kafasını salladığında ellerimi beline koyup kendime çektim, saçlarını öperek gözlerimi kapattım, boynuma sarıldığında elimi saçlarına getirip yumuşak tutamları okşadım.

Kapı çalınca geri çekildik, yeji kapıyı açtı.

"Gitme vakti"

Kafamızı salladık, çıktığında hoseok'un elini tutarak odadan çıktım, çıkış kapısının önünde namjoon ve jungkook durmuş etrafa bakıyorlardı.

Hoseok'un elini öperek sıktım.

"Görüşürüz bebeğim"

"Görüşürüz"

Yanağımı öptüğünde güldüm, elini zorluk ile bırakarak namjoon ve jungkook'un yanına gittim, gözlerim dolmuştu.

Arkama baktığımda yeşil gözleri ıslanmıştı, gülerek el salladığında bende el salladım, yaşlar yanaklarını ıslattığında jihyo yanına gitti ve konuştu.

Hoseok kafasını salladı ve son kere bana bakarak jihyo'yu takip etti, namjoon sıkıca sarıldı.

"Sonunda, başaracağını biliyorduk hyung"

Bende sarıldım, geri çekildiğinde jungkook sıkıca sarılıp beni iki yana savurdu, ondan güçsüz ve kısa olduğumu unutmuş olmalıydı aptal.

"Bırak lan, kağıtmıyım ben hayvan"

Beni bırakarak geri çekildi ve güldü.

"Hyuungg başardın"

Kafamı salladım, namjoon hastaneye baktı.

"Hoseok nasıl?"

"Bir hafta daha kalıcak, emin olmk için"

Kafa salladıklarında ilerledik, şimdiden özlemiştim bebeğimi.

Eve geldik, içeri geçerek çantamı kenarı attım ve koltuğa yayıldım  namjoon karşımda durdu.

"Alkol almak yok, bu civardaki ve senin tanıdığın her kesi tembihledim yani sana alkol vermeyecekler, evde zaten bulundurmuyoruz, doktor bir hafta evden çıkmamanı ve iyice emin olmamızı istiyor"

"Lan bebekmiyim ben şerefsiz, her kesi tembihledim diyor bir de, ayrıca nasıl evden çıkamam hoseok'un yanına gidicem ben yarın"

"Üzgünüm, kook evde duruyor ve kesinlikle seni salmıyor"

Jungkook kafasını salladı ve güldü, mutfağa gittiğinde anlımı ovdum, evden bir şekilde çıkmalıydım, namjoon mutfağa gitmeden önce konuştu.

"Odana git biraz dinlen"

Kalkarak odama gittim, pencereden çıkabilirdim, odaya girip pencereyi açtığımda sinir ile anlımı ovdum.

"Lan demir parmaklık ne amk"

Aşşağıdan jungkook'un kahkası geldiğinde anlımı elime vurdum ve yatağa oturdum, bunlar iyice delirmişlerdi.

/

Sope: BağımlıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin