Contingency (Taekook)

Bölüm 6

"Ne?"

O kadar şaşkındım ki şuan
Sesim bile fisıltıdan öteye gidememişti.
Beklemiyordum. Gerçekten bunu beklemiyordum. Bu zamana kadar kimseye karşı duygusal anlamada bir şeyler hissetmeyen ben, şimdi gelmiş ilk görüşte gördüğüm o parlak gözlü çocuğa aşık mı olmuştum yani.

"Emin misin yoon?"

Bakışlarımı beklentiyle yoongiye çevrip sorduğumda, içten içe şaka yaptığını ya da beni kandırdığını söylemesini falan bekliyordum.

Ama yoongi hiç olmadığı kadar ciddi bir şekilde cevaplamıştı beni.

"Dinle taehyung, bu hissettiklerinin sadece iki nedeni olabilir. Ya sen basbayağı ilk görüşte aşık oldun bu çocuğa, ya da ruh eşini bulduğun için böyle hissetmeye başladın"

"Ruh eşi?"

"Evet. Gezegenler arasında ruh eşlerini bulan az da olsa bi kaç kişi var biliyorsun. Hatta bunlardan biri senin babandı. Annenle tanıştığında henüz gençtiler ve bize anlattığı kadarıyla baban da anneni ilk gördüğünde senin gibi hissetmişti ve anca ona dokunduğunda anlamıştı gerçeği"

Evet bunu biliyorum babam annemle olan tanışma hikayesini bir çok kez anlatmıştı bize. İlk duyduğumda çok şaşırmıştım. Ruh eşi diye bir şeyin gerçekte var olduğunu bilmek beni hem heyecanlandırmış, hem de ufak bir merak'ın içine düşürmüştü.

O zamandan sonra hep düşünür olmuştum. Acaba benim de bir ruh eşim var mıydı? Ya da bir gün bende ruh eşimle tanışır mıydım? diye

Ve Şimdiyse bunun olma ihtimali yüksekti ve benim kafam şu an duygularım gibi karmakarışıktı. Gerçekten o gözlerinde galaksileri taşıyan çocuk benim ruh eşim olabilir miydi?

Bunu anlamın tek yolu ona dokunmaktı sanırım.

Açıkçası henüz bunu öğrenmeye hazır mıydım bilmiyordum. Her şey çok ani gelişmişti ve benim bu durumu hazmedebilmem için biraz zamana ihtiyacım vardı.
Bu yüzden doğru an gelesiyle kadar bekleyecektim.

Şimdilik asıl işime odaklanmalı ve kardeşimi bulmalıydım.

"Her neyse yoongi, şimdilik bunları düşünmek istemiyorum. Önce lilith'i bulmalıyız."

Konuşmamla ayağa kalktığımda yoongi de ayağa kalkıp "Haklısın. Senin için de çok ani oldu biliyorum ama takma kafana. Hem zaten ruh eşiyseniz mutlaka birbirinize çekileceksinizdir. Bu yüzden şimdilik sadece işimize odaklanalım" demişti.

Onu onaylayıp kafeterya'dan çıktığımızda, zilin çalmasına 10 dakika vardı.
Yoongi'ye dönüp "Hızlı olmalıyız sadece 10 dakikamız var. Dağılalım" dediğimde yoongi başıyla onaylayıp
"Ben kuzey tarafına bakıyorum sende güneye bak istersen. Diğer teneffüste de başka binalara bakarız" demişti.
Onu onaylayıp "bir şey bulursan haber ver" diyerek yanından ayrılıp güney tarafındaki binaya doğru yürümüştüm.

10 dakika sonra

Zil çalana kadar hızlı bir tarama yapmış ama hiçbir şey bulamamıştım.
Lilith'e dair tek bir iz bile yoktu bu bina da. Bu yüzden çok oyalanmayıp binadan çıktığım gibi kendi bölüm binama ilerdeğimde, yoongi de karşıdan gelmiş "sende de bir şeyler yok anlaşılan" demişti.

"Son sinyalinin bu okul olmasına rağmen, nasıl olurda tek bir iz bile bulamayız anlamıyorum"

"Belli ki küçük cadı izlerini yok etmeyi akıl edebilmiş"

"Lilith'i gerçekten anlayamıyorum. Ya çok saf, ya da çok zeki. Hiç Ortası yok bu kızın"

"Neyse neyse. Gidelim hadi, derse geç kalacağız"

Dediği şeye alayla gülüp, göz devirerek konuşmuştum.

" sanki çok dinliyoruz da"

Yoongi gülerek kolumdan çekip bizi sınıfa götürdüğünde yerimize oturmuş hocanın da gelmesiyle derse başlamıştık.

°°°

Nedense izlendiğimi hissediyordum ve beni izleyen kişinin kim olduğunu da biliyordum. Açıkçası beni izlemsi, gözlerinin sürekli üzerimde olması hoşuma gitmişti. 

Yüzümde engel olamadığım bir gülümsemeyle ona baktığımda, ellerini çenesine yaslamış, hala bende bir şeyleri çözmeye çalışır gibi bakıyordu suratıma. Ama göz göze geldiğimiz an hemen kendini toparlayıp önüne dönmüştü.
Kafasını eğerek saçlarıyla yüzünü kapatmaya çalıştığında kıkırdamalarıma engel olamamıştım. Utandığından olsa gerek yanakları kızarmış dudaklarını dişlemeye başlamıştı.

Onun bu sevimli hali dişlerimi kaşındırıyor, bende onu ısırma isteği uyandırıyordu. Çok tatlıydı. Benim minik yıldızım gerçekten çok tatlıydı.