နောက်တစ်နေ့မနက်ခင်းမှာတော့ ကြိုးကြာဖြူတောင်ကို ဝေ့ရင်းတို့သားဖနှစ်ယောက်သာရောက်လာခဲ့တယ်။
''လန်လန်မယ်တော် ဆရာတော်ကျု့ကိုသွားရှာလိုက်ဦးမယ် အဝေးကြီးလျှောက်မသွားနဲ့ဦးကြားလား။''
''ဟုတ်ကဲ့။''
''မဆိုးဘူးမင်းကစကားနားထောင်သားပဲ။''
''ကျွန်တော် ဒီကပဲစောင့်နေမယ် မယ်တော်ရင်း။''
''ကောင်းပြီ..''
ကြီးမားလှတဲ့ကြိုးကြာဖြူရေတံခွန်ကိုဖြတ်လို့ပြီးတာနဲ့ သဘာဝအလျှောက်ဖြစ်တည်နေတဲ့ ထုံးကျောက်ဂူကြီးထဲသို့ဝေ့ရင်း ဝင်ရောက်သွားလိုက်တယ်။
ဂူထဲမှာတော့ အဝါရောင်ဘုန်းကြီးဝတ်စုံဖြင့် စိပ်ပုတီးကြီးလည်တွင်ဆွဲထားတဲ့ ဘုန်းကြီးငါးဖော်ဟာ တရားကျင့်ကြံနေပြန်တယ်။
ဒါပေမဲ့ဝေ့ရင်းသူတို့အနားရောက်ချိန်မှာပဲ
မျက်လုံးကိုယ်စီဖွင့်လာကြတဲ့ကိုယ်တော်များထံမှ...
''ရောက်လာပြီလားဒကာလေး ဝေ့ရင်း။''
''ကျွန်တော် ရောက်ပါပြီ ဆရာတော်ကျု့။''
''အင်း..မင်းရဲ့ညာဘက်လက်ကိုပေး။''
''ဗျာ..''
''အမှတ်အသားကြည့်မလို့ ဝေ့ရင်း။ပြီးတော့
ဆေးလုံးဖော်စပ်ပေးရမှာမို့လို့ သွေးခုန်နှုန်းစမ်းကြည့်တာပါ။စိတ်မပူပါနဲ့ ဆရာတော်ဘာမှမလုပ်ပါဘူး ဝေ့ရင်း။''
''လန်မင်းကြီးကစာပို့ပြီးမနေ့ကတည်းကအကြောင်းကြားထားလို့ပါ။
ဝေ့ရင်းက မီးဓာတ်မရှိတဲ့အတွက် ဆရာတော်က ဓာတ်ငါးပါးဆေးကိုဖော်စပ်ပေးရမှာ ဝေ့ရင်း။''
''ဗျာ..ကျွန်တော်ကမီးဓာတ်မရှိဘူးဟုတ်လားဆရာတော်။''
''အမှန်ပဲ..မင်းရဲ့အသားကအေးစက်နေတယ်။''
''ဒါဆိုရင်... ဆေးကဖော်စပ်ရလွယ်ကူပါ့မလား။''
''ဒကာလေးရဲ့ကံပါပဲ အချိန်တစ်ပတ်တော့စောင့်ရလိမ့်မယ်။
အဲ့ဒီကာလမှာ ဒကာလေးဝတ်ပြုကျောင်းမှာ နေထိုင်ရလိမ့်မယ် လုပ်နိုင်ပါ့မလား။''
''နေနိုင်ပါတယ်ဆရာတော်ကျု့။''
''ကောင်းပြီ..ဒီပစ္စည်းကိုယူသွားလိုက်ဒကာလေးဝေ့။''
YOU ARE READING
3life 3world love
Historical Fictionမှော်ဆန်ဆန်အချစ်ဇာတ်လမ်းပုံစံရေးပေးသွားမှာပါ။ဇာတ်လမ်းပါအကြောင်းအရာများသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသာဖြစ်သည်။ တစ်စုံတစ်ဦးကို ထိခိုက်နစ်နာစေလိုချင်းမရှိပါ..မရည်ရွယ်ပါ။
