Ol benim artık gidelim.
Bu şehir sensiz hoş değil.
Anahtarım yanımda olmadığı için kapıyı tıklayacaktım ki birden açıldı.Solmuş yüzü,kurumuş dudakları,üzerindeki pörsümüş kıyafetleriyle annemdi.Gözünün altı mosmordu,dayak yemişti.
Anne özür dilerim,sende artık benim gibi oldun.
"Anne." Sesim ağlamaklı çıkmıştı,ne yaparsa yapsın özlemiştim.
"Suna'm!" Ağlayarak bana sarılmasıyla yerimde sendeledim.Annemle ne zamandır sarılmıyordum?Babanın vefat ettiği gün sen kriz geçirince sarılmıştı sana.
"Geldin kızım,beni kurtarmaya geldin." Hayır anne ben kurtulmaya geldim.O bana sarılıp ağlasada benim ellerim boştu,hala kırgındım ona.
"Eşyalarımı almaya geldim." Dediğim şeyle buza dokunmuş gibi çekmişti bedenini,hayal kırıklığı vardı yüzünde.Aynı benim gibi bakıyordu gözleri,terk edilmiş ve mahzun.
Onu kenara çekip eve girdiğimde oturma odasına girdim,yerdeki kağıt parçalarını görmemle kanım donmuştu.Çocukluk fotoğraflarımı yırtmıştı,gülümü kopardın fotoğraflardan ne istedin it.
"Be-Ben yapmadım Suna." Annemin sesiyle yere çöküp hepsini toplamaya başladım.Babanın yüzü var o fotoğraflarda Suna,unutmamamız lazım.
"Hangi cehennemdeydin kaç gündür?" Ağlamamak için sinirli rolüne bürünüyordü,annemi tanıyordum.
"Burda değildim." Hole geri dönüp yerdeki çantamı aldım fotoğrafları içine doldurdum,ağlamamak için dişlerimi sıkıyordum.Annemin dolabından benim olan 3 parça eşyamı çıkartıp bir poşete bastım.Bu evdeki tek varlığım bir tişört,bir pantalondu.
Holdeki askılıktan hırkamı alıp giyindiğimde annem peşimden geliyordu,elim kapı kulpuna gidince yalvarmasıyla durdum.
"Suna yapma.Yalvarırım gitme.Ben sen değilim Necdet'e katlanama-"
"Bende sana yalvarmıştım.Nikahtan döndüğünde,yapma demiştim.O adam bana ilk tokadını attığında sen odadan kaçarken gitme demiştim.Beni okuldan alırken ayağına kapanmıştım."
Söylediklerimle ağlaması şiddetlenince evden çıktım,onun ağlamasına dayanamazdım.
Bahçe kapısından çıkamadan o herifle karşılaştığımda tüm cesaretim yerle bir olmuştu.Titreme Suna.
Tek değildi,yanında madde sattığı müşterilerinden biri vardı.Bu adamı mahallede de görmüştüm,bakışları ilk gördüğüm zamanki kadar rahatsız ediciydi.
"Kızım,nereye böyle?" Bana kızım deme,o kelimeyi dudaklarınla kirletme.
Konuşmak istemediğim için ona cevap vermeden yanından geçip gidecektim ki ağzından çıkan cümleyle donakaldım.
"Müstakbel eşinle tanışmayacak mısın kızım?"
"Kızını sikeyim." Fısıldamamı duyan tek kişi bendim.İkiside önümde set kurmuş beni geçirmiyorlardı,
Necdet'in yüzünde pis bir sırıtış vardı.
"Maraz oğlum sen bakma bizim kıza sessiz falandır ama iyidir,dün istediği bir kıyafeti alamadık diye nazlanıyor biraz."
Maraz denen herife rol kesiyordu şerefsiz,müşterisine bile yalan söylüyordu.
"Kızım eve geç de çay içelim hep beraber.Maraz oğlumla da tanışırsınız." Gözlerine korkudan bakamıyordum,o eve onunla tekrar girersem ölüm çıkardı.Elini omzuma atacak olmasıyla iki adım geriledim,Maraz korkumun farkına varmış keyiflice gülümsemişti.Piç.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yanlış Kız(+18)
Romance❕Uyarı❕ İlk bölümler cringe gelebilir ama her karakterinin iyiye evrilmesi için yazmaya devam ediyorum,önyargılı bir insansanız okumayın. ✯TANITIM✯ Sadist mafyanın yanlış kızı kaçırması ve o kızın başına açtığı işler çevresinde ilerleyen bir hika...
