Kızıl Mektup

9

Önceki Bölümden
Geri dönmekle zili çalmak arasında gidip gelsem de önemli olduğuna karar vererek zil sesi yankılanırken beklemeye başladım.

Kapı açıldığında, "Komu-" diye cümleye giremeden karşılaştığım kadınla duraksadım.

Bembeyaz tenli siyah, uzun saçlı, benim yaşlarımda görünen bir kadındı ve kesinlikle Kaya değildi.

"Merhaba?"

Kadının meraklı ses tonu beni kendime getirdi.
"Merhaba," dedim tereddütle. "Aslında ben Kaya'nın evine gelmiştim ama-" Kapının yanındaki numaraya bakmaya çalıştım. "Yanlış mı geldim?"

İlk başta 'haaa' diye bir nida döküldü dudaklarından. "Yok hayır, yanlış gelmedin burası."

"Müsait mi acaba? Eğer müsait değilse sonra gele-"

Cümlemi bitirmeme izin vermeden konuşmaya başladı. Sözümün kesilmesini sevmezdim. "Kaya abi müsait, sen..."

Duraksayıp üzerimi süzdü. İş kıyafetlerimleydim. Dizimin altında siyah dar bir elbise ve siyah blazerım vardı. Siyah stiletto ve adliyeden çıktığımda çözdüğüm topuzumla daha çok bir restorana gidiyor gibi görünüyordum.

"Sen kız arkadaşı olmalısın." Hevesle kıkırdayıp, "Kaya abi işin olduğundan bahsetmişti, gelmeyeceksin sanmıştık," diye fısıldadı.

Şaşkınlıkla ağzım beş karış açıldı. "Kız arkadaşı mı?"

Beni içeri çekip kapıyı kapattı. "Kaya abi anlattı bize. Ama gelemeyeceğini söylemişti dediğim gibi, tanışamayacağız sandım."

Ağzım hala kapanmamıştı ve ben de duyduklarımı sindirmeye çalışıyordum.

Beni içeri sürüklerken yarı yolda durdu. "Bu arada ben Ece. Kağan'ın eşiyim."

Beklentiyle baktığında anlamsız, şaşkın suratımı düzeltmek için uğraştım. Kağan'ın kim olduğunu bile bilmiyordum.

Kaya'nın kız arkadaşı olmadığını sanıyordum ama görünüşe göre vardı. Yalan mı söylemişti?

"Aslında karıştı-"

Kaya'nın tok sesi içeriden yankılanarak benim sesimi bastırdı. "Ece, kim gelmiş?"

Ece sırıtıp koluma girdi. "Doğum günü çocuğuna sürpriz yapalım, hadi."

Ben sevgilisi değilim diyemeden oturma odasının kapısından girdiğimizde gözüme ilk çarpan; kucağında yeni doğmuş, birkaç aylık bir bebek tutan Kaya'ydı. Sonra Kaya'ya çok benzeyen ancak bir o kadar da farklı olan iki adama döndüm. Daha küçük duranın yanında bir kadın daha vardı.

"Hazal?" Kaya şaşkınca ayaklandı ve bebeği erkeklerden birinin eline tutuşturdu.

"Gelemeyeceğini söylemiştin, kız sürpriz yapmış. Çok tatlı değil mi?" Ece'nin hevesli sesi içeridekileri de hareketlendirdi.

"Aa kız arkadaşı mı gelmiş?"

"Lan yalan söylemiyor muymuş? Cidden böyle biri var mı?"

Ne yapacağımı bilemeyerek gözlerimi kırpıştırdım.

Komutanın sevgilisi vardı, ve beni o sanıyorlardı.

Dudaklarımı aralamışken Kaya'nın, "Gelmeyecek sanmıştım, sürpriz oldu gerçekten," demesiyle söyleyeceklerimi yuttum. Anlamsız gözlerim gözlerine takıldı.