ရှင်သန်ခြင်း၏အဓိပ္ပါယ်_S1(Completed)

Ep_21 (zg)

~ ဟိုး ေကာင္းကင္ယံမွာရွိတဲ့ ဖိုးလမင္းႀကီးဆီ
ဘယ္ေလာက္ေဝးေဝး သြားရင္ ရနိုင္တယ္လို႔ ကေလးဘဝကေတြးမိတဲ့အေတြးဟာ
မျဖစ္နိုင္မွန္း သိခဲ့ရတဲ့ေနာက္
ကမၻာေျမကေန .....လဆီကို သြားဖို႔
ေဝးကြာလြန္းတာ လက္ခံလိုက္ရတယ္
မင္းနဲ႕ ငါ့လိုပဲ ဒီအကြာေဝးေလာက္ဆို
မင္းဆီ အေရာက္လာဖို႔ နီးေလာက္တယ္ဆိုတဲ့အေတြး ရင္ဝယ္ပိုက္ၿပီး လာခဲ့ေပမယ့္
ျပန္ဆုံနိုင္ဖို႔ စည္းေတြ တားထားခဲ့ၿပီ ......
ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ေဝးကြာေစတဲ့ ကံၾကမၼာကို စိတ္ကုန္လိုက္တာ ~

တိုင္းထက္လြန္သည္ နာက်ည္းစိတ္ ခံျပင္းစိတ္ ေဒါသစိတ္ေတြေၾကာင့္ အတိတ္ေမ့ေနတဲ့
လူတစ္ေယာက္ကို
လက္ထပ္ရဲတဲ့ လူႀကီးကို အေပၚစီးကေန
ခြလွ်က္ မ်က္ႏွာကို တည္ထိုးမိေနတာ
ဘယ္ႏွစ္ခ်က္မွန္း မသိေတာ့.....

႐ုတ္တရက္ ထိုးကိုက္လာသည့္ ေခါင္းထဲက
ေဝဒနါေၾကာင့္
ေခါင္းကို ဖိထားလွ်က္ အေမွာင္ေတာထဲ နစ္ဝင္သြားရသည္။

"! မဟူရာ....မဟူရာ "

ဦးသူရသည္ စုတ္ပ်က္သပ္ေနသည့္
ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို ဂ႐ုမစိုက္နိုင္
ေခါင္းကို ဖိရင္း ကိုယ့္ေပၚ ၿပိဳလဲလာသည့္
မဟူရာ့ကို ထိမ္းေပြ႕ရင္း မဟူရာ့ မ်က္ႏွာကို အသာပုတ္ကာ ေခၚေနမိသည္။
မဟူရာ သတိေမ့သြားတာ.....

*ဦး ဘယ္လို လုပ္ေပးရမလဲကြာ
အတိတ္ကို ျပန္သတိရတာ လက္ရွိအေျခေနကို
လုံးဝေမ့ျပစ္လိုက္တာလား ဦးတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕
အခ်စ္ေတြကို လြယ္လြယ္ေလး ေမ့ျပစ္လိုက္တာလား*

သတိေမ့ေနသည့္ မဟူရာ့ကို ေပြ႕ဖက္ထားရင္း
ယူက်ဳံးမရျဖစ္ကာ စကားေတြ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ေျပာရင္း ေရွ႕ ဘယ္လိုဆက္ရမယ္ ေတြးပူလွ်က္ရွိေနမိသည္။ သား သူရခန့္ဗိုလ္ ေျပာခဲ့တာ
မွန္ပါလား ဟု သတိရမိလိုက္သည္။

******
နံနက္ခင္း ေနေရာင္ျခည္ အလင္းျဖာလွ်က္
အျပင္ေလာကႀကီးက လွပလွ်က္ရွိေနရသည္။

မူးေဝသည့္ ေဝဒနါကို ခံစားရကာ
လႈပ္လိုက္တိုင္း နာက်င္လြန္းတာမလို႔
သူရခန့္ဗိုလ္သည္ အိပ္ရာမထေသးပဲ
မွိန္းေနရသည္။
မနက္ေစာေစာထ ဦးထြဋ္ အိပ္ရာမနိုးခင္
မနက္စာျပင္ေပးမယ့္ စိတ္ကူးက
အရာမေရာက္ျဖစ္ေနရသည္။