Yanlış Kız(+18)

EĞRETİ TUTULAN SÖZLER

!Medya ağır spoiler içerir!

Bölüm şarkısı

>Tuğçe Tayfur ft. Taner Şafak| Bu Nasıl Sevda
>Zeynep Bastık | Lan

Beyaz kar gözüme hiç bu kadar kirli gözükmemişti,hiçbir kış bu kadar soğuk geçmemişti.

Kurşunun nereden geldiğini hesaplamaya bile çalışmadan atladım bileklerime kadar gelen karın içine,soğuk içimi yakarken ulaşmaya çalıştım ona.

"B-Boris yürüyemiyorum kar çok kalın.Beni taş-taşır mısın?" Salonda uyuyakaldığım gecelerde beni kollarının arasına alıp odama götürdüğü zamanlar düştü zihnime,gerçeği kabul etmek istemedim.

Eğer daha erken tutabilseydim onu yürüdüğüm yol kızıla boyanmazdı.Ben cesaretsiz kadının tekiydim.Bu acı gerçekle adımlarımı hızlandırdım ve çöktüm onu bedeninin dibine,dizlerim ilk kez başkasının yarasıyla kan oldu.

Eli ayağı buz kesmek deyiminin vücut bulmuş haliydim başını kucağıma çekerken.

"Uyan!" Attığım çığlık o kadar şiddetliydi ki sağır oldum sandım bir an.Hırkamın cebinden telefonu çıkarıp birilerini aramaya çalıştım fakat dağın tepesinde olduğumuz için telefon çekmiyordu.

Az ileride Semih'in arabasını gördüğümde içimden ettiğim duaların haddi hesabı yoktu."Yardım edin!Semih!"
Semih'in arabada olmadığını görünce tutamadığım gözyaşlarım kar taneleri ile buluştu.

Elimle kalbini yoklamak isterken yarasının tam kalbinin üzerine denk geldiğini fark ettim.Kurşun göğsüne denk gelmişti ve ben atıp atmadığını anlayamıyordum.Ellerimdeki kanlar babamın ölümünü hatırlattı bana,amcam gözümün önünde bıçaklamıştı onu kalbinden.Onuda aynı böyle kucağıma alıp saçlarını okşamıştım öldüğünü fark etmeden,babam benim geç kalmam yüzünden ölmüşken Boris'i de aynı sebepten kaybedemezdim.

"Yalvarırım yaşa.Ben sensiz çok üşüyorum sevgilim." Ağlamamı durdurmaya çalışırken defalarca kez düşüp kalktım orada,kanı bir çizgi gibi akarken sürüye sürüye taşıdım onu.Bedeninin ağırlığı ilk günlerimizi hatırlattı bana,o günlere dönmek istiyordum.

"Protein tozunu kiloyla mı yuttun be adam."

Adım 3,Allah'ım eğer beni görüyorsan dindir acımı.

"Hepsi doğal."

Adım 5,alma benden hiç kimsem yokken herkesim olan adamı.

"Anandan kas yığını olarak doğdun yani?"

Adım 10,onsuzluk benim için dünyanın en büyük ızdırabı.

"Hayır kendim yaptım,bir gün sanada öğretirim."

Adım 14,onu öğretmeye bile vakti olmamıştı.

Arabaya ulaştığımda Semih koşarak gelip sırtımdan almıştı onu.Sorgulamamış,şaşırmamıştı.O an anlamıştım bunun onlar için normal bir şey olduğunu,Boris doğduğundan beri can güvenliği yoktu ki.
Kaç kez gelmişti bu senaryo sevdiğim adamın başına,kaç kez vurulmuştu mesela pis işlerden kurtulmaya çalışırken...

Semih arabanın kapısını kapatmadan önce nabzını yokladı,atıyordu.Umudum bir kardelen gibi açtı.

"Göğsünden vurmuş şerefsizler!" Semih direksiyon başında küfürlerini sıralıyordu ama ben sinirden duymuyordum.

Boris'in başını dizime alırken hırkamı çıkarıp oluk oluk kan akan yere bastım.Kanı durdurmaya çalışırken yan koltuktaki silah dolu çanta çarptı gözüme.