-pwiesz mi dlaczego uciekłaś, gdy Amanda zadała ci to pytanie wczoraj?
-Powiem ci, ale nie tutaj. Chodźmy do mnie.
-Dobrze.
Sky miała zmieszaną mine. Pewnie teraz zachodzi w głowę dlaczego tak, a nie inaczej zareagowałam na pytanie Amandy.
Zapłaciłyśmy za kawy i wyszłyśmy z kafejki. Ruszyłyśmy w kierunku mojego domu.
Przez całą drogę do mieszkania
żadna z nas nie odezwała sie słowem. Trochę się krempuje, ale również boje. A co jeśli Sky się ode mnie odwróci? Mam nadzieje, że tego nie zrobi. Nie wygląda na taką.
Usiadłyśmy na kanapie. Przodem do siebie. Zaczęłam się denerwować. Nie chce jej stracić. To moja jedyna przyjaciółka.
-Mów- rozkazała. Wzięłam głęboki oddech.
-To się zdażyło, gdy jeszcze
mieszkałam w Polsce...
Opowiedziałam jej wszystko. Od pijaństwa ojca, po okaleczania się, gwałt, aż po depresje i poronienie. Dziewczyna uważnie słuchała. Nie przerwała mi ani razu. Siedziała jak zaczarowana. Zaskoczyłam ją. To widać po jej zdezorientowanej minie.
-Ja... Ja nie wiedziałam. Przepraszam nie powinnam była na ciebie naciskać. Obiecuje, że nikomu nie powiem. An, to co przeżyłaś jest straszne. Tak mi przykro.- dziewczyna się rozpłakała i mocno mnie przytuliła. Nawet za mocno.
-Sky?- zero reakcji.- Sky udusisz mnie- blondynka niechętnie
mnie puściła.
-Przepraszam- roześmiałyśmy się. Dziewczyna spojrzała na coś za mną- To już ta godzina? Zasiedziałam się. Muszę iść. Do zobaczenia w szkole.- pożegnała się ze mną i wyszła.
Nie mając lepszego zajęcia włączyłam TV. Nie naoglądałam się długo bo zadzwonił mój telefon. Wyjęłam go z kieszeni spodni i nie patrząc kto dzwoni-odebrałam.
-Słucham?
-Cześć Skarbie. Wróciłem. Tęskniłaś?
____________________________
Kto wrócił?
Macie jakieś sugestie?
Nadal nie wiem jak nazwać nowy motor An. Pomożecie?
