29🩸❤️‍🔥💨

145 16 8
                                    

Pov Estonia

Od momentu mojej ostatniej rozmowy Finlandią minęło zasadniczo 6 godzin
W tym czasie błąkałem się niedaleko torowiska.
By nikt mnie nie znalazł rozwaliłem kamieniem swój telefon zabierając z jego "szczątek" tylko kartę pamięci.

Na niebie zaczęło zachodzić słońce utwarzając brzoskwiniowo pomarańczową poświatę za którą kryły się pierwsze oznaki nocy.
Nie przeszkadzało mi to ,że robi się ciemno czy zimno.. W zasadzie to już mało mnie obchodziło..
Poczułem ,że Finlandia miał rację, nawet dla niego byłem zwyczajnym problemem.
Wszedłem pomału na marmurkowy mostek obok torów po czym położyłem się tam patrząc w niebo.
Od czasu do czasu jakieś pociągi przejedźały z hukiem trąbiąc na mnie.
Z początku nie przyszłem tutaj z myślami samobójczymi ale czym dłużej tu byłem tym bardziej moja myśl skupiała się na tym zagadnieniu.

Pov Finlandia

Byłem teraz zdesperowany każde z moich połączeń do młodszego zostawało odrazu zerwane..
Pomimo całego tego burdelu w moim domu i smrodzie krwi z ciała Meksyku
Moje oczy były wręcz zaczarowane na karteczce od Estoni..
Schrzaniłem pod każdym możliwym względem.
Moją ostatnią nadzieją było dodzwonienie się do Ukrainy.
Nie chciałem z tego robić Cyrku ale z każdą minutą mój lęk o chłopaka wzrastał niemal stwarzając ze mnie maszynę do zabijania..
Muszę znaleźć Estonię choćbym miał zabić wszystkich po kolei..

Szybkim gestem ręki wymieniłem naboje od mojej broni które zrobiły tylko "klik" gotowe do kolejnych wystrzałów.

Znajdę cię chociaż miałbym przepłynąć cały jebany Styks.

Chwyciłem za telefon dzwoniąc do Ukrainy wychodząc z domu.
Czekanie na jaki kolwiek sygnał
Wprawiało mnie tylko w kolejny gniew.

Cholera jasna odbieraj albo będziesz kolejny na mojej liście..

Wymamrotałem zaciskając moją dłoń na spluwie.
Mieszkałem na odludziu więc o "przerażonych" sąsiadów nie musiałem się martwić.
Nie wiem ile nerwów zdążyło zagościć w mojej głowie ale w końcu brat mojego skarbu odebrał.

Ukr- Finlandia?.. Dlaczego dzwonisz?..

To pytanie tylko bardziej mnie zdenerwowało.

Jak to "dlaczego" dzwonię gdzie jest kurwa Estonia? Wrócił do domu?!
Muszę wiedzieć Teraz!

Ukr- myślałem ,że jest z tobą?!

Moje obawy się spełniły.. Viro nie wrócił do domu.. A skoro nie było go ani u mnie ani w jego domu to teraz może mu się coś dziać!
Może to nadopiekuńcze myślenie ale Estonia jest tylko mój.. I nikt nie ma prawa go dotknąć.

Wrednie się rozłączyłem nie dając nawet Ukrainie szans cokolwiek powiedzieć. Zaczynałem tracić kontrolę nad sobą w każdy możliwy sposób.
Schowałem pistolet do kieszeni moich bojówek i skierowałem się w stronę lasu który otaczał mój dom Estonia musiał iść przez las w końcu nie ma innej drogi.

Estonia szykuj się.. Idę po ciebie

Wyszeptałem pod nosem zanikając w ciemnym lesie.

**************
Śnieżynki moje kochane.. Nie zabijajcie mnie za tak długą przerwę...

Nie zapomniałam o was.
I na pewno jeszcze będe jeszcze dawała rozdziały!
Nie mogę obiecać jak często one będą się pojawiać ale na pewno nie będziecie musieli czekać 6 miesiący tak jak teraz..

Rozdział dość krótki ze względu na braki pamięciowe xD

Mam nadzieję że mi wybaczycie

Ps kto chce Finlandię w ultra protective odsłonie? ᕦ( ͡° ͜ʖ ͡°)ᕤ

Miko~

To już koniec opublikowanych części.

⏰ Ostatnio Aktualizowane: Sep 30, 2023 ⏰

Dodaj to dzieło do Biblioteki, aby dostawać powiadomienia o nowych częściach!

Nie bój się mnie ~ FinEst Countryhumans Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz